Μάσκα στα σχολεία;

Το παρόν κείμενο αποτελεί την τοποθέτησή μου ως μαμά και μαμαδομπλόγκερ στο θέμα “παιδιά με μάσκα στο σχολείο”.

Ωστόσο, επειδή το παρόν κείμενο ανήκει στο παρόν μπλογκ που είναι ψυχαγωγικός ιστότοπος με κατεύθυνση την κωμωδία, θα χει και το ανάλογο ύφος!

Είμαι εδώ για να σας κάνω να γελάτε, με την καλή έννοια βεβαίως βεβαίως.

Εμένα, που λέτε, με βολεύει η μάσκα στο σχολείο γιατί έχω δοκιμάσει τα πάντα -και ούλτρεξ- για να μην τρώει τα νύχια του ο γιος μου, που έχει τελειώσει το νύχι κι έχει φτάσει καρπό, κι ίσως μια υποχρεωτική μάσκα να μου έβρισκε τη λύση.

Αν το ήξερα νωρίτερα το μέτρο δε, δε θα παιδευόμουν ένα μήνα τώρα να κόψω την πιπίλα στην κόρη μου, που ανακάτεψα λογική, επιχειρήματα, φαντασία, νεράιδες, δωροδοκία, χίλια δυο, για να τα καταφέρουμε.

Η μάσκα θα μου έλυνε τα χέρια, αν και πιστεύω ότι η κόρη μου θα ‘βρισκε πατέντα για πιπίλα και μάσκα μαζί!

ΚΑΝΕΙΣ ΠΛΑΚΑ ΜΕ ΕΝΑ ΤΟΣΟ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟ ΘΕΜΑ, ΕΦΗ -ΝΟΥΑΖΕΤΑ;

Ήρεμα, ήρεμα, κα(λ)μ ντάουν. Θα σας εξηγήσω.

Πάντα διακωμωδώ καταστάσεις που με αγχώνουν /στενοχωρούν /φρικάρουν. Είναι ο μηχανισμός άμυνάς μου κι είναι πιο φθηνός από τα ζάναξ.

Διότι, όταν ακούω 300 κρούσματα ημερησίως κι ο άντρας μου έχει διαβήτη τύπου 1, κάνε κλικ εδώ, αν δεν ξέρεις τι είναι αυτό, και τα σχολεία ανοίγουν κι έρχεται φθινοπωροχειμώνας και κλειστοί χώροι με κλειστά παράθυρα κλπ και μου λένε ότι το μέτρο πρόληψης κατά του ακατανόμαστου είναι να βάλουν μάσκα η 4χρονη κόρη μου κι ο 8χρονος γιος μου, όσο νάναι, ένα αγχουλάκι το νιώθω.

Η καταπληκτική ιδέα να φορέσουν τα παιδιά μάσκα στο σχολείο δεν είναι ούτε καταπληκτική, ούτε ρεαλιστική, ειδικά αν μιλάμε για παιδιά του νηπιαγωγείου – δημοτικού.

Αρχικά, σφίγγεται η καρδιά μου, όσο σκέφτομαι ότι τα μικράκια μου θα υποχρεωθούν να τη φοράνε τόσες ώρες κάθε μέρα.

Μιλάμε για πολλές ώρες ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ, κι όχι για τις στιγμές που πεταχτήκαμε στο σούπερ μάρκετ ή στο τζάμπο.

Έπειτα, το συγκεκριμένο μέτρο πρόληψης δε θα είναι αποτελεσματικό. Και βάζω στοίχημα ότι θα έχει μικρή διάρκεια ζωής.

Δεν υπάρχει περίπτωση να τη φοράνε 8ωρο και να μην (τους) την πιάνουν, μπαινοβγάζουν, ενοχληθούν, εκνευριστούν, πετάξουν. Καμία όμως.

Κι ο δάσκαλος δεν είναι χωροφύλακας. Ποιο παιδί θα πρωτοκοιτάξει /πρωτοελέγξει να δει αν τηρεί την ατομική του ευθύνη;

Μα τι λέμε…Εδώ διαπραγματεύομαι με την κόρη μου για να της βάλω ένα φανταστικαπίθανο τσιμπιδάκι να μην πέφτουν τα μαλλιά στα μάτια της και δεν βλέπει, και μόλις γυρίσω την πλάτη μου το βγάζει, θα φορέσει 8ωρο μάσκα;

Για τον γιο μου που είναι 8, οκ, αν μαλλιάσει η γλώσσα μου, θα το κάνει (ίσως).

Και επειδή έχω τη μαγική γυάλα, βλέπω σκηνικά τύπου:

Μες την τάξη:

-Φουντούκι, φοράς μάσκα Σούπερ Μάριο; Να τη δω!  («χραπ» του την αρπαζει!)

-Φέρ’ την ρε συ πίσω, μου είπε η μαμά μου να μην την πιάνω ούτε εγω ουτε κανείς! Κυρία, κυρία, ο Κωστάκης μου πήρε τη μάσκα!

