Σκεφτόμουν ότι τα χω πει όλα τα προηγούμενα χρόνια εδώ, εδώ και εδώ και αλλού και να μην κάνω καινούριο κείμενο, αλλά τελικά έχω να πω κι άλλα! Αλίμονο! Εντάξει, 45 χρόνια είναι αυτά, σεβαστό νούμερο, αξίζουν μια ανάρτηση! Και κάπου εδώ αναφωνώ 45;; ‘Οου μάι Γκαντ, με φωνή Τζάνις από τα φιλαράκια! Ωστόσο, βλέπω την Τζένιφα τη Λόπε, τη Σοφία Βεργκάρα, τον Μπραντ Πιτ, δυο τρεις κοινοί θνητοί, άνθρωποι της διπλανής πόρτας, που μου ήρθαν έτσι πρόχειρα στο μυαλό, που δε μοιάζουν με γερόντια και είναι πολύ μεγαλύτεροί μου, να τα λέμε κι αυτά, και μου λέω «καλά είσαι, πήγαινε μίλα του»,  η ηλικία είναι απλώς ένα νούμερο! Άσε…