5+1 βιβλία για παιδιά και μαμάδες από τις Εκδόσεις Συμμετρία
Οι Εκδόσεις Συμμετρία άλλαξαν λογότυπο, site, ομάδα, και κυκλοφορούν ανακαινισμένες με ολοκαίνουρια παιδικά βιβλία!
Βουαλά λοιπόν ένα μπουκέτο παιδικών βιβλίων της, συν ένα βιβλίο συνταγών που ξεχωρίζει από άλλα βιβλία μαγειρικής- το γιατί, το γράφω παρακάτω!
Το δεύτερο βιβλίο της φίλης μου Τάνιας Χρυσού, για το πρώτο την «Μαντάμ Βουάλ Βισκόζ και το τρίγωνο των βελούδων», στα έλεγα εδώ, κυκλοφορεί με έναν ωραιότατο τίτλο, που μας κάνει να χαμογελάμε, πριν καν το διαβάσουμε!
Όπως και το πρώτο, και αυτό, είναι διασκεδαστικό, έξυπνο και κυρίως πρωτότυπο! Έχει κάτι καινούριο να πει, είναι ενδιαφέρον, δε μοιάζει με αυτά που έχεις ήδη διαβάσει, δε θα πεις «σε έχω δει κάπου κάπου σε ξέρω».
«Μα, που τις βρήκες τόσες ομοιοκαταληξίες βρε Ταλέντο με πόδια; Τι έμπνευση είχες!» Απευθύνομαι στη συγγραφέα τώρα, που «ζωγραφίζει» στο κείμενο, οκ, όχι αυτό δεν το κάνει, όχι ακόμα τουλάχιστον, την εικονογράφηση έχει κάνει η Νικολέτα Φιλιππίδη.
Στο δια ταύτα:
Η Κική και ο Αστέρης περιμένουν σπίτι τους, τα ξαδέρφια τους: τη Μελίνα, τη Δάφνη και τον Λευτέρη! Στα πλάνα τους είναι να φτιάξουν κουλουράκια κανέλας, συνταγή της γιαγιάς, ξέρετε από αυτές που «ο φούρνος θα τα ψήσει το σπίτι θα μυρίσει» καιιιιι καιιιι λέγω, να κάνουν σλιπόβερ!
Τα παιδιά, δεν έχουν καλύτερο από το να κοιμούνται όλοι μαζί στρωματσάδα, όπως κάναμε κι εμείς μια φορά και τριάντατόσους καιρούς πίσω, και να ονειρεύονται «πως μέσα σε ζαχαρωτά κάνουν τούμπες και βαρκάδα». Αχ, αυτό το βιβλίο, με έκανε να νοσταλγήσω, μου γαργάλησε ωραίες αναμνήσεις, με πήγε πίσω στα θρυλικά 80ς-90ς που ήταν τα καλύτερα χρόνια! Σόρρυ τζενερέισιον Ζετ (Gen Z), ήταν!
Μόλις κλείσει η πόρτα του δωματίου, όπως γράφει και το οπισθόφυλλο, «τα πέντε παιδιά βουτούν με ορμή σ’ έναν κόσμο γεμάτο θάρρος, φαντασία, δράση και ελευθερία, όπου όλα μπορούν να συμβούν. Ακόμα και τα πιο απίθανα πράγματα, όπως μια συνταγή για τούρτα με γεύση… κουνουπίδι!» Ακούει ο Πετρετζίκης;
Κάτω απ’ τα παπλώματα, για τα καλά κουκουλωμένοι κάνουν σχέδια, για το τι θα γίνουν όταν μεγαλώσουνε, κι εκεί, στα όνειρα που κάνουν, σκάι ιζ δε λίμιτ! Τα πάντα είναι πιθανά και δυνατά!
Το νανούρισμα στο τέλος είναι ο ιδανικός επίλογος για «όνειρα γλυκά» κι έρχεται σαν λογικό επόμενο στα όνειρα και τα ξεκαρδίσματα που κάνουν τα παιδιά κάτω από τα παπλώματα! Ίσως τους το τραγουδούσε η γιαγιά τους; Έχω τη γιαγιάκα μου να νανουρίζει την κόρη μου σε βίντεο ανεκτίμητης αξίας!