– Καλά καλά, πάρε τη δικιά μου, έχει τον Κάπταιν Αμέρικα!

Στο διάλειμμα: (εκεί κι αν είναι περιττή η μάσκα, μια βόλτα στις πλατείες και στις κούνιες αρκεί για να καταλάβεις γιατί το λέω!)

-Ανταλάσσουμε μάσκες;

-Όχι δε θέλω και δεν κάνει!

-Θα στη βάλω! (κυνηγητό με τον ένα να προσπαθεί να βάλει στον άλλον τη μάσκα, πιάνονται εντελώς παντελώς παντού -εν τω μεταξύ πιο πριν έχουν πιάσει τα άπαντα πέριξ)

-ΡΕ ΣΥ, έχω ιδέα! Κάνουμε σφεντόνα τις μάσκες!

-Τι είπες; Δε σε κατάλαβα

Βγάζει μάσκα, το ξαναλέει, και στη συνέχεια ή την ξαναβάζε ή την κάνει σφεντόνα.

Αυτά ως προς την αποτελεσματικότητα του μέτρου.

Όσο και να τους εξηγήσεις ότι πρέπει -και γιατί πρέπει- και πώς πρέπει- να τη φοράνε, όσο φλέξιμπλ και ευπροσάρμοστα κι αν είναι τα παιδιά, είναι… παιδιά.

Ή δε θα το κάνουν και τις 8 ώρες. Η δε θα το κάνουν σωστά. Ή και να θέλουν δε θα μπορούν να το κάνουν σωστά. Θα περιμένουν υπομονετικά τα μικρά, στην ουρά στις τουαλέτες, για να πλύνουν χέρια, σκουπίζουν, βάλουν / βγάλουν μάσκα για να φάνε, πιούνε νερό, σκουπίσουν τη μύξα;

Τώρα που είπα μύξα, τι θα γίνει με αυτήν που κάθε χρόνο Οκτώβρη – Μάιο ρέει σερί; Θα τρέχει μέσα από τη μάσκα;

Ε, άρα, είσαι κατά της μάσκας και δε θα στείλεις τα παιδιά σχολείο και θα συμμετάσχεις στο κίνημα των μαμάδων του Φέισμπουκ.

Φυσικά και θα τα στείλω σχολείο- έχω παραγγείλει ήδη μάσκα Σούπερ Μάριο και Ελσα.

Η μάσκα στα μικρά παιδάκια δεν είναι μέτρο και θα το διαπιστώσουν σύντομα οι αρμόδιοι, αλλά επικίνδυνη για την αναπνοή / ανοσολογικό, δεν είναι.

Για να ολοκληρώσω το τζιζ κείμενο,

Το θέμα είναι ότι:

α) Υπάρχει Κορονοιός

β) Τα μέτρα πρόληψης είναι τα εξής τρία: πλύσιμο χεριών, τήρηση αποστάσεων και χρήση μάσκας.

Θα πρεπε να έχουν προνοήσει / επεξεργαστεί άλλο σενάριο για τα σχολεία;

Ναι.

Το καναν; Όχι.

Το ιδανικό, αυτό που θέλω; Λιγότερα παιδιά σε κάθε τμήμα για να τηρηθεί το σόσιαλ ντίστανσινγκ εντός τάξης και να ελαχιστοποιήσουμε τις πιθανότητες μετάδοσης του ιού, άνετα, αβίαστα και αβασάνιστα.

Πώς θα μπορούσε να γίνει αυτό; Με ωράριο πρωινό/απογευματινό; Με επιπλέον κτίρια; Επιπλέον δασκάλους;

Με ένα γρήγορο μπρέινστόρμινγκ αυτά σκέφτομαι και χωρίς να είναι η δουλειά μου.

Αυτό που είναι η δουλειά μου σαν μαμά και σαν άνθρωπος είναι να κάνω ό,τι μπορώ καλύτερο με τα δεδομένα που έχω και τα δεδομένα είναι πάντα συγκεκριμένα. Είναι αυτά που είναι κι όχι αυτά που θα ήθελα να είναι.

Οπότε, προσωπικά και προς το παρόν -τα πάντα ρει-, θα συμμορφωθώ με τους κανόνες. Θα στείλω τα παιδιά μου με μάσκες στο σχολείο, θα τους έχω προετοιμάσει όσο καλύτερα μπορώ, μας έχουν δει να τη φοράμε -γιατί, μην ξεχνάμε ότι τα παιδιά δεν ακούνε αυτά που τους λέμε, αλλά βλέπουνε αυτό που τους δείχνουμε- κι από κει και πέρα, βλέποντας και κάνοντας.

Μόνο κανά πρόστιμο μη μου έρθει να πληρώσω επειδή “το παιδί σας έχασε /έβγαλε /παίζει με τη μάσκα του”!

Μακάρι να είμαστε όλοι υγιείς και καλότυχοι και σε λίγα χρόνια όταν θα ακούμε κορόνα, το μυαλό μας να πηγαίνει μόνο στη μπίρα!

About Author