-
Όταν χάνεις το γονιό σου…
Όταν κάποιος χάνει το γονιό του, νιώθει σαν να του τραβήξανε ξαφνικά το χαλί κάτω από τα πόδια του. Τον πόνο της απώλειας αυτής, μπορεί να τον καταλάβει μόνο κάποιος που έχει βιώσει την ίδια απώλεια. Μόνο. Όλοι οι άλλοι συμπάσχουν αλλά δεν μπορούν να καταλάβουν ακριβώς. Όλος ο κόσμος γνωρίζει ότι κάποια στιγμή θα πεθάνει ο γονιός του αλλά ποτέ δεν είναι προετοιμασμένος για κάτι τέτοιο, ακόμη κι άρρωστος να είναι ο πατέρας ή η μάνα του. Πόσο μάλλον όταν είναι νέος, δεν έχει θέμα υγείας και πιάνει την πέτρα και τη στύβει. Το καλοκαίρι αυτό του 2018 είναι μαύρο. Δεν τα ήξερα έτσι εγώ τα καλοκαίρια. Αλλιώς τα…
-
Αποχαιρετιστήρια γιορτή φουντουκοσχολείου!
Ήρθε το καλοκαίρι, έγινε και η αποχαιρετιστήρια γιορτή στο σχολείο του φουντουκιού μου! Ήταν μαγική… Δεν έχω λόγια, ο,τι λόγια και να βρώ δεν φτάνουν να περιγράψουν αυτό που είδαμε οι γονείς.. Πόση δουλειά έριξαν οι δασκάλες, αλλά και τα ίδια τα πιτσίνια πόσο καλά τα εκτέλεσαν! Respect που λέμε και στο χωριό μου! Είχε θεματολογία η γιορτή και όλα τα τμήματα ήταν αλληλένδετα, από τα μικρά τα βρεφάκια μέχρι τα νηπιαγωγάκια! Αρχή, μέση και τέλος! Ο τίτλος ήταν: «Καθώς ο άνθρωπος προχωρεί..» Αντιγράφω από το πρόγραμμα που μας έδωσαν που περιγράφει τι παρακολουθήσαμε: «Όταν η γη ήταν και δεν ήταν στρογγυλή και η θάλασσα ήταν και δεν ήταν μονιασμένη με τη…