Τα νανουρίσματα ανήκουν στην παράδοσή μας, τα κάνανε οι πιο παλιοί αλλά ακόμα και οι πιο …μοντέρνοι σιγοτραγουδάμε στα μικρά μας για να τα κοιμίσουμε. Μπορεί να είναι στίχοι δικής μας έμπνευσης, της στιγμής, αλλά η ουσία είναι ίδια. Σιγοτραγουδάμε τρυφερούς στίχους κι αυτό αποτελεί μία από τις πιο τρυφερές στιγμές ανάμεσα σε μια μαμά ή γιαγιά και το παιδί της (του παιδιού μου το παιδί, δυο φορές παιδί μου!)!
Καλοτάξιδο να είναι, να φτάσει σε πολλά παιδικά χεράκια!
Μπλα μπλα μπλα, έλεγε η κυρία Μπλα Μπλα Μπλα της Μαρίνας Φραγκεσκίδου. Ποτέ μπλι μπλι ή μπλο μπλό. Μέχρι που κάποια στιγμή χάνει τη φωνή της και τότε κάνει ΤΗΝ ανακάλυψη! «Εύρηκα» φωνάζει σαν άλλος Αρχιμήδης : «Στη Σιωπή βλέπεις καλύτερα τη Ζωή»!
Δε θα σας πω όλο το περιεχόμενο του βιβλίου, θα σας αφήσω να το απολαύσετε μόνοι σας και σας εγγυώμαι ότι τα παιδιά και θα διασκεδάσουν και θα πάρουν το μήνυμα!
Θα σας πω όμως ότι ο σοφός λαός λέει “η σιωπή είναι χρυσός” και υπάρχει λόγος που το λέει. Όταν παρλαπιπάρουμε ασύστολα, εκ των πραγμάτων δεν μπορούμε να ακούσουμε τι λέει ο άλλος. Και μπορεί να θέλει να πει κάτι σημαντικό. Κάτι που το χάνουμε γιατί μιλάμε ακατάπαυστα.
Αν κάνουμε ένα τάιμ άουτ, όπως αναγκαστικά κάνει η κυρία Μπλα μπλα μπλα, θα αφουγκραστούμε πράγματα που πριν μας ξέφευγαν. Θα παρατηρήσουμε το μπόντι λάνγκουατζ, ας το πω ελληνικά, τη γλώσσα του σώματος που μπορεί να μας αποκαλύψει τόσα πολλά για τον συνομιλητή μας… Αν μιλάμε συνέχεια δεν είναι δυνατόν να καταλάβουμε τι νιώθει ή τι μπορεί να σκέφτεται αφού δεν έχουμε αφήσει να αρθρώσει λέξη. Άσε που δεν είναι και ευγενικό.
Άσε (ξανά) που καλά τα λόγια μωρέ, αλλά καλύτερες οι πράξεις!
Και να πω και κάτι τελευταίο; Δεν το είπα εγώ δηλαδή, ο Μοντεσκιέ το είπε κάπου ανάμεσα στο 1689-1755: “Όσο λιγότερο σκέφτονται οι άνθρωποι, τόσο περισσότερο μιλούν”.
Αφού σου πω ότι την φανταστική εικονογράφηση του βιβλίου την έκανε η Λίλια Γκούνη Σοφικίτη, θα «κλείσω» την ανάρτηση με πέντε συν μία παροιμίες για τα πολλά λόγια:
- Άκουγε πολλά και λέγε λίγα.
- Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια.
- Δέκα ν’ ακούς κι ένα να λες.
- Εύκολος ο λόγος δύσκολη η πράξη.
- Λίγα λόγια και δεμένα, για να είναι κερδισμένα.
- Λόγο και πέτρα πέταξες δε θα τα ξαναπιάσεις.
