Γιαπωνέζικο Midnight Diner στο Netflix – Σούπα Ράμεν

Για σήμερα το μενού της στήλης του Blog για ταινίες και σειρές, έχει «Midnight Diner: Tokyo stories»!  

Είναι τόσο χάλια, που πρέπει να το δεις!   

Ωπ! Δεν περίμενες να διαβάσεις αυτό, έτσι;  

Ναι, οκ το γούστο είναι υποκειμενικό και τα σχετικά αλλά….είναι τόσο κακό που καταλήγει να είναι καλό, αν με πιάνεις! 

Κι έβαλα να το δω με τόση λαχτάρα!  

Εμείς οικογενειακώς, είμαστε μεγάλοι φαν του Ιαπωνικού στιλ και σεξ απίλ!

Τα παιδιά μου λατρεύουν πόκεμον και διάφορα άλλα «μίκιμάους» γιαπωνέζικα με φάτσες σαν την Κάντυ Κάντυ.  

Εμένα μ’ αρέσουν τα χαϊκού, γιαπωνέζικα ποιήματα των δεκαεφτά συλλαβών και…η Κάντυ Κάντυ! 

Ο Μάστερ Σεφ του φουντουκόσπιτου, μεγάλος φαν των anime, κάνει συχνά μια σούπα γιαπωνέζικη, με την προσωπική του όμως πινελιά, που λέγεται «ράμεν», την οποία λατρεύουμε!  

Γενικότερα, θα τη θέλαμε μια Ιαπωνία, αλλά είναι πανάκριβη γαμwτι! Είναι στην travel list μας όμως!

Να επισκεφτώ και τον φίλο μου τον Yusuke που γνωριστήκαμε κάνοντας το μεταπτυχιακό μας στην Αγγλία, στο Leeds University, αξέχαστα χρόνια!  (οι φωτογραφίες που είναι στο άρθρο του Leeds κανονικά είναι για κάψιμο, αλλά ας το παίξω ακομπλεξάριστη!)

Θα ήθελα να μείνω λίγο ακόμα στη “ράμεν”!

Γενικώς, είμαστε σουπάδες!  

Ειδικώς, η συγκεκριμένη γίνεται με διάφορες παραλλαγές και με μικρές μπουκίτσες κοτόπουλου ή με γαρίδες ή σκέτη με λαχανικά, σε κάθε περίπτωση είναι πεντανόστιμη!  

Τέλος πάντων, κατάλαβες γιατί έβαλα να δω τη συγκεκριμένη σειρά!  

Περί τίνος πρόκειται όμως;  

Περί ενός μικρού εστιατορίου που ανοίγει τα μεσάνυχτα και κλείνει στις 7 το πρωί!  

Η γιαγιά μου η Ευτέρπη καθόλου δε θα το ήθελε διότι «όποιος τη νύχτα περπατεί, λάσπες και σκατά πατεί», όπως μου -μας- έλεγε όταν βγαίναμε για διασκέδαση τα μεσάνυχτα!  

Κι ο παππούς μου ο Αντώνης βέβαια, καθόλου δεν του άρεσε που γυρίζαμε 6 το πρωί και πέφταμε για ύπνο ενώ κανονικά εκείνη η ώρα ήταν η ώρα που θα πρεπε να ξυπνήσουμε.  

Ξέφυγα από το θέμα μου όμως!  

Λέγαμε για τη σειρά του Νέτφλιξ!  

Σε αυτό το εστιατόριο λοιπόν, ο μάγειρας έχει συγκεκριμένα δύο – τρία πιάτα αλλά φτιάχνει κι αυτά που θα του ζητήσουν οι μεταμεσονύχτιοι πελάτες του, (όλοι ιδιαίτερες περιπτώσεις, σαν να έχει δίκιο η γιαγιά μου σε αυτό που σου λεγα παραπάνω) αν και εφόσον έχει τα υλικά.  

Πάνω σε αυτό το πιάτο, ξεδιπλώνεται και η ιστορία του εμ, χμ πρωταγωνιστή.  

