Το λουλούδι της θάλασσας: Ο Έρωτας ανάμεσα σε έναν Άγγλο Αριστοκράτη και μιας Ιθαγενούς Ινουίτ στην Αρκτική, με φόντο την έρευνα για τα εξαφανισμένα πλοία «Terror» και «Erebus»
Το λουλούδι της θάλασσας της, είναι το πρώτο μη παιδικό βιβλίο που μετά από αρκετό καιρό μου τράβηξε το ενδιαφέρον και γι αυτό άλλωστε, βρήκα τον χρόνο να το διαβάσω!
Αρχικά να πω ότι πολύ ζήλεψα τη συγγραφέα του, Νάγια Δαλακούρα, διότι ίσα που πέρασε ένας χρόνος από το προηγούμενο πετυχημένο βιβλίο της «Θράσσα: Η μάγισσα της Θράκης» και πρόλαβε να γράψει και να κυκλοφορήσει καινούριο μυθιστόρημα! Πολύ θα ήθελα να έχω την ικανότητά της να γράφω ένα μυθιστόρημα το χρόνο (ή έστω να ολοκληρώσω αυτό το ένα που γράφω)!
Έπειτα, να πω ότι μου άρεσε πάρα πολύ και άνετα το έβλεπα ταινία στο σινεμά! Αν η συγγραφέας ήταν ξένη, θα της το είχαν ήδη ζητήσει! Θα προχωρήσω αυτήν τη σκέψη λίγο ακόμα λέγοντας ότι ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο μετά την ταινία με την αρκούδα, το relevant εννοώ, θα ταίριαζε γάντι στο ρόλο ή και τώρα που το σκέφτομαι, γιατί όχι ο συμπρωταγωνιστής του ο Τομ Χάρντι, που είναι και Άγγλος!
Τι έχουμε εδώ;
Το δυνατό, απόλυτο και αμοιβαίο λαβ στόρι ανάμεσα σε ένα Άγγλο αριστοκράτη της Βικτωριανής εποχής αναθρεμμένο με τους «σφιχτούς» κανόνες της κοινωνίας του που παλεύει να νιώσει ελεύθερος και μιας Ιθαγενούς Ινουίτ, που ζει σε ιγκλού κι ούσα ελεύθερο πνεύμα διασχίζει τις αχανείς παγωμένες εκτάσεις της Αρκτικής πάνω σε ένα έλκηθρο φτιαγμένο με οστά φάλαινας!
Η Νανούκ και ο Τζέιμς, είναι αυτοί.
Το λες αταίριαστο ζευγάρι, διότι τι κοινό μπορεί να έχουν αυτοί οι δύο; Νομίζεις!
Αυτό μόνο;
Καθόλου αυτό μόνο!
Η υπόθεση βασίζεται στην πραγματική ιστορία της έρευνας για την ανεύρεση των πλοίων «Terror» και «Erebus» που χάθηκαν πριν από 175 χρόνια μαζί με το πλήρωμα που αποτελούνταν από εξερευνητές!
Τι αναζητούσαν; Εμπορική δίοδο προς την Ασία. Ψάχνανε να βρούνε έναν πλωτό δρόμο που μέσω της Αρκτικής θα ένωνε την Ευρώπη, τον Ατλαντικό με τον Ειρηνικό Ωκεανό.
Με ταξίδεψε το βιβλίο, έχω και μια άλφα αδυναμία στους μεγάλους έρωτες, βάλε και ότι η Αρκτική, το Βόρειο Σέλας και τα σχετικά αυτού, πάντα ασκούσαν μια περίεργη γοητεία πάνω μου, έχει και ωραίες περιγραφές η συγγραφέας, συν την λεπτομερή έρευνα που ξεκάθαρα έχει κάνει, από μένα είναι “ναι”!
Έψαξα και εγώ κι έμαθα για τα πλοία κι επίσης να σας πω ότι η φυλή Ινουίτ, το θεωρεί προσβολή να τους αποκαλέσει κάποιος Εσκιμώους, όπως ακριβώς ο Γιαπωνέζος φίλος μου ο Yusuke, το θεωρούσε προσβολή να του πει κάποιος ότι μοιάζει με Κινέζο.
Κι αυτό γιατί στη γλώσσα τους η λέξη «Ινουίτ» (Inuit) σημαίνει «άνθρωποι», ενώ η λέξη «Εσκιμώος» αποτελεί μεταφορά του γαλλικού «esquimaux», που σημαίνει «τρώει ωμά» (eski = «ωμός» & mants = «τρώει»)!
Μπορείτε να το βρείτε σε όλα τα βιβλιοπωλεία και εδώ, από τις Εκδόσεις Κλειδάριθμος