-
21 Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης και Οδός Σχεδίας
Πάει και η 21η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης… Τίποτα δεν κρατάει για πάντα, ούτε καν το καλημέρα Ελλάδα του Γιώργου Παπαδάκη!Λένε, ίφ γιου ντοντ ποστ ιτ, ιτ νέβερ χάπεντ!Γι αυτό και εγώ θα γράψω τώρα δυο λόγια ή και λίγα παραπάνω, όσο το γεγονός είναι ακόμα ζεστό και φρέσκο σαν τα τρίγωνα πανοράματος που έφερα μαζί μου!Αρχικά, περπάτησα πολύ, τόσο πολύ, μα, τόσο πολύ, ούτε ο Τζόνι Γουόκερ τόσο!Θα μπορούσα με τα χιλιόμετρα που διένυσα αυτό το τριήμερο να επιστρέψω Αθήνα πιο αδύνατη, αλλά μου βαλε τρικλοποδιά ο Ελενίδης και όχι μόνο αυτός! Χαλάλι, πραγματικά, χαλάλι!Έπειτα να πω, δεν υπάρχει ευτυχία που να κόβεται στα τρία, αλλά όλα είναι σχετικά,…
-
Τζέιν Έιρ ή Ανεμοδαρμένα Ύψη; Για μένα δεν υπάρχει δίλημμα!
Μόλις τελείωσα το YOU, στο Netflix για το οποίο θα ανεβάσω ξεχωριστή ανάρτηση, αφού στο παρόν ποστ, θέλω να γράψω για τις αδερφές Μπροντέ! [και σκέφτομαι ταυτόχρονα και τις αδερφές Καλουτά, πρέπει να συγκρατήσω κάπως το μυαλό μου, που τρέχει σε κατηφόρα χωρίς φρένα. Ακολουθούν σπόιλερς για Τζέιν Έιρ και Ανεμοδαρμένα Ύψη!] «Τζέιν, πάμε για μπραντς; Κερνάω» «Είχες και στο χωριό σου μπραντς, ρε Κάθριν» «Φυσικά και είχα! Και Χάλογουίν, φαντάσματα και σκελετούς στη σοφίτα» της απάντησε στο ίδιο ύφος! «Ένιγουέι, δεν έρχομαι, θα με πρήξεις πάλι με τον Χίθκλιφ… Εδώ ο κόσμος καίγεται…» «Ναι, εσύ όταν μας πρήζεις με τον Ρότσεστερ, είναι καλά. Έγινε το «μοιραίο;» τη ρώτησε πονηρά.…
-
Η Οδός Σχεδίας στη Θεσσαλονίκη|21 Διεθνής Έκθεση Βιβλίου
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ!Χιπ χοπ χάνομαι μεσ’ τα δίχτυα πιάνομαιαπόψε πeθαvα με βρήκανε στην αμμουδιάδίπλα στα κύματα.Εδώ είν’ ωραία Mister…Ξεσσαλονίκη στο Βαρδάρη όλα είν’ ανοιχτάμετά τις μία το βράδυ τσάρκα παραραρά!Όσοι ξέρουν, ξέρουν! Στο θέμα μας! Ανεβαίνω Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο της 21 Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου! Το Σάββατο 10 Μαΐου και ώρα 12 το πρωί στο Βιβλιοπωλείο ΨΑΡΑΣ στο κέντρο, δυο στενά από την Έκθεση, θα βρίσκομαι με εκλεκτή παρέα, να παρουσιάσουμε την “Οδό Σχεδίας” μου!Ελάτε να μιλήσουμε για έρωτες και άλλα δαιμόνια, όπως η μοίρα,οι πράξεις και επιλογές, συνέπειες,δεσμεύσεις,επιστροφές – καταστροφές και προδοσίεςσε ένα μυθιστόρημα που όλοι είναι άνθρωποι ανθρωπένιοι δηλαδή καλοί μεν, ίσως οι κακοί στην ιστορία κάποιου, δε.Ουδείς άσφαλτος που έλεγε…
-
Οι περιπέτειες του Μιγκέλ Θερβάντες πριν γράψει τον Δον Κιχώτη
