Δέκα αγαπημένες μου ταινίες - Part 2 - Νουαζέτα με φουντούκι και καραμέλα

Μοιραστείτε το :

Memento

Δεν είχα ξαναδεί κάτι παρόμοιο, μου φάνηκε πολύ εφευρετικό και πρωτότυπο που η ταινία ξεκινούσε από το τέλος προς την αρχή. Τώρα θυμήθηκα και το «μη αναστρέψιμος», αλλά δεν είναι του παρόντος.

Ο πρωταγωνιστής του memento λοιπόν, προσπαθεί να ανακαλύψει το δολοφόνο της γυναίκας του, το οποίο είναι εξαιρετικά δύσκολο, δεδομένου ότι εκείνος τον χτύπησε στο κεφάλι και του προκάλεσε απώλεια μνήμης.

Πιο συγκεκριμένα, η συνείδηση του διατηρείται μόνο για 5 – 10 λεπτά και γι αυτό βασίζεται σε σημειώσεις, τατουάζ και φωτογραφίες για να μπορέσει να βγάλει κάποια άκρη!

Έχουμε πολλά φλας μπακ, ασπρόμαυρα και έγχρωμα πλάνα για να ξεχωρίζουμε το παρόν από το παρελθοντικό χρόνο κι ένα ευρηματικό τέλος!

Ο πρωταγωνιστής, ο Γκάι Πιρς, είναι στην πραγματικότητα ζευγάρι με την ιέρεια της φωτιάς του “Game of Thrones” και έχουν αποκτήσει και παιδί μαζί!

Πριν κάνει δεσμό μαζί της, ήταν παντρεμένος για 18 χρόνια με μια άλλη ηθοποιό, αλλά δεν ήθελε επουδενί να κάνει παιδιά και είχε δώσει κι άπειρες συνεντεύξεις επ αυτού, επιχειρηματολογώντας την άρνησή του.

Ο ορισμός του “μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλο λόγο μην πεις”!

Pretty Woman

Το παραμύθι της σταχτοπούτας με τη Τζούλια Ρόμπερτς με το λαμπερό χαμόγελο και τον Ρίτσαρντ Γκιρ, λαμπερό ολόκληρο!

Αγαπώ τα Happy endings, τα παραμύθια, τον Ρίτσαρντ και τη Τζούλια, αγαπώ την ταινία.

Αγαπημένη μου σκηνή αυτή που τρίβει στη μούρη της σνομπ υπαλλήλου τα ψώνια της. Πάντα υπέρ των αδυνάτων.

Στα συν το ωραίο σάουντρακ!

Help

Μια νεαρή λευκή κοπέλα στη δεκαετία του ’60, θέλει να γράψει ένα βιβλίο για τις μαύρες υπηρέτριες των λευκών οικογενειαρχών.

Πρωταγωνιστεί η αγαπημένη μου Emma Stones, χωρίς τον Ryan αυτή τη φορά. Η θεματολογία της ταινίας αφορά στον ρατσισμό, την εκμετάλλευση, την σκληρότητα που φέρονταν οι λευκοί στο υπηρετικό τους προσωπικό, τους σκλάβους τους, πες καλύτερα .

Μία υπηρέτρια (εξαιρετική Βαϊόλα Ντέιβις) κάνει την αρχή και αρχίζει να μιλάει και να λέει αλήθειες χωρίς φόβο, αλλά με πάθος. Το παράδειγμά της, ακολουθούν κι οι υπόλοιπες κι όλες έχουν πολλά να πούνε.

Επική η σκηνή με τη “σοκολατόπιτα”!

Seven

Αστυνομική ταινία με το νεαρό Brad Pitt -και πολύ άργησα να γράψω ταινία για τον Brad- και τον Morgan Freeman. Οι δυο τους είναι ντετέκτιβς και ψάχνουν ένα δολοφόνο που αφήνει θύματα στο διάβα του, έχοντας ως μπούσουλα τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα.

Στην ταινία παίζει έναν μικρό αλλά σημαντικό ρόλο κι η νεαρή Γουίνεθ Πάλτροου, που υποδύεται τη γυναίκα του ντετέκτιβ Μιλς, η οποία τότε είχε και στην πραγματικότητα σχέση με τον Μπραντ τον Πιτ.

Οι άθικτοι

Συγκλονιστική ταινία. Βασισμένη σε αληθινή ιστορία και στην αυτοβιογραφία του Philippe Pozzo di Borgo.

Ένας πλούσιος αριστοκράτης τετραπληγικός χρειάζεται σε καθημερινή βάση βοήθεια. Απ’ όλους τους υποψήφιους βοηθούς, επιλέγει έναν μαύρο πρώην κατάδικο, από τις φτωχογειτονιές του Παρισιού. Μεταξύ τους αναπτύσσεται μια δυνατή φιλία κι ας είναι δύο εντελώς διαφορετικοί κόσμοι.

Αν και το θέμα της ταινίας είναι αυτό που είναι, σε πολλά σημεία γελάς. Είναι παρουσιασμένο με τέτοιο τρόπο που δε σου εκβιάζει το κλάμα.

Εννοείται ότι κλαις. Εδώ έχουμε κλάψει με άλλα κι άλλα.

Το ημερολόγιο της Bridget Jones

Η Renee Zelwegger στο ρόλο μιας 30something κοπέλας που θέλει να χάσει κιλά, κάνει σχέση, ευτυχίσει. Με αυτήν τη σειρά. Γι’ όλα αυτά, κρατάει ημερολόγιο.

