7 Χρόνια Νουαζέτα με Φουντούκι! - Νουαζέτα με φουντούκι και καραμέλα

Μοιραστείτε το :

7 χρόνια Νουαζέτα με Φουντούκι, όπως λέμε 7 χρόνια φαγούρα; Ναι, αν η φαγούρα είναι από τυχερόσκονη, δημιουργικόσκονη, ευτυχόσκονη, φουντουκόσκονη! Και τι είναι η φουντουκόσκονη, οέο; ΜΕΡΕΝΤΑ! Άρα ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ, που έλεγε και η Σάλλυ όταν γνώρισε τον Χάρυ σε εκείνο το εστιατόριο! Ή ακόμα καλύτερα SEVEN SEVEN SEVEN που έλεγε η Μόνικα στον Τσάντλερ!

Ναι, για τέτοιο πάθος μιλάμε! Έχω έρωτα με το Blog μου!

Προλαβαίνω δεν προλαβαίνω να γράψω μια γενέθλια καρτ ποστάλ γι αυτά τα επτά χρόνια λατρείας, πάθους, έμπνευσης, αλλαγής! Διάβαζα τις γενέθλιες αναρτήσεις των προηγούμενων χρόνων, τα δύο χρόνια εδώ, τα τέσσερα εδώ, τα πέντε εδώ, τα έξι εδώ!

Βλέπω την εξέλιξή μου. Όχι μόνο στον τρόπο γραφής, που σίριουσλι, διαβάζω παλιότερα κείμενα και είμαι «ντρέψου», «κατέβασε το πριν το δούνε» και τέτοια, αλλά σε όλα τα επίπεδα. Να μου πω ένα “μπράβο”, σπάνια μου το δίνω, συνήθως με μαλώνω και μου βάζω συνέπειες!

Και αυτό είναι το πιο σημαντικό φίλες και φίλοι και φίλοι των φίλων μου ή και λιγότερο φίλοι, που όμως μπαίνετε και διαβάζετε τι γράφω!

Ποιο; Να γινόμαστε καλύτεροι από τον χθεσινό, περυσινό, προπέρσινο, αντιπροπέρσινο εαυτό μας. Να μη συγκρινόμαστε με τους άλλους. Να μη μας νοιάζει τι κάνουν, τι ανεβάζουν, κάθε πότε και τα σχετικά. Να έχουμε ταυτότητα. Να ξεχωρίζουμε, να είμαστε διαφορετικοί, να είμαστε εμείς.

Γεια σου ρε Ξεχωριστέ Μέλλιε!

Χάπι μπέρθντει μάι λάβλι μπλογκ! Γιου αρ μάι λάβερ -νοτ ατ ολ άντερκάβερ! Γιου αρ μάι πάσιον εντ άι χαβ νο άδερ!

Όταν θα γίνω διάσημη συγγραφέας, στον τύπου Οσκαρικό λόγο μου, θα το πω και θα το φωνάξω ότι όλα ξεκίνησαν με σένα! Όλα ξεκίνησαν από εδώ!