Το σπιρτόκουτο| Εκδόσεις Καστανιώτη
Το δεύτερο βιβλίο της Δέσποινας Λιαράκου μιλάει για τα συναισθήματα, αυτά
που κρατάμε μέσα μας και δεν εκφράζουμε.
Ένα σπιρτόκουτο γίνεται παιχνίδι, κάποιο απομεσήμερο ενός καλοκαιριού.
Χωράει μέσα ένα τζιτζίκι, αλλά και πολλά άλλα!
«..Η ηρωίδα της ιστορίας κλείνει στο δικό της τα πιο απίθανα πράγματα – αυτά
που της αρέσουν πολύ κι άλλα που μπορεί να μην της αρέσουν ιδιαίτερα. Όταν όμως
το σπιρτόκουτό της γεμίσει και δεν ανοίγει πια, δεν ξέρει τι να κάνει…»
Εκτός από αντικείμενα ο καθένας μας στο «σπιρτόκουτό» του μπορεί να βάλει τα
όνειρα, τις προσδοκίες, τις απογοητεύσεις, τις ματαιώσεις, τη θλίψη, τον
θυμό, τα προβλήματα του, τα συναισθήματά του.
Πολλοί άνθρωποι είμαστε εσωστρεφείς. Δεν εκφραζόμαστε εύκολα, γιατί δε
θέλουμε να τσακωθούμε, ή επειδή αγχωνόμαστε ότι θα απογοητευθούμε. Άλλες φορές φοβόμαστε να
διεκδικήσουμε, ή να αντιμετωπίσουμε την απόρριψη. Υπάρχει και η περίπτωση να ντρεπόμαστε ή να έχουμε ενοχές για τα «θέλω» μας. Δε θέλουμε να σπάσουμε τα αυγά για να κάνουμε ομελέτα.
Και όταν πια το «σπιρτόκουτό» μας φρακάρει, τότε τι γίνεται; Τι συμβαίνει ότι
δεν χωράει τίποτα άλλο;
Πρέπει να προσπαθήσουμε -μόνοι μας ή με βοήθεια- να το ανοίξουμε και να βγουν όλα στο φως, να
τακτοποιήσουμε στη θέση του κάθε τι που έχουμε τοποθετήσει μέσα και τα περιττά
να πάνε στον κάλαθο των αχρήστων.
Τα καταπιεσμένα συναισθήματα μπορούν να μας αρρωστήσουν, θερίζουν τα ψυχοσωματικά.
Η ρομαντική, θα τη χαρακτηρίσω, εικονογράφηση της Γιώτας Κοκκόση, ταιριάζει στο κείμενο απόλυτα!
Μόλις κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Καστανιώτη