Moby Dick – The musical!

Ο Moby Dick είναι μυθιστόρημα του 1851 γραμμένο από τον Αμερικανό Χέρμαν Μέλβιλ, ο οποίος ήταν έμπειρος ναυτικός, διότι κυρίες και κύριοι, πρώτα ζούμε και μετά γράφουμε!

Το διάβασα όταν ήμουν περίπου δέκα χρονών και το είχα εκλάβει σαν μια θαλασσινή περιπέτεια, κάτι σαν τα «5 λαγωνικά» ένα πράγμα, αλλά με αληθινό κίνδυνο και αγωνία, χωρίς λεμονάδες και μπισκότα.

Το βιβλίο αυτό, που παρεμπιπτόντως όταν δημοσιεύθηκε πήγε άπατο και από το κοινό και από τους κριτικούς ενώ τώρα είναι το πέμπτο πιο πολυδιαβασμένο βιβλίο του κόσμου, “μεταφέρθηκε” σε μιούζικαλ βέρσιον από τον Δημήτρη Παπαδημητρίου σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα στο Κρίστμας Θίατερ.

Όταν η μαμά μου είπε ότι θα ήθελε να μας πάει με τα αδέρφια μου να το δούμε δεν πέταξα τη σκούφια μου, γιατί η διάρκειά της παράστασης ήταν 3 ώρες και βάλε, θα γύριζα σπίτι καλά μεσάνυχτα Κυριακής, φοβόμουν μη με πάρει ο ύπνος νανουριζόμενη από την ορχήστρα ούσα -ως γνωστόν- τρομερά ξεκούραστη, θα είχα να ετοιμάσω και τα ταπεράκια για το αυριανό σχολείο & σίγουρα μια μπουγάδα να μαζέψω, που δε θα είχα προλάβει νωρίτερα! Τα ξέρω καλά τα βράδια μου της Κυριακής, που τα λες και προΔευτέρα!

Επειδή όμως της έχω αδυναμία κι επειδή ξέρω ότι θέλει να μας δημιουργεί ωραίες οικογενειακές αναμνήσεις, απ’ όταν ήμασταν μικρά έως τώρα που είμαστε μεγαλα..ύτερα, είτε αυτό σημαίνει να μας έχει αγκαλιά και να βλέπουμε ταινία στην τηλεόραση χαιδεύοντας μας τα μαλλιά, είτε ταξίδια και θέατρα -κάτι που κάνω τώρα κι εγώ με τη σειρά μου στα παιδιά μου- η απάντηση ήταν απριορί «ναι»!

Στα 45 λεπτά καθυστέρησης λόγω ενός τεχνικού προβλήματος, όπως μας ενημέρωσε το κοντρόλ, έμαθα διάφορα για τις φάλαινες, σπερμοφάλαινες και φυσητήρες από τη θαλασσινή μου Πάπυρο Larousse Britannica, την αδερφή μου και όσο περνούσε η ώρα το μόνο σίγουρο ήταν ότι η μπουγάδα θα μείνει στα σκοινιά ενώ ευχόμουν να άξιζε η αναμονή!

Αν άξιζε, λέει… Με το που ξεκίνησε, με καθήλωσε. Φάνηκε εξαρχής ότι θα παρακολουθήσουμε ένα υπερθέαμα, μια υπερπαραγωγή, κάτι συγκλονιστικό! Νιώθω ΤΟΣΟ τυχερή που το είδα!

Και κατάλαβα εντελώς το λόγο που δεν άρεσε στον Παπαδημητρίου να ακούει ότι έκανε «μεταφορά» του βιβλίου, όπως διάβασα σε μια συνέντευξή του! Πολλά συγχαρητήρια για το μουσικοθεατρικό υπερθέαμα που παρακολουθήσαμε!

Τι να πρωτοσχολιάσω…

Τον μεγάλο θίασο, πάνω από είκοσι ηθοποιοί και τραγουδιστές; Τη δωδεκαμελή ορχήστρα; Την τεχνολογία; Μιλάμε για ολογράμματα, LED οθόνες, 3D videos, υπότιτλοι στα ελληνικά και στα αγγλικά, μόνο ο διακτινισμός του σταρ τρεκ έλειπε!

Όλα μαζί, βάλε και σκηνικά, ερμηνείες, φωνές – φωνάρες, μουσική, τραγούδια, ποιητικό λόγο, το νόημα του έργου, τις χορογραφίες, συμβάλανε στο να δω ένα αριστούργημα! Και δεν είναι διαφημιστικό το κείμενο, άλλωστε παρακολούθησα την τελευταία παράσταση! Όσοι το είδαν, το είδαν! Τώρα φινίτο λα μούζικα πασάτο λα φέστα!

Τι φωνές… ένιωθα ότι είχα πάει όπερα! Ο «Αχαάβ» που τον ερμήνευσε ο Μπάμπης Βελισσάριος ήταν κορυφαίος, βέβαια εξίσου κορυφαίοι ήταν όλοι! Ούτε από κάστινγκ να τους πέρασαν!

