Όταν η φαντασία πάει σχολείο|Τοπ οφ δε τοπ παιδικών βιβλίων!

Μοιραστείτε το :

Απόλαυσα, πραγματικά το βιβλίο: “Όταν η φαντασία πάει σχολείο” ! Φανταστικό το εξώφυλλο, η πρώτη σελίδα και όλες οι υπόλοιπες που ακολούθησαν! Αυτή τη στιγμή που γράφω αυτές τις γραμμές, ανήκει στο προσωπικό μου τοπ 3 βιβλίων από Ελληνίδες συγγραφείς! Τα άλλα δύο βιβλία που ζήλεψα και πολύ θα ήθελα να χω γράψει είναι αυτό και αυτό!

Με κέρδισε και το κείμενο και η εικονογράφηση και το στήσιμο αυτών των δύο στο ατελιέ! Όλα μαζί δημιουργούν ένα άρτιο χρωματιστό αποτέλεσμα, ένα βιβλίο του ονείρου και της φαντασίας! Η Ρένια Μεταλληνού, εικονογράφος της πρώτης γραμμής, έχει πολύ συγκεκριμένο στιλ, την κατάλαβα από το εξώφυλλο, χωρίς να δω το όνομά της. Οι εικόνες της έχουν την υπογραφή της! Μακάρι κάποτε να εικονογραφήσει και κάτι δικό μου!

Τώρα θα μιλήσω για το κείμενο της Δέσποινας Λιαράκου, που είναι το πρώτο της συγγραφικό έργο που εκδίδεται! ΤΟ ΑΓΑΠΗΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ σελίδα που η μαμά ψάχνει τα γυαλιά της και τα βρίσκει μες το ποτήρι με το γάλα της μικρής Λίνας! Ήθελε να τα βάψει άσπρα, αφού!

Η μαμά χαλαρή, ζεν και κουλ, όσο δεν πάει, παρόλο που έχει αργήσει για τη δουλειά, απλώς λέει ένα «α, εκεί τα βαλες», τα παίρνει και τα φοράει, χωρίς να την μαλώσει ή να ξεφυσήξει εκνευρισμένη, σαν μια φίλη από το χωριό που κάθε πρωί φεύγει καθυστερημένη και μες την τσίτα για τη δουλειά!

Που λέτε, τα άσπρα γυαλιά παίζουν σημαντικό ρόλο στην ιστορία μας! Τα φοράει μια κυρία με μαύρα φουντωτά ατίθασα μαλλιά, σαν αυτά της Ντάλιας από το παραπέντε, μόνο που εκείνη ήταν ξανθιά, η οποία περνάει κάθε μέρα από κάτω από το μπαλκόνι της μικρής.

Κρατάει ένα σωρό βιβλία που ξεπηδάνε από μέσα τους τα γράμματα της αλφαβήτας, μερικά πέφτουν και κατρακυλάνε στον δρόμο! Η Λίνα δεν τα αναγνωρίζει όλα, αυτό όμως που ξέρει στα σίγουρα, είναι ότι κάθε μέρα η κυρία με τα άσπρα γυαλιά κρατάει διαφορετικά βιβλία, άρα μιλάμε για διαφορετικά γράμματα, επομένως, όταν αυτά ξεγλιστράνε από τα βιβλία και στροβιλίζονται και χορεύουν, δημιουργούν εικόνες και πολλές περιπέτειες! Και είναι τόσο τυχερή που από το μπαλκόνι της μπορεί να τα βλέπει όλα αυτά!

Όταν οι γονείς της αποφασίζουν να την πάνε στο νηπιαγωγείο για να έχει παρέα και να μην είναι μόνη της στο μπαλκόνι, κατσουφιάζει. Της αρέσει πάρα πολύ η ζωή της όπως είναι ως τώρα, μαγική και πολύχρωμη, άσε που θα χάσει την κυρία με τα φουντωτά μαύρα μαλλιά και τα άσπρα γυαλιά!

Όμως η δασκάλα του νηπιαγωγείου την πλησιάζει και βρίσκει το κουμπί της, φέρνει χαρτιά και χρώματα για να ζωγραφίσουν όλα τα παιδιά ιστορίες στο χαρτί!

