Από μικρή είχα τη συνήθεια να διαβάζω το βράδυ στο κρεβάτι πριν με πάρει ο ύπνος, συνήθεια που διατήρησα μέχρι και που απέκτησα το πρώτο μου παιδί. Είχα όλη τη σειρά των «Μυστικών 7» και των «5 λαγωνικών», αργότερα, διάβαζα εφηβικά λογοτεχνικά, τύπου “Τσιμεντένιο Δάσος”, είχα τα άπαντα της Άλκης Ζέη και Ζωρζ Σαρρή και συνέχισα με ό,τι βρισκόταν στο διάβα μου. Στο σπίτι μας υπήρχαν οι κλασσικοί, οπότε τους γνώρισα σε μικρή ηλικία κι έχω διαβάσει επίσης σ’ εκείνα τα νεαρά μου χρόνια, Νίτσε κι Έσσε, κάτι που ίσως θα έπρεπε να επαναλάβω κάποια στιγμή κι ως μεγάλη. Τώρα διαβάζω πιο σπάνια και συνήθως επιλέγω πιο ανάλαφρα βιβλία, τύπου Λένα…