Το νέο βιβλίο της λουλουδένιας🌻 Αναστασίας Γιωτοπούλου με κέρδισε πριν το διαβάσω, με το που είδα το εξώφυλλο!
Τι υπέροχη εικονογράφηση είναι αυτή, Έφη Κοκκινάκη! Συγχαρητήρια! Πόση τρυφερότητα, στοργή, ευαισθησία, έχουν οι εικόνες που ζωγράφισες! Η αγάπη είναι διάχυτη σε κάθε σελίδα και εικόνα.
Γραμμένο σε έμμετρο λόγο, η Αναστασία έχει περιγράψει όλες τις χαρούμενες στιγμές που ζει μια μαμά με τη μικρή κόρη της από το πρωί που ξυπνάνε έως το βράδυ που πάνε για ύπνο.
Μπορεί η μαμά του βιβλίου να είναι stay at home mom και αυτές να τις ζει κάθε μέρα, αλλά μπορεί να είναι και εργαζόμενη και να περιγράφει τα Σαββατοκύριακα ή τις διακοπές!
Αυτό το βιβλίο θα το απολαύσουν κυρίως οι πρωτο-μωρομανούλες αλλά και οι υπόλοιπες θα χαμογελάσουν που θα θυμηθούν πώς ήταν τα πράγματα όταν ήταν μικρούτσικα τα παιδάκια τους!
Και αν κάποια περνάει δύσκολες στιγμές, φάσεις που ζορίζουν τα πράγματα, γιατί η μητρότητα δεν έχει μόνο το ροζ του φλαμίγκου χρώμα αλλά και άλλα, πιο σκούρα στη παλέτα της, αυτό το βιβλίο θα τους φτιάξει το κέφι, θα τους υπενθυμίσει ότι υπάρχει το ουράνιο τόξο μετά τη βροχή!
Θέλω να σχολιάσω και το χαρτί του βιβλίου. Θα ήταν παράλειψη να μην το κάνω. Ωραίο, σκληρό, ποιοτικό, το θέλω και για τα δικά μου!
Αρχικά, να πω ότι λατρεύω τα οικογενειακά άλμπουμ, οπότε ο τίτλος μου έβγαλε θετικό συναίσθημα εξαρχής!
Τα οικογενειακά άλμπουμ δεν είναι απλώς μια συλλογή με φωτογραφίες αλλά αναμνήσεις με τους πιο σημαντικούς ανθρώπους στη ζωή μας, τους γονείς, τις γιαγιάδες, τους φίλους που επιλέξαμε να γίνουν οικογένεια μας, τα κατοικίδιά μας. Τα άλμπουμ φυλάνε τις αναμνήσεις μας για μια ζωή!
Το συγκεκριμένο βιβλίο – άλμπουμ κάνει μια τέτοια καταγραφή να την πω; Ας την πω έτσι, με τα άτομα της οικογένειας μας που αγαπάμε και μας αγαπάνε, όχι μόνο με εκείνους που συνδεόμαστε με αίμα αλλά όλο το υποστηρικτικό δίκτυο.
Είναι ό,τι πρέπει για μικρά χεράκια κι όταν λέω μικρά, εννοώ από 8-9 μηνών και σε αυτό βοηθάει και το σκληρό εξώφυλλο, να τα λέμε κι αυτά, γιατί κι εγώ η ίδια ως συγγραφέας, όταν αναφέρουν ότι ο ξεχωριστός μου Μέλλιος έχει μαλακό εξώφυλλο ενώ έχει σκληρό, λίγο ένα ταρατατζούμ το παθαίνω!
Η Συγγραφέας του οικογενειακού άλμπουμ αγάπης, ΑθαΝασια Δαφιώτη εμπνεύστηκε από την εγγονή της και το έγραψε πρώτα απ όλα για εκείνη! Την εικονογράφηση έχει κάνει η Vivi Markatos Heinemann!
