Και που λές, ξυπνάω το πρωί, ετοιμάζομαι να πάω το παιδί σχολείο, βλέπω το αυτοκίνητο μου και μου χαλάει το κέφι. Ξέρω τι σκέφτεσαι, «όχου, πάλι με την οδήγηση, το πολύ το Κυρ ελέησον το βαριέται και ο παπάς». Εμ, δίκιο έχεις να σκεφτείς κάτι τέτοιο, πραγματικά, σε έχω πρήξει με το θέμα “φοβάμαι να οδηγώ”, αλλά δεν είναι αυτό. Είναι αυτό: Και τώρα σκέφτεσαι, «πω – πω, κοίτα τι πήγε και έκανε στο αυτοκίνητο της, η τύπισσα»! Πάλι δίκιο θα είχες να το σκεφτείς αυτό, αλλά έλα που δεν το έκανα εγώ! Βέβαια, άνετα θα μπορούσα να καταφέρω κάτι τέτοιο και μόνη μου, παρουσιάστηκαν αρκετές ευκαιρίες το τελευταίο διάστημα να κάνω…