«Ήρθε ο ταχυδρόμος και δεν τον άκουσα. Ευτυχώς ξαναχτύπησε και μου έδωσε το γράμμα», είπε η Λεονόρ ντε Κορτόνας στον σύζυγό της Ροδρίγο ντε Θερβάντες.«Χτυπάει πάντα δυο φορές, Λεονόρ. Του Μιγκέλ θα είναι, σε αυτόν αρέσουν τα γράμματα».Η γυναίκα του κούνησε το κεφάλι της καταφατικά και γύρεψε με αγωνία τη νύφη της για να τους το διαβάσει.«Καταλίνα, Καταλίνααααα, Καταλίνα ντε Σαλαθάρ ι Παλάθιος, γράμμα», της φώναξε.Εκείνη ήρθε με λαχτάρα σκουπίζοντας τα βρεγμένα από τη λάτρα χέρια της στην ποδιά της φούστας της. Με τρεμάμενα δάχτυλα άνοιξε τον φάκελο και άρχισε να διαβάζει δυνατά.«Αγαπημένη Καταλίνα και σεβαστοί μου γονείς, έχω μπλέξει.Μπορεί να κερδίσαμε τη ναυμαχία στην ελληνική Ναύπακτο και να ήμουν…
-
Ο παράφορος και παράλογος έρωτας του Αλμπέρ Καμύ και της Μαρία Κασαρές
«Χωρίς εσένα θέλω να πεθάνω. Οπουδήποτε γυρίζω, βλέπω νύχτα», της είπε κοιτώντας την με λατρεία και πόνο. Εκείνη ήταν η Μαρία Κασαρές, μόλις 21 ετών και πασίγνωστη ηθοποιός. Εκείνος ήταν ο Αλμπέρ Καμύ, και τον αποκαλούσαν φιλόσοφο του παραλόγου. «Παράλογο;» φώναζε, εκείνο απαντούσε και εκείνος συνέχιζε να ζει τη ζωή του ανεξάρτητα από αυτό. Ήταν 30 ετών και είχε ήδη γράψει τα δύο μπεστ σέλλερ του «Ο Ξένος» και «Ο Μύθος του Σίσυφου». Αυτοί οι δύο δεν είχαν συναντηθεί τυχαία. Τους ένωνε η αόρατη κόκκινη κλωστή του σύμπαντος που γράφω και στην «Οδό Σχεδίας» και που θα παρουσιάσω στη Θεσσαλονίκη σε λίγες μέρες. Η Μοίρα όταν τους σύστησε, τους ρώτησε:…
-
Ο Θεόδωρος Ράλλης ζωγράφισε τον Επιτάφιο
«Θεόδωρε Ράλλη, τον πίνακά σας, αυτόν με τον Επιτάφιο, τον ψάχναμε εβδομήντα πέντε χρόνια μέχρι να τον βρούμε! Πείτε μας γι αυτόν. Τι συνέβη;»«Θα σας πω. Τον ολοκλήρωσα το 1893 και πριν προλάβει να στεγνώσει τον έστειλα στο Σαλόνι του Παρισιού, τον ναό των Ζωγράφων, που δεν μπαίνει όποιος και όποιος. Τον δέχτηκαν με τιμή, φυσικά!Είναι από τους αγαπημένους μου, αν και δεν ξεχωρίζω, όπως ένας γονιός δεν προτιμάει κάποιο από τα παιδιά του- αυτό που λένε με τα δάχτυλα, όποιο και αν κόψεις, το ίδιο πονάει».«Και από το Σαλόν ντε Παρί, πώς χάθηκαν τα ίχνη του;»«Αγοράστηκε το 1935 από έναν Παριζιάνο. Εγώ πέθανα το 1909, οπότε δεν είχα λόγο…
-
Η Σίλβια Πλαθ και ο Τεντ Χιουζ ζήσανε μια αγάπη τοξική
Αγγλία, πάρτι της εστίας στο πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ το 1956.«Το “All Shook Up”, σκαρφάλωσε στην πρώτη θέση του MtV».Ο νεαρός πλησίασε την ξανθιά κοπέλα σχολιάζοντας το τραγούδι που ακουγόταν από τα μεγάφωνα.«Δε μου αρέσει ο Έλβις», αποκρίθηκε εκείνη και φύσηξε τον καπνό από το τσιγάρο της στο πρόσωπό του.«Ούτε και εμένα αλλά ήθελα να σε πλησιάσω και η ατάκα “έχεις φωτιά” είναι μπέιζικ», της σχολίασε και ένα πονηρό χαμογελάκι σχηματίστηκε στην άκρη των χειλιών του.«Θα έπιανε όμως» τον κοίταξε με έντονο βλέμμα.«Έχεις φωτιά;» τη ρώτησε καρφώνοντάς την με τη σειρά του.«Είμαι φωτιά» του απάντησε χωρίς να τρεμοπαίξουν καν τα βλέφαρά της.«Με λένε Τεντ, Τεντ Χιουζ. Μελλοντικά θα βρίσκομαι σε αφίσες…