Σαν τα κανονικά άλμπουμ φωτογραφιών που είχαμε κάααποτε ή ακόμα και τώρα στην ψηφιακή εποχή, ιδίως στο πρώτο παιδί που εκτυπώνουμε δέκα δέκα τις φωτό πολλές φορές και παρόμοιας πόζας και τις βάζουμε σε άλμπουμ, έτσι κι αυτό το εικονοβιβλίο, δείχνει τα βασικά πρόσωπά της οικογένειας, τη μαμά, τον μπαμπά, τη γιαγιά, τον παππού, τη νονά, ακόμα και τα ζωάκια μας!
Στο τέλος υπάρχουν και σελίδες που τα παιδάκια μπορούν να ζωγραφίσουν τη δική τους οικογένεια και να δημιουργήσουν το δικό τους αναμνηστικό οικογενειακό άλμπουμ αγάπης!!
Ευτυχισμένο το παιδί που έχει γύρω του ανθρώπους σαν αυτούς που αναφέρει το άλμπουμ αγάπης, μακάρι να τους έχει όλους, είτε ζούνε όλοι μαζί και κοντά, είτε όχι, γιατί μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν πολλά μοντέλα οικογένειας!
Ένα γλυκό βιβλίο από μια γλυκιά συγγραφέα, την Έλενα Πίνη.
Μια μικρή χελωνίτσα και ένα μικρό αγόρι είναι λυπημένα, το καθένα για τους δικούς του λόγους. Η μεν πρώτη διότι δεν έχει αποκτήσει ακόµη το δικό της όνοµα κι ο δε δεύτερος γιατί αντιμετωπίζει δυσκολίες κατά τις πρώτες μέρες του στο σχολείο. Δεν είναι μυστικό ότι το μπούλινγκ υπάρχει και στις πολύ μικρές, τις πρώτες τάξεις του σχολείου.
Το αγόρι παίρνει πολλή αγάπη από τους γονείς του που στέκονται στο πλάι του, αφουγκράζονται τις δυσκολίες του και του δείχνουν τον δρόμο, τον τρόπο, να ανταπεξέλθει των δυσκολιών. Δε δίνουν τη δική του «μάχη», τον συμβουλεύουν πώς θα τη δώσει μόνος του! Στο πλευρό του και όλων των μαθητών είναι και οι δύο δασκάλες, που είναι παρούσες και όχι διακοσμητικές.
Έτσι το αγόρι, με τη σειρά του όταν μια πυρκαγιά που κατέστρεψε το σπίτι της χελωνίτσας, την έφερε στο δρόμο του, δε θα την προσπεράσει, δε θα αδιαφορήσει. Καταλαβαίνει ότι είναι φοβισμένη και θα τη βοηθήσει.
Θα την προστατέψει, θα την πάρει μαζί του στο σχολείο και θα την υιοθετήσουν µε τους συµµαθητές του. Εκεί θα της δώσουν όνομα και θα αλλάξει η ζωή και των δύο!
Ένα βιβλίο που περνάει μηνύματα ενσυναίσθησης, αλληλεγγύης και σεβασμού σε κάθε μορφή ζωής, του φυσικού περιβάλλοντος, του ζώου, του ανθρώπου. Όλοι συνδεόμαστε μεταξύ μας άλλωστε, έτσι δεν είναι;
«Τι θα φάμε μαμά;» Η ερώτηση που στο σπίτι μου ακούγεται πολλές φορές, όπως και σε πολλά σπίτια που έχουν παιδιά στην προεφηβεία -εφηβεία, που δε χορταίνουν με τι-πο-τα!
Όταν ήρθε στα χέρια μου το βιβλίο αυτό, τα παιδιά μου είχαν βαρεθεί να τους φτιάχνω τα ίδια και τα ίδια κολατσιΑ, και έψαχνα ιδέες στη Γουγλ!
Τώρα έχω μαζεμένες 30 πανεύκολες και πεντανόστιμες -τις τσεκάρω μία μία- συνταγές για όλες εμάς τις Μαίρες Παναγιωταρές που δεν μπορούμε να «φάμε» τη μέρα μας στην κουζίνα αλλά θέλουμε να δημιουργήσουμε κάτι νόστιμο για να προσφέρουμε στα παιδάκια μας-και τον εαυτό μας!
