10+2 ατάκες από την Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων

Με αφορμή αυτήν τη φωτό που έβγαλα την κόρη μου και την έβαλα κεντρική εικόνα θα σας γράψω δέκα συν δύο ατάκες από την Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων, που πολύ μου αρέσουν!

Το βιβλίο δεν με είχε κερδίσει μικρή, ήταν κάπως «ζαλιστικό» και αυτή η κακιά βασίλισσα με το μεγάλο κεφάλι κάπως τρομακτική, αλλά στην πορεία κατάλαβα τους συμβολισμούς, που υπάρχουν από τις πρώτες γραμμές! Πρόκειται πέρι μαύρου παραμυθιού, μετά τα μαθήματα δημιουργικής γραφής που έκανα, μπορώ να το χαρακτηρίσω έτσι!

Σε κάθε περίπτωση είναι λογοτεχνία, έχει πολλή φαντασία και μια κάποια ψυχεδέλεια, σόρρυ θα έσκαγα αν δεν το έλεγα! Από που να το πιάσεις, από την λαγουδότρυπα που την οδήγησε σε περιπέτεια, ή έστω την περιέργειά της που της είπε “πήδα μες τη λαγουδότρυπα και όπου σε βγάλει”, από τα μυστήρια ποτά που έπινε και μάλλον τους είχαν ρίξει μέσα αυτά που μας έλεγαν οι μαμάδες μας όταν ετοιμαζόμασταν να πάμε στα κλαμπς, συν κάτι μανιτάρια ή τι ήταν αυτά που έτρωγε, τα μυστήρια μπισκοτάκια, όλα μαζί δημιουργούν ένα παραμύθι που γίνεται της αλληγορίας!

Αυτό ως προς το βιβλίο! Ωστόσο, λάτρεψα τις ταινίες του τρίο στούτζες: Τιμ Μπάρτον – Τζόνι Ντεπ και -Έλενα Μπόναμ Κάρτερ, που το αφορούν!

Στην πρώτη ταινία, η 19χρονη πια Αλίκη ακολουθεί τον Άσπρο Λαγό και επιστρέφει στη Χώρα των Θαυμάτων για πρώτη φορά μετά τα παιδικά της χρόνια (χωρίς να θυμάται τίποτα από τις προηγούμενες περιπέτειές της)

Στη δεύτερη, ξυπνάει εκεί ΑΛΛΑ δεν μπορεί να χαλαρώσει! Έχει να αντιμετωπίσει έναν άλλο κακό, μισό άνθρωπο, μισό ρολόι, τον χρόνο, που θέλει να εξαφανίσει τη Χώρα των Θαυμάτων! Μαγικοί καθρέφτες και ένα σωρό πολύχρωμοι  χαρακτήρες στους οποίους η ιδιαιτερότητα κάνει πάρτι, τη συντροφεύουν σε κάθε βήμα!

Λατρεύω τους Τσιριμπίμ και Τσιριμπόμ, αφού σκέφτομαι να δώσω τα ονόματά τους σε ήρωες κάποιου δικού μου παραμύθι του μπι, τη Γάτα του Τσέσαϊρ, και τους υπόλοιπους τραλαλο χαρακτήρες, αλλά πιο πολύ απ όλους, τον τρελοκάπελα!

Επίσης, κάπου εδώ να πω ότι για κάποιο λόγο, στο κεφάλι μου αυτό το παραμύθι ταιριάζει πολύ με τις εκλογές και πάντα παραλληλίζω αυτούς που εκλέγονται για πρώτη φορά με την Αλίκη όταν πέφτει στην λαγουδότρυπα!

Και αφού έγραψα όλα αυτά, ας γράψω και τις ατάκες:

• Πώς μπορώ να είμαι η λάθος Αλίκη όταν αυτό είναι το όνειρό μου;
• Δεν είναι αδύνατο, απλά είναι πολύ κοντά στο μη δυνατό.
• Μόνο λίγοι βρίσκουν τον τρόπο, άλλοι δεν τον αναγνωρίζουν όταν τον βρίσκουν, άλλοι δεν θέλουν καν να τον βρουν.
• Αυτό είναι αδύνατο. Μόνο αν νομίζεις ότι είναι.
• Δεν το σκέφτηκα ποτέ…. – Ιδού η λεπτομέρεια, αν δεν σκέφτεσαι, μη μιλάς!
• Δίνω καλές συμβουλές στον εαυτό μου, αλλά σπάνια τις ακολουθώ.
• Δεν ωφελεί να γυρίσεις στο χθες, γιατί τότε ήσουν άλλος άνθρωπος.
• Η φαντασία είναι το μόνο όπλο στον πόλεμο ενάντια στην πραγματικότητα.
• Ποιος αποφασίζει τι είναι κατάλληλο; Και αν αποφάσιζαν να βάλουν σολομό στο κεφάλι τους, θα τον φορούσατε;
• Πόσο καιρό είναι για πάντα; Μερικές φορές μόνο ένα δευτερόλεπτο.
• Αν δεν ξέρεις πού πας, οποιοσδήποτε δρόμος θα σε πάει εκεί.
• Δεν είμαι τρελός! Η δική μου πραγματικότητα είναι απλά πολύ διαφορετική από τη δική σου.

About Author

Νουαζέτα

See author's posts