Ένας μιλάει, οι άλλοι ακούνε, ο Σεφ σερβίρει, κι όλοι τρώνε.  

Η ιστορία συνεχίζεται και την επόμενη μέρα, την επόμενη νύχτα συγκεκριμένα, όταν ανοίγει το εστιατόριο, γιατί είναι και θαμώνες οι άνθρωποι. 

Εν τω μεταξύ, έχεις παρακολουθήσει στη μέρα που προηγήθηκε τους ανθρώπους που αφορούσαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στην ιστορία που αφηγείται ο “πρωταγωνιστής” του κάθε επεισοδίου! 

Όπου παίζουν κάκιστα. Σε σύγκριση με αυτούς, οι ηθοποιοί στην αληθινές ιστορίες, εδώ τις δικές μας, τις ελληνικές εννοώ, πρέπει να πάρουν Όσκαρ!  

Στο πρώτο επεισόδιο ο ιδιοκτήτης Σεφ φτιάχνει «ράμεν», τη σούπα που σου έλεγα.  

Στο δεύτερο, που πρέπει να πω ότι οι ηθοποιοί «παίζανε» χειρότερα από εκείνους στο πρώτο, το μενού είχε σουβλάκι λουκάνικο από ψάρι.  

Τρίτο επεισόδιο, δεν είδα! Τώρα αν φτιάχνει θεαματικά η σειρά από κει και πέρα, ας μου το πει κάποιος που το βλέπει!

Η περιγραφή που είχα διαβάσει για την εκπομπή, ήταν ότι πρόκειται για μια ιδιαίτερη μαγειρική εκπομπή της Ιαπωνικής κουζίνας. Ντάξει, το “ιδιαίτερη” το πετύχανε, δεν μπορώ να πω!

Ότι αφορούσε σε ένα εστιατόριο που άνοιγε στις 12 κι ούτε ένα τηλεφώνημα, και ο Σεφ εκεί προετοίμαζε και σέρβιρε ένα πιάτο που θύμιζε την παιδική ηλικία ενός θαμώνα, «κάτι καλό ή κάτι τραυματικό ‒ το comfort food στην πλήρη έννοια του».  

Ε, ακουγόταν πολύ ωραίο, δε συμφωνείς; 

Περίμενα κάτι μυστηριώδες και νόστιμο, γεύσεις και πλάνα από Τόκιο!  Ε, δεν τα είδα!

Θα κλείσω την ανάρτηση με την αγαπημένη σούπα “ράμεν”, φουντουκόσπιτου εντίσιον!

Υλικά (για μία μερίδα)

• 3-4 φύλλα κινέζικο λάχανο
• 2-3 φρέσκα κρεμμυδάκια (ας κόψουμε την περισσότερη πρασινάδα)
• 1 κυβο ζωμό κότας
• 500ml νερό
• Κολιανδρο τριμμένο και τζίντζερ όσο θέλετε
• 2 κ.σ. σόγια σος
• 1 κ.σ. σαλτσα γλυκού τσίλι
• Noodles
• μισό στήθος κοτόπουλο κομμένο σε μικρές μπουκίτσες ή γαρίδες.

Εκτέλεση

• Κανουμε μέτριο κόψιμο στο λάχανο και τα κρεμμύδια και τα ρίχνουμε όλα μαζί με τον κύβο, τον κόλιανδρο, το τζίντζερ, την σογια σας και το γλυκό τσίλι σε μία κατσαρόλα.
• Μόλις πάρουν βράση προσθέτουμε το κοτόπουλο και βάζουμε χρόνο για 15′
• Προσθέτουμε τα noodles στο χρονο που χρειάζονται και πριν λήξουν τα 15′. Αν θέλουν 4′ για βράσιμο, θα τα προσθέσουμε στα 11′
• Σερβίρουμε με ενα αυγό βραστό (προαιρετικό)
• Αν αποφασίσουμε να το κανουμε με γαρίδες, θα πρεπει να τους συμπεριφερθούμε οπως τα noodles. Δηλαδή να μπουν 2-3′ πριν τελειώσουν τα 15′ του βρασιματος των λαχανικών.