Η ΟΔΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣ ταξίδεψε στην Κύπρο| 3η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Λεμεσού

Αγαπητό μου ημερολόγιο, όλα τα ωραία τελειώνουν, έτσι τελείωσε και η 3η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Λεμεσού …

Ήταν μια μοναδική εμπειρία και χάρηκα πολύ που ήμουν μέρος αυτής!

Γνώρισα κόσμο, όχι πολύ, μπορούσα και περισσότερο και προώθησα το βιβλίο μου καλά, μπορούσα και καλύτερα!

Μου είχα υποσχεθεί ότι θα το απολαύσω, δε θα κυνηγήσω κανέναν για πι-αρ, δε θα πιεστώ, δε θα συγκριθώ με τους γύρω μου και δε θα πανικοβληθώ την ώρα που θα πλησίαζε η παρουσίαση μου!

Και τα τήρησα όλα! Πλην του τελευταίου!

Έβλεπα συγγραφείς να πουλάνε, με και χωρίς εισαγωγικά, το βιβλίο τους και τον εαυτό τους και τους θαύμαζα. Εγώ δεν είμαι έτσι και δατς οκέι. Πρέπει να κάνω επιτέλους ειρήνη με τον εαυτό μου!

Να σκεφτείς ότι έβλεπα αναγνώστες να πιάνουν και να ξεφυλλίζουν την «Οδό Σχεδίας» στο περίπτερο του βιβλιοπωλείου «ΠΑΡΓΑ» που φιλοξενούσε το βιβλίο μου και ντρεπόμουν να μιλήσω και να πω ότι είμαι η συγγραφέας του!

Ναι, όντως, όποιος ντρέπεται, στερεύεται, όπως έλεγε η σοφή γιαγιά μου, αλλά τι να κάνουμε!

Είπα σε κάνα δυο άτομα που είχα θάρρος να με συστήσουν σε κάνα δύο περιπτώσεις, μέχρι εκεί έφτασα. Και που το ζήτησα, έκανα υπέρβαση! Είμαι της φιλοσοφίας ότι αν πρέπει να το ζητήσω, δεν το θέλω! Από την άλλη, ζήτα για να λάβεις, έτσι δε λένε;

Ήθελα πολύ να έχω μαζί μου τον Εκδότη μου – τώρα θα πηγαίναμε για 2η έκδοση! Είναι φοβερά επικοινωνιακός και έξω καρδιά, ό,τι έπρεπε για την Έκθεση, ενώ εγώ είμαι κεκαλυμμένη ιντρόβερτ!

Θωμά Τσερώνη, πάμε του χρόνου με το επόμενο – πρώτα ο Θεός(και αν προλάβω να το ολοκληρώσω!)

Που λες αγαπητό μου ημερολόγιο, πρώτα απ’ όλα (μετά από τις διακόσιες πενήντα επτά λέξεις που σου έχω ήδη γράψει) θέλω να πω ένα ΜΕΓΑΛΟ μπράβο στους διοργανωτές, ιδίως στη συγγραφέα και επικεφαλής της Διεθνούς Έκθεσης, Δέσποινα Λιαράκου , γιατί αυτήν ξέρω, αυτήν εμπιστεύομαι, και γιατί εκείνη μου έκανε την πρόταση να συμμετέχω με το βιβλίο μου.

Θα δώσω επίσης συγχαρητήρια και στον Πάνο Παπαναγιώτου , τον γραφίστα της Έκθεσης, που ήταν ολοκαίνουρια -του κουτιού- γνωριμία – όμως νιώσαμε σαν να γνωριζόμασταν από πάντα! Είναι μαγικό όταν συμβαίνει αυτό!

Με τον συγκεκριμένο άνθρωπο, σπουδάζαμε την ίδια περίοδο -μια αιωνιότητα και μια μέρα πριν-  στο Leeds!

Ωστόσο, οι αόρατες κλωστές του Σύμπαντος, που γράφω και στην «ΟΔΟ ΣΧΕΔΙΑΣ» μου, δε μας γνώρισαν εκεί, ούτε στην Ελλάδα, στο κέντρο της Αθήνας που κυκλοφορούμε καθημερινώς, αλλά μας έβαλαν να μοιραστούμε το ίδιο ταξί στην Κύπρο!

