Ο έρωτας δεν κρύβεται! Ούτε σε πίνακα του Βερμεέρ!

Μοιραστείτε το :

«Ο βήχας και ο έρωτας δεν κρύβονται»! Το πρωτοείπε ο Ρωμαίος ποιητής Οβίδιος πολλααά, πάρα πολλά χρόνια πριν, προ Χριστού, κι έκτοτε επιβεβαιώνεται συνεχώς!

Τώρα σκέφτομαι ότι αυτό το απόφθεγμα ταιριάζει και με ένα άλλο που λέει για μια τύπισσα που θέλει να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει αλλά ας μην καφρίζουμε, γιατί θέλω να μιλήσω για Τέχνη και η κουλτούρα δε συνάδει με το καφριλίκι!

Ο έρωτας λοιπόν, ακόμα και αν μείνει κρυφός για δυόμισι αιώνες, κάτω ας πούμε από μια παχιά στρώση χρώματος σε έναν πίνακα, στο τέλος με τον ένα ή τον άλλον τρόπο θα βγει στην επιφάνεια!

Ποιος πίνακας, ποιος έρωτας, ποια παχιά στρώση στρώματος;

Εξηγώ αύθις!

Ο Γιοχάνες Βερμέερ, όπου μπάι δε Γουέιν η σωστή προφορά είναι Φερμέιρ, βλέπε Κιμ Μπέισινγκερ που τη λέμε Μπάσιντζερ ή τη Σκάρλετ Τζοχάνσον που τη λέμε Γιόχανσον, έκρυψε έναν έρωτα ναααα με το συμπάθειο, μέσα στον πίνακα του «Κοπέλα που διαβάζει γράμμα δίπλα στο παράθυρο»!

Ή μήπως όχι; Θα δούμε στη συνέχεια!

Αρχικά, να πω ότι ο Βερμέερ -μαζί με τον Ρέμπραντ- αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους ζωγράφους της “Χρυσής εποχής” στην Ολλανδική ζωγραφική εκεί περί τα 1584-1702!

Ειδικότις του η απεικόνιση καθημερινών σκηνών της ζωής των μικρομεσαίων! Ζωγράφιζε τις δουλειές, τα χόμπι, πώς περνούσαν τις μέρες τους! Ακολουθούσε συγκεκριμένο μοτίβο στη ζωγραφική του και σπάνια λοξοδρομούσε!

Αγαπούσε τα παράθυρα και τις γυναίκες που στέκονταν μπροστά σε αυτά! Τα πιο πολλά έργα του δείχνουν γυναίκες να κρατάνε κανάτες, να φοράνε τα σκουλαρίκια και τα κολιέ τους, να διαβάζουν επιστολές ή να “παίζουν” το βιργινάλι τους, που αν δεν ξέρεις τι είναι αυτό, για να μην πάει αλλού το μυαλό σου, να σε ενημερώσω ότι πρόκειται για δημοφιλές μουσικό όργανο της εποχής, αδερφάκι του πιάνου!

Άντρες σπάνια ζωγράφιζε, δεν του ενέπνεαν το πινέλο του! Όμως σε αντίθεση με τον Κλιμτ, τα έργα του δεν έχουν σεξουαλική αύρα!

Οι πιο γνωστοί του πίνακες έχουν ονομασίες όπως «η γαλατού, «η δαντελού», «η μαστροπός», το «κορίτσι με το μαργαριταρένιο σκουλαρίκι» που είναι διάσημος σελέμπριτι πίνακας και είχε ανάλογη τύχη με εκείνη του φιλιού του Κλιμτ!

Απέκτησε με τη γυναίκα του Catharina Bolnes, κόρη εύπορης οικογένειας, συνολικά 14 παιδιά, μπράβο τους και χαρά στο κουράγιο τους!

Η προίκα της γυναίκας του έπαιξε καταλυτικό ρόλο στο να μην τρώνε μόνο αγάπη γιατί ο ίδιος ζωγράφιζε κατά μέσο όρο δύο πίνακες το χρόνο, για τους οποίους χρησιµοποιούσε και πολύ ακριβά χρώµατα, έχοντας ιδιαίτερη αδυναµία στο φυσικό µπλε µαρίν και στο κίτρινο!

Σε 20 χρόνια έκανε μόνο 45 μόνο πίνακες και αυτούς όχι τόσο για να τους πουλήσει όσο για να τους δώσει σε ανθρώπους που θα εκτιμούσαν το ταλέντο του!