-
Ο Πουτσίνι, η Τόσκα και η Μαντάμ Μπατερφλάι
Το 1858 ο καθηγητής μουσικής του Τζάκομο Αντόνιο Ντομένικο Μικέλε Σεκόντο Μαρία Πουτσίνι, αναφώνησε εκνευρισμένος: «Δε θα καταφέρεις ποτέ τίποτα στη ζωή σου».Άμα έχεις ένστικτο ρε παιδί μου…Η αλήθεια είναι ότι ο νεαρός Πουτσίνι ξημερώματα έδινε δικαιώματα, γιατί πουλούσε σε κακόφημες συνοικίες, τους σωλήνες που έβγαζε από το εκκλησιαστικό όργανο του ωδείου και με τα λεφτά αγόραζε υγρά με γεύση μάνγκο για το βέιπ του.Ευτυχώς ήταν τόσο ταλαντούχος που μπορούσε να διασκευάζει τους ύμνους καταλλήλως, ώστε να μη χρειάζονται οι σωλήνες που είχε κλέψει.Ήταν φτωχός πλην τίμιος, αν εξαιρέσουμε τους σωλήνες που πήγαινε για σκραπ.Αν είχε λεφτά, δε θα είχε περπατήσει είκοσι οχτώ ολόκληρα χιλιόμετρα για να δει την Αϊντα.Την…
-
Ο Νικολό Παγκανίνι και το βιολί του
«Μόλις σερβίρισα τσάι με λεμόνι στο μπαλκόνι, στην υψηλοτάτη Ιωσηφίνα», είπε η καινούρια οικονόμος των Ανακτόρων στον Μπάτλερ.«Ποια Ιωσηφίνα, ανόητη;» την αποπήρε εκείνος.«Του Ναπολέοντα, ποια άλλη».«Έχεις χάσει επεισόδια. Αυτή είναι η πρώην σύζυγος. Την νυν σερβίρισες, τη Μαρία Λουίζα της Αυστρίας».«Τέλος πάντων, δεν είναι αυτό το θέμα μας», του είπε εκείνη που ανυπομονούσε να μοιραστεί τα νέα.«Ποιο είναι;»«Άκου κουτσομπολιό. Είναι με έναν τύπο. Τους πέτυχα την ώρα που αυτός στεκόταν από πάνω της και έπαιζε το…»«ΣΤΟΠ», τη διέκοψε κοιτάζοντας τρομαγμένος γύρω γύρω. «Δε θέλω να ακούσω άλλη λέξη» συμπλήρωσε.«Βιολί» θα έλεγα, τι πειράζει;» ρώτησε απορημένη εκείνη.«Έτσι το αποκαλείς εσύ;», απόρησε με τη σειρά του εκείνος.«Ρε το βιολί του έπαιζε, το…
-
Adolescence| Η Εφηβεία του netflix μας συγκλόνισε όλους
Είδα το Adolescence και ταράχτηκα στα πρώτα δύο λεπτά. Είναι η πρώτη σειρά που δε βλέπω σαν θεατής αλλά σαν μαμά. Ίσως γιατί έχω γιο στην ηλικία του πρωταγωνιστή. Είναι τέσσερα επεισόδια. Στα δύο πρώτα, συμπονούσα το παιδί. Μέχρι τέλους ήλπιζα να είχε γίνει παρεξήγηση. Το γλυκό του προσωπάκι, το πόσο τρομαγμένος ήταν, ότι κατουρήθηκε πάνω του, έκλαιγε και φώναζε τον μπαμπά του να τον προστατέψει, όλα αυτά μαζί, ε, δε μου έμοιαζε με κάποιον που θα μπορούσε να έχει κάνει έγκλημα. Και ας μην είναι σειρά “who done it”. Στο τρίτο επεισόδιο όμως, άλλαξε ύφος. Το βλέμμα του όπως κοιτούσε την ψυχολόγο, δεν ήταν πλέον αυτό του μικρού παιδιού…