Με κάτι τέτοια, γράφω δυο μυθιστορήματα στην καθισιά μου, αν είχα καθισιά, όλγουεις ον δε ρόουντ, να προλάβω τα απρολάβευτα – είστε σίγουρα συγγραφέας;

Τέτοια δι-οργάνωση, θα τη ζήλευαν όλοι οι παρθένοι του ζωδιακού κύκλου!

Ήταν όλα φροντισμένα μέχρι και την πιο μικρή λεπτομέρεια.

Πού θα μείνουμε, πού και πώς θα μετακινηθούμε, πού θα φάμε.

Αξίζουν συγχαρητήρια γιατί μιλάμε για πολλούς συγγραφείς -112 εκθέτες από Κύπρο, Ελλάδα, Ρωσία, Ουκρανία και τον Αραβικό κόσμο- και ακόμα περισσότερα βιβλία, και αυτό δεν είναι εύκολο τασκ, όπως αντιλαμβανόμαστε!

Το βιβλίο βγήκε κερδισμένο. Ιδίως το παιδικό.

Και αυτό είναι πολύ σημαντικό, για τη φιλαναγνωσία, γενικά και την Κύπρο ειδικά.

Κάποιοι από εμάς ήμασταν «σκέτο» συγγραφείς και όχι Εκθέτες και ️είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε και μια στάλα τουρισμό!

Συνάντησα αγαπημένους Κύπριους φίλους μου, έφαγα σεφταλιές και χαλούμια και κιοφτέδες και διάφορες άλλες νοστιμιές, πήρα λεωφορείο – που ήταν φοβερή εμπειρία, όποιος ξέρει, ξέρει,παραλίγο να με πατήσουν χ φορές γιατί οδηγούνε ανάποδα ή μπορεί να οδηγάμε εμείς ανάποδα, συμμετείχα σε κοκτέιλ πάρτι δικτύωσης των συγγραφέων, όπου προσωπικά δεν πολυδικτυώθηκα γιατί, όπως καταλαβαίνεις, ήταν επιστημονική φαντασία να πηγαίνω μόνη μου στα πηγαδάκια και να συστήνομαι, συνομίλησα στα αγγλικά, και αυτό από μόνο του αποτελεί είδηση, με τον πολύ γνωστό Γάλλο συγγραφέα Louis Philippe Dalambert, που στην Ελλάδα κυκλοφορούν τα βιβλία του από τις Εκδόσεις Καστανιώτη

[ανοίγω παρένθεση για να σχολιάσω ότι ο άνθρωπος, είναι έμπνευση για ήρωας μυθιστορήματος!

Δεν έχει κινητό και αν θες να επικοινωνήσεις μαζί του, μπορείς μόνο με το σταθερό τηλέφωνο, ΑΝ είναι σπίτι, γιατί δεν έχει ούτε τηλεφωνητή!

«Και έχω πολύ χρόνο, πολύ περισσότερο από εσάς», μου είπε και έχει τόσο δίκιο. Κλείνω παρένθεση]

και φυσικά, είδα παρουσιάσεις πολλών εξαιρετικών βιβλίων, πολλών ταλαντούχων συγγραφέων.

Έμφυλη βία, ορατή και αόρατη, γυναικεία ενδυνάμωση, Αρχή Ψηφιακής Ασφάλειας, Artificial Intelligence, σεβασμός, ενσυναίσθηση,  βιβλιομαραθώνιος παιδικής λογοτεχνίας,

κάθε σκηνή φιλοξενούσε εξαιρετικές παρουσιάσεις.

Υπήρχαν πασίγνωστα ονόματα, όπως η Αργυρώ Πιπίνη, η Λίνα Νικολακοπούλου, ο Μάριος Μάζαρης, ο Στέφανος Ξενάκης,  ο Ισίδωρος Ζουργός, η συγγραφέας και πρόεδρος του Κυπριακού Συνδέσμου Παιδικού – Νεανικού Βιβλίου (CYPRUS IBBY) Έλενα Περικλέους, οι Εκδότες και μεγαλοστελεχη όλων των Εκδοτικών και όλα τα βιβλιοπωλεία της Κύπρου- μέχρι και ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, η Υφυπουργός Πολιτισμού και ο δήμαρχος Λεμεσού είχαν ομιλία.

Μην πατήσω το κουμπί της δημοσίευσης χωρίς να γράψω ότι έκανα και εγώ την παρουσίαση του βιβλίου μου, με τις υπέροχες πουρέκκες μου Άντρια Γιασεμίδου και Ελένη Παπαθεοδώρου δεξιά και αριστερά μου.

