Η πρώτη Face to Face παρουσίαση του Ξεχωριστού Μέλλιου!

Η πρώτη φορά γενικώς κι ως γνωστόν, μένει πάντα αξέχαστη! Ειδικότατα τώρα όσον αφορά στην πρώτη μου παρουσίαση για τον Ξεχωριστό Μέλλιο, δε θα τη ξεχάσω ούτε με λοβοτομή!  

Ξεπέρασε κάθε προσδοκία μου, σκέψη και επιθυμία! Δεν έχω λόγια, για όλο αυτό που βίωσα, όχι έχω, θα τα βρω δηλαδή! 

Θα ξεκινήσω πρώτα με τις ευχαριστίες, όπως κάνουν στα Όσκαρ! Είμαι ευγνώμων για όλους όσους συνέβαλαν με χαρά και θετική ενέργεια στο να είναι ξεχωριστή αυτή μέρα και που παρόλο που οι 40 βαθμοί λιώνανε το κορμί, δεν ακυρώσανε, γιατί η αλήθεια είναι ότι το θέμα «παρουσίαση Ξεχωριστού Μέλλιου», είχε γίνει λίγο σίριαλ και το τελευταίο που θα ήθελα να ακούσω είναι ότι αναβάλλεται.

Με μπούλετ πόιντς, που διαθέτουν όμως συμπυκνωμένη πληροφορία, έχω να πω για τους κάτωθι, τα κάτωθι: 

Βιβλιοπωλείο Βιβλιοπαίζουμε, στη Νέα Φιλαδέλφεια. Όνομα και πράγμα! Το βιβλιοπωλείο του ονείρου! Με μπόλικο άπλετο χώρο έξω που χώρεσε και χλωροτάπητα, και μαξιλάρες και τραπεζάκια και μπασκέτες και στόχους για παιχνίδι, και παρέμεινε αρκετός ακόμα για κυνηγητό γύρω γύρω. Με υπέροχα διαμορφωμένο  χώρο στο εσωτερικό του για βιβλιοπαρουσιάσεις και βιβλιοπαιχνίδια! Οι ιδιοκτήτες του, φιλικότατοι, επαγγελματίες και πλήρως ενημερωμένοι στον χώρο του βιβλίου!  

Εκδοτικός Οίκος Παρισιάνου:  Για την παρουσίαση, μου έδωσε τα δύο χέρια βοήθειας και κυρίως το καλλιτεχνικό μυαλό του Ηθοποιού και σκηνοθέτη που συνεργάζεται μαζί τους, του ταλαντουχότατου Ιορδάνη Καλέση, ένανΗχολήπτη με τα μηχανήματά του, ένα μεγάλο κουκλοθέατρο, αφίσες, προσκλήσεις και υλικό για να ζωγραφίσουν τα παιδιά.  

Κοινό: Το καλύτερο που θα μπορούσα να ευχηθώ! Παιδάκια, πολλά παιδάκια, πάρα πολλά παιδάκια! Ευχαριστώ τους γονείς τους που με τίμησαν και που με τον υδράργυρο να χτυπάει κόκκινο, αντί να πάνε παραλία κυριολεκτικά ήρθαν εκεί που κολυμπάει ο Μέλλιος με την Ιόλη!  

Μικρά πιτσίνια που συμμετείχαν όλο χαρά και με κοιτούσαν με τα ματάκια τους ορθάνοιχτα, από τα σχολεία της περιοχής, τέκνα των τεκνών -παιδικών μου φίλων, συμμαθητές των παιδιών μου αλλά και δικοί μου από εκείνη τη μακρινηηηή, πολύυυυ μακρινή εποχή, και λαστ μπατ νοτ λιστ, οι MomBloggers της καρδιάς μου:  

– Σωτηρία από το My little world.gr,  

– Χρυσή από το Bliss mom.gr,  

– Χριστίνα από το iprigipessa.com, ναι είναι υπαρκτό πρόσωπο,  

– Νάνσυ από το mamas do and dont’s,  

που τα κατάφεραν να έρθουν. Υπολογίζω και όλες τις υπόλοιπες που ήταν νοητά μαζί μου, κάναν κοινοποιήσεις στα ίνσταγκραμς και ξεχείλιζαν θετική ενέργεια! Την ένιωσα βαθιά στο «είναι» μου!  

Και η οικογένειά μου, δίπλα μου. Πάντα.  

Η κόρη μου πρώτο τραπέζι πίστα να μου φωνάζει «Μαμά, θα τα καταφέρεις! Θα τα καταφέρεις!!!» κι ο γιος μου πίσω γαλαρία να μου κάνει το σήμα με το δάχτυλο, τον αντίχειρα εννοώ, ότι θα τα καταφέρεις!  

What happened in Βιβλιοπαίζουμε, doesn’t stay in Βιβλιοπαίζουμε so…. 

