-
Ο γιος του Άι Βασίλη!
Μια φορά κι έναν καιρό, σε έναν τόπο μακρινό, ας τον πούμε Βόρειο Πόλο, ζούσε ο Άγιος Βασίλης με τη γυναίκα του, τον εξωτικό ενήλικο γιο του κι ένα τσούρμο ξωτικά! Τα Χριστούγεννα ήταν η καλύτερη τους, τουλάχιστον για τους πρώτους και τους τελευταίους. Ο υιός του Άι Βασίλη πάλι ήταν διαφορετικός, δεν ήταν ακριβώς παιδί – Χριστούγεννο! Εκείνη την τελευταία μέρα του 2020 συνέβησαν διάφορα, παραλίγο να συμβεί και το αδιανόητο, εν τέλει όλα έγιναν! Τέλος καλό όλα καλά που λέμε, κι αν δεν είναι καλά, δεν είναι το τέλος, που πάλι ξαναλένε! Θα σας αποκαλύψω το παρασκήνιο ευθύς αμέσως! Ή σκέτο ευθύς ή σκέτο αμέσως! «Ταχυδρόοοομοοοοος», φώναξε το μικρό ξωτικό…
-
Αν ήσουν βιβλίο, τι τίτλο θα είχες;
Το παιχνίδι “Αν ήσουν βιβλίο, τι τίτλο θα είχες;” που σκέφτηκα σε μια φάση δημιουργικού οίστρου και ανέβασα στα σόσιαλ μίντια, άρεσε πολύ! Το βάζω και στο Blog, αφενός για να μην το ψάχνω, αφετέρου γιατί θα ετοιμάσω κι άλλα τέτοια σχετικά “παιχνίδια”, να τα έχω συγκεντρωμένα! Παρεμπιπτόντως για όποιον δεν έχει Facebook και Instagram, αν ήμουν βιβλίο, θα είχα τίτλο: “Η άγρια νεράιδα που έπλεε πανω σε μια σχεδία”! Εσύ; (Επιλογή αρχικού του ονόματός σου + τον μήνα γενεθλίων σου +ημερομηνία)
-
Το Blog μου έχει γενέθλια και φυσάει δύο κεράκια!
Δύο χρονών το blog μου σήμερα! Terrible twos, που λένε κι οι επιστήμονες! Aπόλυτα ήσυχο μέχρι πρότινος, τώρα απαιτητικό, διεκδικεί δυναμικά χώρο και χρόνο απ’ τη ζωή μου! Ξεκίνησε σαν ημερολόγιο των δραστηριοτήτων που κάναμε με το γιο μου, κατέγραφε τα παιχνίδια, τις χειροτεχνίες και μαγειρικές μας και γι’ αυτό έχει και τα ονόματα μας, τα χαιδευτικά μας μάλλον, για να το θέσω σωστά. Εξελίσσεται κι αυτό όμως τώρα μαζί μας και θα δούμε «τι θα γίνει, όταν μεγαλώσει». Να ευχαριστήσω το σύζυγο, την κολώνα του σπιτιού και του blog μου! Χωρίς τον προσωπικό μου προγραμματιστή, το blog θα είχε παραμείνει σκέψη, δε θα ‘χε γίνει πραγματικότητα! Ακολουθεί απολογισμός και…
