Πόσα χρόνια μπορεί να παραμείνει κάποιος νέος οδηγός; Πολλά, κρίνοντας από τον εαυτό μου! Ίσως και για πάντα! Κατα τ’ άλλα, λένε ότι τίποτα δε κρατάει για πάντα! Αμ δε! Η φοβία μου για την οδήγηση είναι ολοκαίνουρια, του κουτιού, σαν να μην πέρασε μια μέρα. Α, όλα κι όλα, την προσέχω σαν τα μάτια μου, που αν θυμηθώ τους ληγμένους φακούς που φοράω, μάλλον λάθος παράδειγμα σου λέω. Ίσως αν έκανα καμιά διαδρομή παραπάνω, αν έτρωγα τα χιλιόμετρα με την κουτάλα της σούπας κι όχι με το κουταλάκι του γλυκού κυδώνι, να αποκτούσα τέλος πάντων εμπειρία και να μη φοβόμουν πια. Τις προάλλες, άλλη μία μέρα στην «εργασία και…

Άλλα αντί άλλων ο τίτλος,ε; Έχεις ένα δίκιο, αλλά πρώτον μου έχει κολλήσει και το τραγουδάω τώρα που γράφω αυτό το κείμενο και δεύτερον, δεν είναι τόσο άσχετο εφόσον θα μιλήσω για οδήγηση. Τι όχι; Τέλος πάντων, πάμε στο θέμα μας! Χθες το βραδάκι σε μια διαδρομή που κάνω και με κλειστά τα μάτια, πήγα να πάθω μεγάλο κάζο. Από κει που δεν το περιμένεις άλλωστε, δε σου έρχεται συνήθως; Φοβάμαι να οδηγώ σε περιοχές που βρίσκονται μακριά μην τρακάρω, αποφεύγω να μπω στην Εθνική ή την Αττική οδό μην τρακάρω, αγχώνομαι μη χαθώ σε καμία περιοχή που δεν ξέρω και μάντεψε; τρακάρω, (το τρακάρισμα παίζει σε όλα τα σενάρια)…