Ω, ρ ε μάνα μου κάτι ιπτάμενα ντόνατ και κάτι αφράτοι λουκουμάδες, ω ρε κάτι λύκοι ποιητές και κάτι τερατάκια (της τσέπης;) που τραγουδάνε φάλτσα! Η Λίνα μέσα στην ιστορία της έβαλε και την κυρία με τα άσπρα γυαλιά που την έχει συνδυάσει με τόσες περιπέτειες στο κεφάλι της!

Την κερδίζει λοιπόν η δασκάλα και περνάει υπέροχα στο νηπιαγωγείο μέχρι που ο χρόνος κυλάει σαν νερό και έρχεται η στιγμή πουυυυυ πρέπει να πάει στο μεγάλο σχολείο, το δημοτικό. Φυσικά, η Λίνα καθόλου δε θέλει να πάει. Μια χαρά είναι η ζωή της ως τώρα με τη φανταστική νηπιαγωγό της!

ΟΜΩΣ αλλάζει γνώμη όταν μπαίνοντας στο μεγάλο σχολείο βλέπει ότι θα έχει δασκάλα ΤΑΡ ΤΑΑΑΑ ΤΑΝ την κυρία με τα φουντωτά μαύρα μαλλιά και τ άσπρα γυαλιά!!Δεν το είχε φανταστεί αυτό!

Η δασκάλα τους δείχνει κάρτες με γράμματα και συλλαβές αλλά το μυαλό της Λίνας ταξιδεύει, βλέπει όπως πάντα, διάφορες εικόνες και πυραύλους να φεύγουν από τα χέρια της κυρίας και να προσγειώνονται στα πόδια της!

Η ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΑΠΙΘΑΝΗ δασκάλα που ξεκάθαρα είναι είναι παιδαγωγός με ενσυναίσθηση, και πρέπει να μπει στην ομάδα της Ανδρομάχης Καλλιβρούση, αναφωνεί ότι Ω! ΕΔΏ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΠΟΛΛΗ ΦΑΝΤΑΣΊΑ!

ΓΙΟΥΠΙ! Η δασκάλα καταλαβαίνει τα πάντα! Και πιστεύει ότι με τη φαντασία μας μπορούμε να κάνουμε τα πάντα! Πόσο τυχερή η Λίνα και οι συμμαθητές της!

Σε αυτήν την τάξη όλα τα παιδιά κάνουν τα πιο ωραία ταξίδια! Και τα κάνουν με τα γράμματα που στην αρχή άτακτα κρέμονται από τις γραμμές του τετραδίου ή κάποια άλλα μπερδεύουν τις θέσεις τους, αλλά αυτό δεν έχει σημασία γιατί οι ιστορίες που γράφονται με αυτά, κάνουν τη δασκάλα πύραυλο από τη χαρά της!

Τέτοια σχολεία επιθυμούμε! Τα μικράκια μας θα μάθουν και ανάγνωση και γραφή, δε χρειάζεται να περιορίζουμε τη φαντασία τους αλλά να της δίνουμε χώρο να απλώσει, σαν τραχανάς! Οκ, υπήρχε και καλύτερο παράδειγμα να δώσω, αλλά καταλάβαμε το πόιντ!

Ειδικά στο νηπιαγωγείο – πρώτες μέρες της Α δημοτικού, δε χρειάζεται πίεση και βιασύνη και άγχος, να μάθουν τα παιδιά να διαβάζουν και να γράφουν καλλιγραφία. Όλα θα γίνουν! Ο Αϊνστάιν είπε «η φαντασία είναι πιο σημαντική από τη γνώση», θέλοντας να δώσει έμφαση! Και τα δύο είναι σημαντικά αλλά όλα στον καιρό τους -και ο κολιός τον Αύγουστο- και όλα με τη σωστή μετάβαση!

Στα must have τελεία και παύλα! Όπως είναι και οι Εκδόσεις! Τελεία σκέτο, χωρίς την παύλα!

Γεια στα χέρια σου Δέσποινα Λιαράκου! Καλοτάξιδο να είναι, τέτοια βιβλία θέλουμε, τέτοια σχολεία ονειρευόμαστε!

Α, να πω επίσης ότι οι δραστηριότητες και το τραγούδι του βιβλίου με την ΦΩΝΑΡΑ της Άννας Βρανά, υπάρχει σε QR CODE! Ναι, ναι, θα ήταν μεγάλη παράλειψη να μην το πω!