Τα θραύσματα μιας γυναίκας|Pieces of a Woman

Ο Shia Saide LaBeouf από τους Τρανσφόρμερς έφτασε να είναι πρωταγωνιστής στη ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ταινία «Τα θραύσματα μιας γυναίκας» (Pieces of a Woman).
Δεν του το χα του LaBeouf.
Καταρχάς, δεν τον συμπαθώ, ποτέ δεν τον συμπάθησα, πόσο μάλλον τώρα που είναι κατηγορούμενος από τη σύντροφό του για βίαιη συμπεριφορά και ο ίδιος δεν το αρνείται.
Έχει κάνει την εξής δήλωση: Δεν έχω καμία δικαιολογία για τον αλκοολισμό ή την επιθετικότητα μου. Είμαι καταχρηστικός για τον εαυτό μου και για όλους γύρω μου εδώ και χρόνια. Έχω ιστορία στο να πονάω τους ανθρώπους που βρίσκονται κοντά μου».
Μάλιστα, Λε Μπουφ. Όντως, καμία δικαιολογία.
Στο θέμα μας, την ταινία.
Είναι καθηλωτική η ερμηνεία του. Υποδύεται τον Σον, ένα πρώην χρήστη ουσιών που είναι εργάτης (σηκώνει γέφυρες), και περιμένει από μέρα σε μέρα το πρώτο του παιδί.
Τη γυναίκα του υποδύεται η Vanessa Kirby που έσπασα το κεφάλι μου, πού την ξέρω και πού την ξέρω και τελικά το βρήκα, ήταν η αδερφή της God save the Queen Elizabeth, στο CROWN, το οποίο έχω παρουσιάσει αναλυτικώς!
Τι ματάρες έχει αυτή η γυναίκα, πόσο εκφραστικές. Τι ερμηνεία έχει σε αυτήν την ταινία. Γι αυτόν τον ρόλο κέρδισε το βραβείο στο Φεστιβάλ Βενετίας, άνετα άξιζε το Όσκαρ, δε νομίζω όμως ότι το πήρε.
Η γυναίκα του λοιπόν είναι γόνος της ανώτερης κοινωνικής τάξης, έχει -έχουν αποφασίσει να γεννήσει στο σπίτι, έχει – έχουν ,προετοιμαστεί γι αυτό, είναι πολύ καλή ομάδα οι δυο τους, αλλά τα πράγματα δεν πάνε κατ ευχήν.
Την πεθερα του παίζει η βραβευμένη Ellen Burstyn που προσωπικά, αν και συνήθως δε θυμάμαι τι έφαγα χθες, δε θα ξεχάσω ποτέ την ερμηνεία της πριν είκοσι χρόνια στο Requiem for a dream, που συγκαταλέγεται στο προσωπικό μου τοπ 10 ταινιών. Τον θεωρεί λίγο για την κόρη της και του το δείχνει σε αρκετές σκηνές.
Και οι τρεις τους, παίζουν συγκλονιστικά. Μα, είναι συγκλονιστικό το θέμα και οι ηθοποιοί φανήκαν αντάξιοι των προσδοκιών. Εξαιρετικές ερμηνείες σε κάθε, μα κάθε σκηνή, μονόλογοι που σου σηκώνεται η τρίχα, μιλάμε για υποκριτική δεινότητα απ όλο το καστ.
Τα πρώτα 30 λεπτά, είναι μαρτυρικά, ομολογώ ότι παραλίγο να κλείσω την ταινία, αγχώθηκα, πανικοβλήθηκα, το βλεπα να έρχεται. Σε μία δυο σκηνές, έκλεισα τα μάτια μου.
Η γέννα στο σπίτι που δυστυχώς δεν πάει καλά είναι το πρώτο μισό της ταινίας και το υπόλοιπο πραγματεύεται το πώς αντέδρασαν σε αυτόν τον ΑΝΕΙΠΩΤΟ πόνο, πώς λειτουργούν στο πένθος η μητέρα, ο πατέρας και η γιαγιά που χειραγωγεί με τα χρήματά της καταστάσεις και ανθρώπους.
Κάποιος φταίει και πρέπει να πληρώσει. Η μαία είναι αυτή; Ποιος;
Πολύ έξυπνος ο συμβολισμός με τις γέφυρες που χτίζει κυριολεκτικά ο πατέρας και τις γέφυρες που γκρεμίζονται μεταφορικά στις σχέσεις της οικογένειας.
Δεν έχω ξαναδεί ταινία με παρόμοια θεματολογία. Θέλει γερό στομάχι για να τη δει κάποιος.

Το trailer:

About Author

Νουαζέτα

See author's posts