Αυτό το βιβλίο ξεχωρίζει από τα άλλα βιβλία μαγειρικής γιατί ΜΟΣΧΟΒΟΛΑΕΙ αγάπη. Η αγάπη είναι διάχυτη σε κάθε σελίδα. Από τον τίτλο του κάθε σνακ/φαγητού, πχ «το πιροσκί της πεθεράς, «η πίτα της μαμάς», «η μακαρονοσαλατα της κουμπάρας» αλλά και από το εισαγωγικό κείμενο, πριν τη συνταγή.
Άλλωστε είναι γνωστό ότι η μαγειρική είναι πράξη αγάπης κι η αγάπη, στις πράξεις φαίνεται. Τι είναι αγάπη; Το νοιάξιμο, η φροντίδα, η στοργή. Όλα αυτά εμπεριέχονται στη μαγειρική. Φτιάχνεις κάτι να το προσφέρεις σε αυτούς που αγαπάς, να τους χορτάσεις, να το απολαύσουν, να το φχαριστηθούν! Μην ξεχνάμε ότι υπάρχει λόγος που υπάρχει η έκφραση «κόμφορτ φουντ»! Πόσες φορές μου χει φτιάξει εμένα το κέφι επειδή έφαγα μια λιχουδιά, ουυυυυ, πολλές!
Το βιβλίο μου έκανε κλικ με το που είδα το εξώφυλλο! Η κεντρική φωτογραφία μαζί με τον πιασάρικο τίτλο, που πάντα σε ένα κείμενο, άρθρο, βιβλίο, είναι το 50% της επιτυχίας του, το κατάφεραν!
Εκπέμπει θετική ενέργεια η χαμογελάρα της συγγραφέως κι έχει κι ένα υπέροχο ονοματεπώνυμο – μα επίθετο «Ζαφείρη;» Το χω δώσει ήδη σε πρωταγωνίστρια μελλοντικού μυθιστορήματος. Φανταστικό!
Και το μέσα όμως ήταν εξαιρετικό και απόδειξη αυτού είναι το εξής: Ο γιος μου είδε το βιβλίο ακουμπισμένο στον πάγκο της κουζίνας και το πήρε στα χέρια του. “Μπα… σκέφτηκα, από κεκτημένη ταχύτητα το πιασε, θα το αφήσει”. Κι όμως, λόγω τιμής, διάβασε όλες τις συνταγές! Του κανανε κλικ οι εικόνες και οι επιλογές που είδε! Στάθηκε στο υγιεινό κλαμπ σάντουιτς που το ζήτησε και το βάλαμε στα προσεχώς!
Γλυκά, αλμυρά όλα είναι μέσα, μπισκότα, κέικ, μάφινς παστίτσια, σούπες, τριάντα ολόκληρες επιλογές, τριάντα ιδέες για μαγείρεμα!
Στα συν ότι κάθε συνταγή έχει ακριβώς και τα λίπη και τους υδατάνθρακες, άρα μπορείς να υπολογίσεις είτε φας ένα κομμάτι είτε όλο το ταψί, πόσες θερμίδες πήρες και αυτό με βόλεψε πολύ προσωπικά γιατί τα Χριστούγεννα έτρωγα δέκα δέκα τα μελομακάρονα και ήθελα να χω ένα μπούσουλα.
Καλοτάξιδο να είναι, καλολάδωτο που είπε κι ο κύριος Μαμαλάκης, να μπει σε πολλές κουζίνες και να χορτάσει πολλά στομαχάκια!
About Author
Μπορεί να σας αρεσει
Ένα φως για τη νύχτα – Εκδόσεις Ίκαρος
Ο Γουίνστον ο ταχυδρόμος των Χριστουγέννων από τις Εκδόσεις Ψυχογιός, είναι ο πιο θαρραλέος ποντικός που γνωρίζεις και έχει να σου δώσει ένα σημαντικό μήνυμα!