Το έκανε για την «Τέχνη ρε γαμwτο» κι όχι για να βγάλει κέρδος! Η ζωγραφική του ήταν περισσότερο τρόπος ζωής, πάθος και λειτούργημα και λιγότερο επάγγελμα. Πιστεύω θα στενοχωριόταν μέσα του κάθε φορά που αποχωριζόταν έναν πίνακα!

Αυτός είναι και λογικά ένας από τους λόγους για τους οποίους ολοκλήρωσε συνολικά λίγα έργα.

Την ίδια περίοδο που ζωγράφισε τη «Γαλατού», ένα από τα πιο διάσημα έργα του, μαζί με «Το κορίτσι με το μαργαριταρένιο σκουλαρίκι», ζωγράφισε και μια ελαιογραφία σε καμβά την οποία ονόμασε «Κοπέλα που διαβάζει γράμμα δίπλα στο παράθυρο»!

Για περισσότερο από 250 χρόνια που οι θεατές βλέπανε τον πίνακα στο μουσείο της Δέσδης δεν είχανε ιδέα τι διάβαζε το κορίτσι!

Ώσπου συνέβη το εξής:

Μια υπέρυθρη ακτίνα Χ, σαν αυτή που έβγαζε από τα μάτια του ο Σούπερμαν, αποκάλυψε ότι κάτι κρυβόταν στο βάθος κήπος του έργου! Κι αυτό το κάτι έμοιαζε με τον φτερωτό θεό του Έρωτα! Κοιτάξαν καλύτερα και ναι, όντως εκεί υπήρχε κρυμμένος ένας έρωτας! Τι να κάνουν, τι να κάνουν, να τον ξεσκεπάσουν; να τον αφήσουν καλυμμένο;

Μεγάλο δίλημμα. Να τον αποκαλύψουν ή να σεβαστούν τον Καλλιτέχνη, που για να τον έκρυψε κάποιο λόγο θα είχε;

Αφού το συζήτησαν αρκετά, κατάλαβαν ότι άλλος ήταν αυτός που τον κάλυψε με μπογιά, κι εδώ που τα λέμε αυτό ήταν και το πιο λογικό! Αφενός γιατί να τον ζωγράφιζε αν ήταν να τον κρύψει, αφετέρου ο ίδιος έρωτας υπάρχει και σε άλλο πίνακά του «Η γυναίκα δίπλα στο βιργινάλι» που βρίσκεται στην Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου!

Πέρα όμως από τη λογική, αποδείχθηκε και επιστημονικά ότι ο γυμνός Έρωτας, στο μπακγκράουντ» του έργου, είχε καλυφθεί με χρώμα δεκαετίες μετά το θάνατο του ζωγράφου.

Τα εργαστηριακά τεστ επιβεβαίωσαν τις εκτιμήσεις των συντηρητών και αφού με τη βούλα πλέον αποδείχθηκε ότι ο καλλιτέχνης δεν είχε καμία πρόθεση να τον κρύψει, αποφασίστηκε να τον βγάλουν όλον στα φώτα της δημοσιότητας!

Ποιος /ποια να τον έκρυψε άραγε; Και γιατί; Μυστήριο καλύπτει τον έρωτα αυτόν!

Ένιγουέι, με το που βγήκε από το παρασκήνιο μας έκανε να τον δούμε με άλλο μάτι! Από τα συμφραζόμενα πλέον καταλαβαίνουμε ότι το κορίτσι διαβάζει ένα ραβασάκι, ένα love letter!

Είναι τέτοια η αλλαγή στο πώς τον βλέπουνε οι αυτοί που ασχολούνται επαγγελματικά με την τέχνη που η γκαλερί τον αποκαλεί «νέο» Βερμέερ!

Όλο περίεργα πράγματα συμβαίνουν στους -λίγους- πίνακές που έκανε με τόση αγάπη. Σε αυτόν, κάλυψαν με πινελιές μέρος της έμπνευσής του, ένας άλλος με τίτλο «Το κονσέρτο» κλάπηκε, άλλοι πλαστογραφήθηκαν και καραπωλήθηκαν και ήταν τόσο καλοί που εξαπάτησαν μέχρι και τους ειδικούς των ολλανδικών μουσείων, μη μιλήσω για εκείνους του πίνακες που η γυναίκα του, όταν εκείνος πέθανε, τους έδωσε στον φούρναρη και όπου αλλού χρωστούσαν για να πατσίσουν!

Μια προίκα ήταν αυτή, τόσα στόματα στην οικογένεια, ήρθε κι ο πόλεμος εν τω μεταξύ, τι να πρωτοκαλύψει!

Αυτά για τον Βερμέερ! Στο επόμενο επεισόδιο θα μιλήσουμε για τον συναρπαστικό Salvador Dali!