ΟΔΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣ| Η πρώτη παρουσίαση - Νουαζέτα με φουντούκι και καραμέλα

Μοιραστείτε το :

Την Παρασκευή 28 Ιουνίου του 2024 η Οδός Σχεδίας έκανε την επίσημη πρώτη εμφάνισή της στο μαγαζί Marlin’s House.
Το αποφασίσαμε τελευταία στιγμή, γιατί λίγο τα μπάνια του λαού, λίγο τα σαραντάρια στις θερμοκρασίες, λίγο το μποτιλιάρισμα στους δρόμους, σκεφτόμασταν ότι θα ήμασταν στην παρουσίαση μόνο εγώ και ο Εκδότης, να τα λέμε μεταξύ μας!.
Τελικά είπαμε θα το κάνουμε και ας το απολαύσουμε μόνοι μας! Ούτε μπάνερ δεν προλαβαίναμε να φτιάξουμε, η πρόσκληση ετοιμάστηκε στο παραένα, όμως για ακόμα μία φορά, αποδείχθηκε ότι τα αυθόρμητα είναι τα καλύτερα!
Ήταν μια μαγική βραδιά που μπήκε στο πολύτιμο κουτάκι που φυλάω τις όμορφες στιγμές που γίνονται αξέχαστες αναμνήσεις! Και δεν το λέω έτσι… Νιώθω πραγματικά ευγνώμων και τυχερή για αυτή τη βραδιά που μου χαρίσατε! Και ευτυχισμένη. Γιατί, τι είναι ευτυχία; Στιγμές σαν αυτές που έζησα με όσους ήρθατε! Πόσοι μου κάνατε έκπληξη, πόσοι κάνατε τούμπα το πρόγραμμά σας τελευταία στιγμή, για να είστε μαζί μου, σε αυτή την σημαντική στιγμή για μένα. Συγκινούμαι και τώρα που τα γράφω.
Για το βιβλίο -και για μένα-, μίλησαν με τα καλύτερα λόγια δύο εξαιρετικές κοπέλες!
Η ηθοποιός Λίνα Σακκά, η οποία με στηρίζει από το πρώτο νανοσεκόντ, από τα πρώτα μου συγγραφικά μπουσουλίματα. Η νεραϊδένια της φωνή, η θετική της αύρα, η δοτικότητα της, η προθυμία να βοηθήσει, να προσφέρει όπως και όσο μπορεί, με έχουν σκλαβώσει!
Η συγγραφέας και επιμελήτρια Νατάσα Γκουτζικίδου, που όταν της πρότεινα να είναι δίπλα μου στο πάνελ, είπε αμέσως το «I do», επίσης το ίδιο.
Με την Νατάσα μιλούσαμε συχνά στα σόσιαλ αλλά δεν είχαμε γνωριστεί από κοντά, και ενώ θα μπορούσε να κάνει το οτιδήποτε άλλο το βράδυ της Παρασκευής της, ήρθε να με στηρίξει. Κάπου εδώ να πω ότι εκείνη μου είχε κάνει την επιμέλεια στο κείμενο, πριν το στείλω για αξιολόγηση!
Τα λόγια που είπε; Με ψήλωσαν 10 πόντους! Δεν τα περίμενα. Προφανώς δεν περίμενα ότι θα θάψει το βιβλίο, αχαχα αλλά ούτε κι αυτό το εγκώμιο!
Η κοπέλα είναι ρήτορας. Δεν κόμπιασε ούτε μία στιγμή. Όπως είπε πολύ πετυχημένα η μαμά μου, ο λόγος της κυλούσε σαν ρυάκι ανάμεσα σε δέντρα!
Τη θαύμαζα όσο μιλούσε και ταυτόχρονα αναρωτιόμουν, πώς θα μιλήσω μετά από εκείνη!
Ο Εκδότης Θωμάς Τσερώνης, ντάξει, έδωσε τα ρέστα του! Είχε μόλις συνέλθει από ένα μίνι πανικό, γιατί είχε φάει την κίνηση με το κουτάλι, έπρεπε και να παρκάρει και με το που μπήκε στο μαγαζί, του κάνανε ντου, για να αγοράσουν βιβλία! Αιφνιδιάστηκε αλλά είχε καλά αντανακλαστικά, να του το δώσουμε αυτό!
