Το ημερολόγιο στον τοίχο έγραφε 1926 και το 17χρονο αγόρι βρισκότανε με τη γιαγιά του στην πολυτελή σάλα του αρχοντικού τους στην Αλεξάνδρεια.Συζητούσαν ότι τον είχε πιάσει στα πράσα με ένα σάκο στον ώμο την ώρα που ετοιμαζόταν να το σκάσει.«Θέλω να πάω στην πατρίδα»«Κωνσταντίνε Κατσούδη, μίλησα. Δεν έχεις να πας πουθενά».«Λέγε με Αλέξανδρο Ιόλα! Πολύ θα το εκτιμούσα!».«Τι τρέλες είναι αυτές αγόρι μου;»«Κατσούδης» δεν είναι εύηχο, πώς να το κάνουμε τώρα»«Θα σου ρθει καμιά ιπτάμενη παντόφλα».«Μου ρθει ξεμούρθει, εγώ θ’ αλλάξω το όνομά μου και θα φύγω για την Ελλάδα».«Τουλάχιστον πήγαινε στη Γερμανία ή τη Γαλλία…Η Ελλάδα δεν είναι έτοιμη για σένα»«Δε γίνεται! Με περιμένουν η Μαρίκα Κοτοπούλη μαζί…