Η πρωταγωνίστρια, πετυχαίνει τους στόχους της και μάλιστα φτάνει σε σημείο να έχει και δίλλημα ποιον να διαλέξει. Ο ένας είναι γκόμενος και γυναικάς, ο άλλος ήσυχος, κουλτουρέ – σίγουρα δεν τραβάει με τη πρώτη την προσοχή, όπως ο πρώτος. Όλοι ξέρουμε ποιον πρέπει να διαλέξει, κι η ίδια το ξέρει, αλλά το σενάριο αντιγράφει τη ζωή!

Έχω κλάψει από το γέλιο, ειδικά σε σκηνές «μονομαχίας» ανάμεσα σε Hugh Grant και Colin Firth.

Επίσης, ταυτίστηκα κάποιες φορές με την πρωταγωνίστρια, αυτό τώρα αν είναι καλό, δεν το ξέρω, μάλλον όχι, αλλά λέμε.

Τα έχω δει όλα 1-2-3, πόσα είναι. Στο τελευταίο, που παίζει κι ο Ντέρεκ από το Γκρέις Ανάτομι, μεγάλωσαν πολύ οι πρωταγωνιστές, όπως έχω μεγαλώσει κι εγώ, άλλο ένα σημείο ταύτισης.

Blue valentine

Εννοείται ότι και σε αυτή τη δεκάδα θα υπάρχει Ryan Gosling. Aχ, Ryan – Ryan!

Το θέμα της ταινίας: ένα πρώην ερωτευμένο ζευγάρι που ζει αποξενωμένα και δυστυχισμένα κάτω από την ίδια στέγη μαζί με την 5χρονη κόρη τους.

Τους βλέπουμε στο ροζ παρελθόν τους, λίγα μόλις χρόνια πριν, όμορφους, χαρούμενους και ερωτευμένους και μετά προσγειωνόμαστε στο γκρι-μαύρο παρόν τους, θλιμμένους και παρατημένους.

Είναι μια απόλυτα ρεαλιστική ταινία που σε όλους μας θυμίζει έρωτες που κάποτε ζήσαμε και τελείωσαν και γενικά παραπέμπει λίγο στο «τίποτα δεν κρατάει για πάντα» και σου φέρνει μια μελαγχολία, νιώθεις λίγο blue, που λέει κι ο τίτλος.

Η σκηνή που της τραγουδά στον έρημο δρόμο και τη βλέπουμε να χορεύει, είναι από αυτές που μου έχουν μείνει. Σε όλους όσους την έχουν δει, φαντάζομαι!

Θεέ μου τι σου κάναμε!

Γαλλική κωμωδία που είδα σε θερινό σινεμά και γέλασα μέχρι δακρύων!

Ένα παραδοσιακό, συντηρητικό ζευγάρι, έχει τέσσερις υπέροχες κόρες. Οι τρεις από αυτές, έχουν παντρευτεί ξένους γαμπρούς και πιο συγκεκριμένα, έναν Εβραίο, έναν Μουσουλμάνο κι έναν Κινέζο.

Σαν ανέκδοτο μοιάζει, αλλά δεν είναι, ωστόσο, έχει το ίδιο αποτέλεσμα μια και η ταινία προκαλεί αβίαστα το γέλιο.

Όταν η τέταρτη κόρη και τελευταία τους ελπίδα, τους ανακοινώνει ότι θα παντρευτεί έναν Γάλλο, εκείνοι πετάνε στα ουράνια με τον γαλλικό παραδοσιακό γάμο που θα ακολουθήσει επιτέλους!

Προσγειώνονται απότομα όμως, όταν μαθαίνουν ότι ο Γάλλος τέταρτος γαμπρός έχει καταγωγή από την Αφρική, είναι μαύρος δηλαδή.

Οι διάλογοι είναι ευφυέστατοι και περιστρέφονται γύρω από το ρατσισμό, παρόλο που οι γονείς/πεθερικά δεν είναι ρατσιστές.

Ο συντηρητικός πατήρ, Christian Clavier είναι ο ηθοποιός που έπαιξε και τον Αστερίξ, στην κινηματογραφική του μεταφορά.

6^η αίσθηση

Θρίλερ χωρίς κόκκο βίας, ο αγαπημένος μου Bruce Willis, ένα παιδί θαύμα του Χόλιγουντ κι ένα έξυπνο τέλος, με την απόλυτη ανατροπή των απόλυτων ανατροπών.

Ο Δόκτωρ Μάλκομ, ένας ψυχίατρος παιδιών, έχει αναλάβει την υπόθεση ενός αγοριού που του λέει ότι βλέπει και ακούει νεκρούς.

“I see dead people”, η διάσημη ατάκα της ταινίας.

The Grand Budapest Hotel.

Πρωτότυπη καρτουνιστικέ κωμωδία!

Ξεχωρίζει η ερμηνεία του Ralph Fiennes, αν και υπάρχει μια πληθώρα ηθοποιών Α-list, που εμφανίζονται, άλλοι με μικρό, άλλοι με μικρότερο ρόλο.

Η ταινία έχει υπέροχη φωτογραφία, μουσική και σκηνοθεσία. Τη λάτρεψα! Κάτι ξεχωριστό κι όχι μία από τα ίδια!

Έχω κι άλλες αγαπημένες ταινίες εδώ!