Να του δώσουμε επίσης ότι είχε και ωραίο λόγο, με το χιούμορ του, με τα του δε πόιντ σχόλιά του, με το χαμόγελο της κολινός του!
Που λέτε, ήρθε κόσμος από διάφορα σημεία του λεκανοπεδίου Αττικής.
Βύρωνα, Πειραιά, Γλυφάδα, Σαρωνίδα, Αγ Παρασκευή, Μοσχάτο, Καλλιθέα, Κηφισιά.
Οι Μπλόγκερς Χρυσή, Σωτηρία, Νάνσυ, οι φίλες Κατερίνα, Ειρήνη, Τζένη, Κέλλυ, Μαρίνα, Τζο, οι μαμαδοφίλες (τουτέστιν, μαμάδες φίλων των παιδιών μου) Σοφία, Βαρβάρα, Έρη, Ζωή, Ελένη, Αγγελίνα, οι ιντερνετικές μου φίλες Πινκ, Chess (που της μιλούσα σουαχίλι από το άγχος), Νόρα, οι φίλες από τον κόσμο του βιβλίου, Φιλιώ Λαζανά , Δέσποινα Λιαράκου, Σοφία Μητράκη, η οικογένειά μου που ήταν παρούσα και όσοι με διαβάζετε από τα σόσιαλ μίντια και ήρθατε να τα πούμε από κοντά – δε συγκράτησα όλα τα ονόματα, συγγνώμη.
Οι πιο πολλοί εν τω μεταξύ, είχατε έρθει μόνοι σας. Σόλο αρκούδα, που λέει και η συνάδελφος Σοφία Κούρτη που και ήρθε στην παρουσίαση και δάνεισε το επίθετό της σε μία ηρωίδα μου στην Οδό Σχεδίας.
Αυτό που ήταν μαγικό, ήταν ότι σε λίγη μόνο ώρα όλοι στο μαγαζί έγιναν -γίναμε δηλαδή μία παρέα. Ταιριάξαμε γιατί αν δεν ταιριάζαμε, δε θα συμπεθεριάζαμε! Γελάσαμε πολύ και το γέλιο είναι υγεία! Η ατμόσφαιρα, ήταν απίθανη, έρρεε η θετική ενέργεια, η καλή διάθεση.
Φυσικά δε θα παραλείψω να πω για τα δωράκια από Το κλωστοσκούφι και I love cookies.gr.
Το πρώτο κορίτσι το γνώρισα σχετικά πρόσφατα. Άφηνε ενδιαφέροντα σχόλια στη σελίδα μου τη Νουαζέτα στο φέισμπουκ και έτσι την πρόσεξα. Μου έκανε και εξαρχής κλικ το όνομα της επιχείρησης τής. Μου έφτιαξε 60 βραχιόλια με τη «συμπαντική» κόκκινη κλωστή σε συσκευασία -έκπληξη και με κατασυγκίνησε!
Το δεύτερο κορίτσι, το ξέρω χρόνια. Ξεκινήσαμε μαζί το μαμαδοblogging, αλλά στην πορεία εγώ πήρα το μονοπάτι της συγγραφής κι εκείνη της ζαχαροπλαστικής. Από τότε μου ήταν το όνειρό της να φτιάχνει λιχουδιές με δικούς της συνδυασμούς και πρώτης ποιότητας υλικά! Ξεκίνησε από την κουζίνα του σπιτιού της και τώρα άνοιξε ένα ωραιότατο μαγαζί στην Ηλιούπολη. Πόσο υπέροχο να πραγματοποιείς τα όνειρά σου!
Και τα δύο κορίτσια βάλανε με την καρδιά τους την πινελιά τους στην ΟΔΟ ΣΧΕΔΙΑΣ μου!
Έχω ένα τεράστιο ευχαριστώ -τον γκοτζίλα σκέφτηκα για επιθετικό προσδιορισμό, γουάτ ις ρονγκ γουίθ μι- σε όλους όσους μου χαρίσατε αυτή τη βραδιά!