Όλα ξεκίνησαν όταν ο Ιορδάνης μου είπε πώς σκεφτόταν να κάνουμε το ντεμπιντάντ του Μέλλιου. Το ντεμπιντάντ είναι μόνο για κορίτσια, ε; Τέλος πάντων καταλαβαίνετε! Κι αυτό που σκεφτόταν ήταν ΠΟΛΥ θεατράλε! Άρα, ήθελε μεγάλη υπέρβαση από μένα που η αγαπημένη μου θέση βρίσκεται πίσω από τις κάμερες κι όχι μπροστά!  

Από μέσα μου απάντησα «μωρέ, μήπως να καθίσω στο κοινό και να κάνεις εσύ σόλο παράσταση» αλλά επειδή ταυτόχρονα «σοβαρέψου κοπελιά, δε γίνονται αυτά τα πράγματα, είσαι η συγγραφέας του παραμυθιού», απέξω μου, δυνατά και ξάστερα, είπα «Ναι, φυσικά, να τον παίξουμε τον Μέλλιο».

Ποιος; Εγώ που δεν έχω πει ούτε ποίημα ποτέ στο σχολείο. Όμως, ο Ξεχωριστός Μέλλιος το αξίζει κι αν δεν κάνω μια υπέρβαση για εκείνον, ενάμιση χρόνο μετά την κυκλοφορία του, τότε ποιος θα την κάνει και πότε;  

Οπότε πρόβα πρόβα, στον καθρέφτη κάνω πρόβαααα για να προετοιμαστώ ψυχολογικά και όντως αυτό που έβγαινε ήταν πράγματι πολύ διασκεδαστικό, δια δραστικό διαμπερές, διάτρητο, διαγαλαξιακό και διαλαλαλαλα λονγκ α λα λα λα λα λονγκκ λινγκ λονγκ! Ήταν φαν γουέι, που είναι μάι γουέι και μπορούσα να το υποστηρίξω και μιας και είμαι μέισντριμ κοινό, ήξερα ότι θα αρέσει πολύ στα παιδάκια!  Μέσα πέσαμε!

Λίγο κουκλοθέατρο, λίγο οι ίδιοι να κάνουμε τους πρωταγωνιστές, εν τω μεταξύ τώρα σκέφτηκα ότι ο Ιορδάνης  έκανε την Ιόλη και εγώ τον Μέλλιο, ίσως έπρεπε να είναι the other way round(?), λίγο να κάνουμε με τα παιδιά διάφορα θαλασσινά παιχνίδια, λίγο να κολυμπάμε στη θάλασσα φαντασίας, πολύ να συμμετέχουν τα παιδάκια σε όλα, δεν έκανε καθόλου κοιλιά το πρόγραμμα!

Στη συνέχεια, αφήνοντας μυστικό το τέλος της ιστορίας, γιατί δε μας αρέσουν τα σπόιλερς, ρωτήσαμε τα παιδιά τι θα κάνανε στη θέση του Ξεχωριστού Μέλλιου, αν βρίσκονταν στη νεραιδοχώρα και ο Αρχηγός Νεράιδος τους ζητούσε να τους πραγματοποιήσει όποια χάρη ήθελαν! Όλα είχαν να πούνε κάτι, δεν κυνηγούσαμε τις απαντήσεις με το…ψαροτούφεκο, ερχόντουσαν μόνες τους άφθονες κ αι ποικίλες!  

Στο καπάκι μοιράσαμε ξύλινα ιπποκαμπάκια και κόκκινους μαρκαδόρους για να τα χρωματίσουν αν θέλουν κι όση ώρα υπέγραφα βιβλία, τα παιδιά στον εξωτερικό χώρο ζωγράφιζαν σκηνές από το βιβλίο, πίνανε χυμούς και they all scream for ice cream του Zuccherino!  

Το πρόγραμμα όπως προανέφερα έτρεχε ροδάνι, δεν έπεσε σε μποτιλιάρισμα,  υπήρχαν εναλλαγές, γρήγορες, ενδιαφέρουσες, παιχνιδιάρικες και ευχάριστες! Άκουσα πολύ ωραία λόγια, που δε θα τα ξεχάσω ποτέ των ποτών, ω, ποτέ!  

Θέλω να ματαξαναπώ ότι η Συμμετοχή ήταν απίστευτη! Το σκέφτομαι και βουρκώνω! Δεν το περίμενα, γιατί είχε πολλή ζέστη, πολλοί λείπανε σε εκδρομές & σχολικές εορτές και κάποιοι είχαν επίσκεψη από τον κορονοβάιρους!   

Δε θέλω να μακρηγορήσω άλλο, έτσι γι αλλαγή δηλ, θα αφήσω τις εικόνες να μιλήσουν και τα βίντεο που ισούνται για παραπάνω χίλιες λέξεις!  

Ένα τελευταίο ευχαριστώ στις φίλες – παπαράτσι που κάλυψαν τα νώτα μου, το μοναδικό Ζουκερίνο για τη σλουρπ -λαχταριστή χορηγία του και το χρυσοχέρικο Holy sheep για τα κουκλάκια του Μέλλιου, της Ιόλης και του Μεγαλοδόντη!   

About Author