Ικανή με έχω! Να γράψω για τους άλλους και να ξεχάσω εμένα! Χωρίς εκείνες, δε θα είχα χαρεί την παρουσίαση μου! Ξεκάθαρα!

Στο τέλος της δικιάς μου, την ώρα που έλεγα στο μικρόφωνο, ότι δε θα παίξουμε το παιχνίδι που είχαμε σκεφτεί με το κόκκινο νήμα που είχα φέρει από Ελλάδα, η Ελένη άρχισε να το ξετυλίγει, παρασύροντας και εμάς και αλλάζοντάς μου γνώμη!

Είπαμε όλοι για άτομα που συναντήσαμε τυχαία και μοιραία στη ζωή μας και την επηρέασαν με τον άλφα ή τον βήτα τρόπο, μας ενέπνευσαν, άλλαξαν τη ρότα μας, που αν δεν τους συναντούσαμε, αν δεν πηγαίναμε σε εκείνο το μέρος, την τάδε μέρα, όλη η ζωή μας θα ήταν διαφορετική!

Από τις ωραιότερες στιγμές της Έκθεσης.

Συμμετείχα επίσης ως πάνελ, στο καινούριο βιβλίο της Pelio Papadia και της Σουζάνας Παπαφάγου από Εκδόσεις Ψυχογιός , όπου έγινε πολύ ωραία κουβεντούλα περί γονεικότητας και άλλων δαιμονίων!

Τίποτα δε θα ήταν ίδιο, αν δεν ήταν εκεί η Χριστίνα Κωνσταντουδάκη, η Marina Pl , η Ευαγγελία Κακούρου  και λαστ μπατ νοτ λιστ, το άλλο μου μισό στην Chica Chica Book, η Tania Chryssou   που έκανε τιτανοτεράστιο μπαμ, με το BIG ΜΠΑΜ της! Το βιβλίο της είναι αυτό!

Σπέσιαλ μνεία, στην Μαρίνα Φραγκεσκίδου, την Κύπρια φίλη μου, που βρισκόταν στην Ελλάδα αλλά ήταν σαν να ναι δίπλα μου. Μίλησε για μένα σε όλους τους γνωστούς της, μου έστειλε καλούδια με την αδερφή της Άννα και με εμψύχωνε καθ’ όλη τη διάρκεια.

Έκανα αζμπέτε στη Διεθνή Έκθεση Λεμεσού; Νοτ  ρίλι. «Πούλησα» τον εαυτό μου; Νοτ ατ ολ.

Πέρασα μαγικά; Άμπσο φάκιν λόυτλι, που έλεγε και η Κάρι η Μπράντσο. Ή μήπως ο Μίστερ Μπιγκ;

Κάποιος μου είπε ότι ο τρόπος γραφής μου του θυμίζει την Κάρι του Σεξ εντ δε Σίτυ, και γι αυτό δε με συμπαθούσε! Άλλο πάλι και τούτο!

Σε κάθε περίπτωση, από κοντά άλλαξε γνώμη, με συμπάθησε, παρόλο που -μάλλον- εξακολουθεί να μην του αρέσει ο τρόπος που γράφω! Τι να κάνουμε, δεν είμαι τηγανητή πατάτα, ούτε σεφταλιά για να αρέσω σε όλους!

Αν με διαβάζεις εσύ που μου το είπες, αν θες να μάθεις, και εγώ σε θεωρούσα ξινό από μακριά. Από κοντά, είσαι γλυκό…

…ξινος, αλλά σε συμπαθώ. Και μου αρέσει το χιούμορ σου, αυτοσαρκάζεσαι και αυτό δείχνει ευφυή άνθρωπο.

Αυτά, τα λίγα και στο γρήγορο, μόνο χίλιες τετρακόσιες εβδομήντα δύο λέξεις, αγαπητό μου ημερολόγιο! Θα βάλω διάφορα ντοκουμέντα, μπακ στέιτζις, ον στέιτζις και αν θυμηθώ ότι θέλω να προσθέσω κάτι, με εικόνα ή λέξεις, θα το κάνω! Γι αυτό υπάρχει το έντιτ!

Εις το επανιδείν, όμορφοι άνθρωποι και όμορφη Κύπρος!

About Author