Το δέρμα που κατοικώ – Σάικο ή αριστούργημα;
Δεν έχω αποφασίσει ακόμα αν το “δέρμα που κατοικώ” του Αλμοδοβάρ είναι σκέτο σάικο θρίλερ ή και αριστούργημα, πάντως, τόσα χρόνια μετά, δεν την έχω ξεχάσει και σίγουρα με έκανε να δω τον Αντόνιο Μπαντέρας με άλλο μάτι!
«Το Δέρμα που Κατοικώ», αγγλιστί «The Skin I Live In», ισπανιστί «La Piel Que Habito», πες το σε ό,τι γλώσσα θες, είναι η πιο σάικο ταινία που έχω δει ποτέ! Ισπανικό ψυχολογικό θρίλερ σε σκηνοθεσία και σενάριο του Πέδρο Αλμοδόβαρ!
Εντάξει, γνωστό ότι είχε τα θέματα του ο Πέδρο! Θα μου πεις πού τη θυμήθηκες τώρα αυτήν την ταινία; Μα δεν την ξέχασα ποτέ! Τόσα χρόνια έχουν περάσει και μου χει “μείνει”, σε κάθε καινούρια ταινία του Αλμοδοβάρ που βλέπω, πάντα τη θυμάμαι!
Παίζει να είναι το τελευταίο θρίλερ που είδα, το σκεφτόμουν μέρες μετά κι ένιωθα δύσπνοια και στρες, οκ έχω και εγώ τα θέματά μου!
Με αφορμή τις νεότερες ταινίες που βλέπω με τον Μπαντέρας, ο οποίος έχει κάνει ολική στροφή στην καριέρα του, από κει που ήταν το σέξι λατίνο λόβερ μπόι, έγινε ηθοποιός ηθοποιένιος, ας γράψω για την ταινία που με έκανε να χάσω τον ύπνο μου για νύχτες μετά!
Η υπόθεση:
Ένας πλαστικός χειρουργός, μεγαλογιατρός, ερευνητής, επιστήμονας, υπεράνω κάθε και οποιασδήποτε υποψίας, έχασε τη γυναίκα του από πολλαπλά εγκαύματα σε τροχαίο και προσπαθεί να ανακαλύψει το άφθαρτο δέρμα, να δημιουργήσει δηλαδή ένα τεχνητό δέρμα το οποίο θα είναι σούπερ ντούπερ, δε θα παθαίνει τίποτα.
Ο μεγαλογιατρός αυτός, παθαίνει εμμονή με τη έρευνα αυτή κι ως γνωστόν οι εμμονές δεν είναι καλό πράγμα! Εν τέλει, μετά από δεκαετίες, αίμα δάκρυα και ιδρώτα, τα καταφέρνει! Βέβαια δεν ξέρει αν όντως λειτουργεί γιατί δεν το έχει δοκιμάσει και κανείς.
Το κρατάμε αυτό!
Κάπου εδώ να πω ότι ποτέ δεν ξεπέρασε τον θάνατο της γυναίκας του και δεν πήγε ποτέ σε κάποιον σύμβουλο ψυχικής υγείας, γιατί αν είχε πάει, δε θα βλέπαμε την ταινία αυτή.
Μία μέρα πήγε σε ένα πάρτι βράβευσης των επιστημονικών του επιτευγμάτων μαζί με την κόρη του, η οποία είχε κι αυτή ανάγκη από ψυχοθεραπεία, αλλά σαν πολλούς που ξέρουμε, δεν πάει να κάνει.
Εκεί η κόρη γνωρίζεται με έναν νεαρό, της αρέσει, του αρέσει, απομονώνονται, φασώνονται, αλλά τελευταία στιγμή αυτή δε θέλει να κάνουν έρωτα και αυτός σηκώνεται και φεύγει. Κύριος!
Το κρατάμε κι αυτό.
Ο πατέρας της τη βλέπει κάπως αναστατωμένη, του αναφέρει το συμβάν και λίγο καιρό μετά, εκείνη αυτοκτονεί. Θυμίζω ότι δεν της έκανε κάτι το αγόρι στο πάρτι!
Ο μπαμπάς όμως που ήρθε αυτό σαν κερασάκι στην απώλεια της γυναίκας του τα βάζει με τον αθώο νεαρό.
Και τι του κάνει FOR GOD SHAKE? Τον βρίζει; Του ρίχνει μπουνιές -κλωτσιές;
ΟΟΟΟΟΟΟΟΧΙ.
Τον κάνει πειραματόζωο. Το τερπνόν μετά του ωφελίμου! Εκδίκηση γι αυτό που -δεν- έκανε στην κόρη του και τσεκ αν λειτουργεί και η ανακάλυψη του, το καινούριο δέρμα που έφτιαξε στα εργαστήρια!
Και πώς δοκιμάζει το τεχνητό του δέρμα;
Τον απαγάγει και τον κραταει κλειδωμένο στη σοφίτα του σπιτιού του! Εκεί τον κάνει… γυναίκα! Του κόβει δηλαδή το πουλί και του φτιάχνει μια “πεταλούδα”, όπως λέγαμε μικρές το πιπί μας!
Η παράνοια έχει και συνέχεια. ΤΟΥ ΦΤΙΑΧΝΕΙ ΑΛΛΟ ΠΡΟΣΩΠΟ, είπαμε πλαστικός χειρούργος είναι, ΑΥΤΟ ΤΗΣ ΑΔΙΚΟΧΑΜΕΝΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΤΟΥ που κάηκε σε εκείνο το αυτοκινητιστικό χρόνια πριν! Τζίζας Κράιστ!
Η παράνοια δε σταματάει ούτε εδώ!
Ο γιατρός με την ξεκάθαρη ψυχική διαταραχή κάνει σεξ μαζί του και τον ερωτεύεται κιόλας βλέποντας στο -καινούριο- πρόσωπό του, τη γυναίκα του!
Πόση αρρώστια;; Πόση διαστροφή; Η ταινία κέρδισε το βραβείο BAFTA Καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας και οφείλω να πω ότι ο Μπαντέρας έπαιξε καταπληκτικά!
Όλα κι όλα, συγχαρητήρια για την υποκριτική του δεινότητα!
Επίσης, ομολογώ ότι η αλληγορία βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα! Άλλος μέσα από το δέρμα, άλλος έξω.
Εξωτερικά βλέπουμε μια όμορφη γυναίκα, εσωτερικά όμως, αυτό που δε βλέπουμε, είναι ο νεαρός που βρέθηκε σε λάθος μέρος, λάθος ώρα! Κι ο Πέδρο που μεγάλωσε σε μια φτωχή καθολική οικογένεια ένιωθε παγιδευμένος για χρόνια, όσον αφορά στη σεξουαλικότητα του!
Το τι γίνεται δε θα το αποκαλύψω, μπορεί τώρα κάποιος να ανακαλύπτει τον Ισπανικό κινηματογράφο, δε θέλω να κάνω σπόιλερ;!
Το έχει δει κανείς; Άρεσε σε κάποιον; Υπάρχει κάποια ταινία που να σας είχε φρικάρει;
Να βάλω και το τρέιλερ: