Η κυρία Χάρις πάει στο Παρίσι - Νουαζέτα με φουντούκι και καραμέλα

Μοιραστείτε το :

Δεν έχω καλύτερο από ταινίες που με κάνουν να ονειρεύομαι και να χαμογελώ! Η κυρία Χάρις που πάει στο Παρίσι, είναι ένα παραμύθι για μεγάλους! Αν είστε ρομαντικοί και σας αρέσει το αγγλικό αξάν, “ο, λαβ”, δείτε το!

Στην αρχή, διαβάζοντας την υπόθεση και βλέποντας την πρωταγωνίστρια, νόμιζα ότι μας κλέψανε την ιδέα με την Ρένα Βλαχοπούλου να κάνει την Μαντάμ Πελαζί ντε Παρί, αλλά καμία σχέση!

Βρισκόμαστε στο 1955 και μια λάβλι και αντόραμπλ Αγγλίδα καθαρίστρια που φροντίζει όχι μόνο τα σπίτια αλλά και τους ιδιοκτήτες τους, σαν νεραϊδονονά, έχει όνειρο να αποκτήσει ένα αυθεντικό Κριστιάν Ντιόρ φόρεμα!

Μαζεύει τις οικονομίες της και πάει στο Παρίσι, βρίσκει τα κεντρικά γραφεία και πετυχαίνει το τάιμινγκ που ο μέγας Μόδιστρος δείχνει τη νέα κολεξιόν σε όλες τις τζέλες δε λα φράγκες του Παρισιού, που την κοιτάνε αφ υψηλού, ιδίως η σύζυγος του άρχοντα των Σκουπιδιών που παίζει σημαντικό ρόλο στην ταινία.

Έλα όμως που και η στρίντζω επικεφαλής, και δεξί χέρι του Ντιόρ, δε θέλει ένα φόρεμα υψηλής ραπτικής να καταλήξει στα χέρια μια ταπεινής καθαρίστριας.

Η τύχη της χαμόγελα γιατί ο λογιστής του Οίκου, που είναι ο Γάλλος από την Έμιλυ ιν Πάρις, είδε τα μετρητά στην τσάντα της και μεσολαβεί. Μάνι τοκς!

Δε θα κατάφερνε μόνος του να πείσει την στρίντζω αλλά ένας Μαρκησίος που είναι ΟΛΟΙΔΙΟΣ ο Δούκας από τις Άγριες Μέλισσες και που έχει έρθει να δει το ντεφιλέ (αν λέγεται έτσι), της δίνει το αριστοκρατικό μπράτσο του να τον συνοδέψει!

Προσωπικά, την απόλαυσα! Τόση αισιοδοξία, θετική ενέργεια και φιλ γκουντ σε ταινία, καιρό είχα να δω! Α, και την είδα στο Νέτφλιξ, που κατηγόρησα προχθές ότι όλο βλακείες έχει το τελευταίο διάστημα!