Δεν μπορώ να τους απαριθμήσω όλους έναν έναν ξεχωριστά και δε θέλω να αδικήσω κανέναν, θερμά συγχαρητήρια αξίζουν όλοι, αλλά θέλω να κάνω μια εξαίρεση για τον Ιβάν Σβιτάιλο που υποδυόταν τον αξιωματικό Σταμπ.

Αποκάλυψη! Συγγνώμη, την αμαρτία μου θα την πω, δεν του το χα… Τον είχα δει στο «Κάτω Παρτάλι» ως Ρούσο Ρουσουνέλο και δε μου περνούσε από το μυαλό ότι θα τον έβλεπα σε ρόλο σαν αυτόν του Σταμπ. Εκτός από εξαιρετική σκηνική παρουσία διαθέτει και φωνάρα! Τσέκαρα εκ των υστέρων το βιογραφικό του και διάβασα για Εθνική Λυρική Σκηνή, Ακαδημία Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης και δε συμμαζεύεται!

Έπεσα έξω και σε έναν άλλο ερμηνευτή που υποδυόταν τον κανίβαλο φίλο του Ισμαήλ, που όταν τον είδα τον άνθρωπο τον υπερφέτα, νόμιζα τον βάλανε για οφθαλμόλουτρο αλλά όταν άνοιξε το στόμα του κι έβγαλε την πρώτη νότα, άνοιξε και το δικό μου και παρέμεινε ανοιχτό!

Να πω επίσης ότι ξεχώρισα τον Γάλλο μάγειρα του πλοίου που μαγείρευε για πολιτισμένους και κανίβαλους, αν και οι δεύτεροι θα προτιμούσαν να δαγκώσουν το δικό του το μπουτάκι, και ήταν η κωμική πινελιά -όχι η μοναδική- του λιμπρέτου! Το Λιμπρέτο που προέρχεται από το ιταλικό libretto, υποκοριστικό του libro (= βιβλίο) περιγράφει το βιβλίο που περιέχει το κείμενο μιας όπερας ή εν γένει ενός δραματικού έργου!

Ω ναι, δραματικό έργο, μην πω ότι μου θύμισε αρχαία ελληνική τραγωδία, με την ύβρις, τη τιμωρία και την κάθαρσή του.

Διότι τώρα, μερικά χρόνια μεγαλύτερη απ’ όταν ήμουν 10 χρονών, δε μου φαίνεται πια παιδικό βιβλίο. Είναι ένα πολυεπίπεδο έργο, φιλοσοφικό και θεολογικό να το πω; Αφορά στη μάχη του ανθρώπου με τη φύση, με τον Θεό και, τελικά, με τον ίδιο του τον εαυτό. Όλοι έχουμε τον δικό μας «Μόμπι Ντικ»! Το θέμα είναι τι κάνουμε με αυτόν. Τον προσπερνάμε, προχωράμε παρακάτω ή μένουμε και αγωνιζόμαστε κι ό,τι γίνει; Κι αν επιλέξουμε την κουρτίνα δύο, μήπως υπάρχει μια κάποια εμμονή; Κι οι εμμονές ως γνωστόν, δεν είναι καλό πράγμα. Μήπως μας καταστρέφουμε, ενώ αν αφήναμε το παλιάμπελο να πάει, θα ζούσαμε εμείς καλά κι άλλοι καλύτερα;

Η ιστορία για όσους δεν ξέρουν τον γιγάντιο φάλαινο Μόμπι Ντικ:

Ο Ισμαήλ που δεν έχει ιδέα από πλοία και φάλαινες, μπαρκάρει  στο φαλαινοθηρικό Πίκοντ. Καπετάνιος είναι ο Αχαάβ, ο οποίος όμως έχει δική του ατζέντα σε αυτό το ταξίδι, την οποία αποκαλύπτει μεσοπέλαγα!

Η μόνη του έγνοια είναι να βρούνε και να εκδικηθεί τον Μόμπι Ντικ, μια γιγάντια λευκή φάλαινα φυσητήρα, επειδή στο προηγούμενο ταξίδι του έφαγε το πόδι από το γόνατο και κάτω! Καλά θα πάει αυτό…

Οι αξιωματικοί ανησυχούν για την κατάληξη του καραβιού και κατά συνέπεια, για τον εαυτό τους αλλά υπακούουν στις εντολές του ανώτερού τους, ενώ βλέπουν ότι δε στέκει καλά, και το αποτέλεσμα αυτού είναι να πάνε όλοι στον πάτο και να κάνουν παρέα στα ψάρια, πλην ενός που αφηγείται την ιστορία!

Μοναδική εμπειρία! Ο ορισμός της ψυχαγωγίας! Κι επειδή ξεκάθαρα εδώ μιλάμε για Τέχνη, θα μπει και στην αντίστοιχη στήλη και όχι στο “Αγαπητό μου ημερολόγιο” ή στο “Κυκλοφορώ και αρθρογραφώ”!

Μαμά, ναι, συνεχίζεις να δημιουργείς όμορφες αναμνήσεις στα παιδάκια σου και ας μην είμαστε πια μικράκια! Σ ‘αγαπώ και ξέρω ότι χαμογελάς τώρα που με διαβάζεις! Δεν περίμενες ότι θα σε αναφέρω! Έκπληξη!

About Author