Κολοκύθια Τούμπανα

Κολοκύθια τούμπανα! Προσωπικά γελάω πολύ με αυτήν την έκφραση! Όπως και με τα κολοκύθια στο πάτερο και με τα κολοκύθια με τη ρίγανη! Όλα σημαίνουν το ίδιο ακριβώς πράγμα, δηλαδή ότι κάποιος λέει ή μεταφέρει αρλούμπες, λόγια ανόητα και αστήριχτα, που τέλος πάντων, δεν είναι αλήθεια!

Απόλυτα ταιριαστός και συνάμα ξεκαρδιστικός τίτλος, του δε πόιντ, που λένε και στο χωριό μου! Και μεταφορικά και κυριολεκτικά, αφού βρισκόμαστε σε έναν μπαξέ κι οι ήρωές μας είναι λαχανικά!

Πρωταγωνίστρια είναι η Κολοκυθιά, την οποία σχολιάζουν οι γείτονές της. Όλα ξεκίνησαν όταν «Στου μπάρμπα-Γιάννη τον μπαξέ, σιμά στα ραπανάκια, γέννησε μια κολοκυθιά πέντε κολοκυθάκια».

Με το που έγινε αυτό, η καρακάξα, έτρεξε, μη χάσει, να πει παντού τα νέα!  Τα παίνεψε πολύ όμως και αυτό δεν άρεσε στους γείτονες!

Όλα τα ζαρζαβατικά, πράσινα από τη ζήλια τους, όσα δεν είναι από φυσικού τους δηλαδή, αντί να δώσουν ευχές, αρχίζουν τα κουτσομπολιά! Ντομάτες, πατάτες, μπρόκολα, λάχανα και χάνανα κάνουν ξεκάθαρο μπούλινγκ!

Τα κολοκυθάκια όπως είναι λογικό, στενοχωριούνται αλλά κι η μαμά τους είναι υπό σοκ, δεν περίμενε να αντιμετωπίσει κάτι τέτοιο. Όταν ο βασιλικός την υπερασπίζεται και ανακοινώνει σε όλους τους κατοίκους του λαχανόκηπου ότι η κολοκυθιά κατάγεται από μεγάλο σόι και έχει και αποδείξεις και ονόματα γι αυτό, όλοι σταματάνε να κοροϊδεύουν.

Τότε όμως καβαλάει το καλάμι η κολοκυθιά αναγκάζοντας τον βασιλικό να ξανακάνει ιντερβέσιον σαν εκείνα του χάο άι μετ γιορ μάδερ, και να υπενθυμίσει στους πάντες ότι όλοι έχουν την αξία τους και κανείς δεν είναι ανώτερος κανενός!

Το κείμενο που έχει αρχή, μέση και τέλος, είναι ευφάνταστο, πραγματικά αστείο και ο έμμετρος λόγος του από τους καλύτερους που έχω δει σε ελληνικό κείμενο!

Και είναι και μεγάλο, χορταστικό, που προσωπικά το προτιμώ, δε θέλω τα βιβλία που αγοράζω να τελειώνουν με το που τα ξεκινώ, αλλά οκ, περί αυτού, περί ορέξεως κολοκυθόπιτα!

Στα συν και η είσοδος της κολοκύθας της Σταχτοπούτας, της γνωστής Πριγκίπισσας, που η βραβευμένη συγγραφέας Μεταξία Φωτίου έβαλε στην ιστορία με επιδέξιο τρόπο δίνοντας μια νότα κλασσικού παραμυθιού στο σύγχρονο δικό της!

Τα παιδιά μπορούν απλώς να διασκεδάσουν με το βιβλίο, διαβάζοντάς το, ωστόσο, πιστεύω ότι θα πάρουν και τα μηνύματά τους χωρίς στάλα διδακτισμού, για τα συναισθήματα, τη ζήλια και το κακό που μπορεί να κάνουν τα κουτσομπολιά καθώς και αυτό που είπε κι ο βασιλικός πιο πάνω, ότι όλοι είμαστε μοναδικοί, ιδιαίτεροι, με τα χαρίσματά μας και κανείς δεν είναι ανώτερος κανενός!

Να προσέχουμε τι λέμε γιατί τα λόγια πληγώνουν όσο και οι πράξεις. Γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει, λέει ο σοφός λαός! Αν  παρόλα αυτά, καμιά φορά ανοίξουμε το στόμα μας και πετάξουμε κοτσάνα, γιατί άνθρωποι είμαστε λάθη κάνουμε, μια ειλικρινή συγγνώμη  που να συνοδεύεται από αντίστοιχες πράξεις, μπορεί να διορθώσει τα πράγματα – όχι πάντα βέβαια!
Η εικονογράφηση είναι της ταλαντούχας Αγγελικής Ρελάκη, που αποδίδει τα ζαρζαβατικά και το όλο στόρι στο μπαξέ, ωραιότατα!

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Συμμετρία!

ΥΓ: Όση ώρα γράφω αυτό το κείμενο, τραγουδώ νοερά «τα κολοκυθάκια χτυπάνε παλαμάκια στο χορό των μπιζελιών»! Απλώς, ήθελα να το πω!

About Author

Νουαζέτα

See author's posts