Σε ένα ταξίδι που έκανα πρόσφατα στο εξωτερικό άκουσα το εξής: «με τέτοιο κλίμα (ζέστη- υγρασία και τα σχετικά) που έχει η Μάλτα αυτήν την εποχή, με τίποτα δε θα ταξίδευα εκεί». Όταν το άκουσα αυτό, σκέφτηκα πόσα άτομα γνωρίζω που δε συμβιβάζονται με τίποτα και τελικά αυτό που έχουν είναι ένα τίποτα με μπόλικο καθόλου. Θέλουν το «τέλειο» και γλιστράει η ευτυχία μέσα από τα χέρια τους. Διότι το «τέλειο» δεν υπάρχει και περιμένοντας συνεχώς να εμφανιστεί, χάνουν τη μία ευκαιρία μετά την άλλη και είναι πολύ κρίμα, γιατί ο χρόνος πίσω δε γυρίζει κι η ζωή δυστυχώς δεν έχει πρόβα. Μία μοναδική παράσταση έχει κι αυτό δείχνουν να…