• Να σου πω μια ιστορία;

    Ο δρακουμέλ διευθυντής

    Είχε αρχίσει να αγχώνεται πολύ. Σε πέντε λεπτά ακριβώς έπρεπε να είναι στο γραφείο της και η νοερή κλεψύδρα που στην άκρη του μυαλού της κόντευε να αδειάσει, ενέτεινε τον πανικό της. Σαν ανόητη, που θα έλεγε και ο Δρακουμέλ, πάτησε και το πάνω και το κάτω κουμπί. Το ασανσέρ προσπερνούσε το ισόγειο κάνοντας βόλτα στους υπόλοιπους ορόφους Από το πάρκινγκ του υπογείου στους ορόφους και τούμπαλιν. Και ήταν και πολλοί οι όροφοι… «Υπάρχει ένα βελάκι πάνω, βελάκι κάτω; Πατάμε μόνο αυτό που αντιστοιχεί στην κατεύθυνση που θέλουμε να κινηθούμε!» άκουσε μια φωνή πίσω της.«Τα κουμπιά των ασανσέρ είναι πιο βρόμικα και από την τουαλέτα», του απάντησε.«Πού κολλάει τώρα αυτό;»,…

  • Να σου πω μια ιστορία;

    Η υπέρβαρη βαλίτσα

    Οι δύο κοπέλες τρέχανε με τις σαγιονάρες σέρνοντας τις βαλίτσες τους στον κακοτράχαλο δρόμο προς το λιμάνι!    «Τρέχα χριστιανή μου, αργήσαμε, θα χάσουμε το πλοίο»! Η μελαχρινή κοπέλα που προπορευόταν, φώναζε στην ξανθιά που ακολουθούσε μία ανάσα πίσω της   «Τρέχω τι να κάνω, δεν είμαι και ο Κεντέρης!», απαντούσε η άλλη ασθμαίνοντας!   «Αχ!» φώναξε ξαφνικά, «περίμενε, έσπασαν τα ροδάκια της βαλίτσας»!    «Ε, όχι ρε συ, όχι ρε Μέρφυ! Μπορείς να τη σηκώσεις;» τη ρώτησε με αγωνία η μελαχρινή.   «Πλάκα κάνεις; Μόνο αν είχα τα μπράτσα του Σβαρτζενέγκερ!», αποκρίθηκε η ξανθιά που δεν έχανε ποτέ το χιούμορ της. «Πήρες όλη την ντουλάπα μαζί στις διακοπές και τι κατάλαβες; Κυκλοφορούσες όλη την…

  • Να σου πω μια ιστορία;

    Η φίλη

    Η βιντεοκασέτα που τις έδειχνε να γελάνε στο λουναπάρκ είχε φτάσει στο τέλος της. «Φρεντς φορ έβερ», φώναζαν χαρούμενες, με την καλύτερή της φίλη τη Ρένα, τη διπλανή της στο θρανίο από το νήπιο και σ΄ όλες τις τάξεις του σχολείου. Σχεδόν δηλαδή. Την είχε σαν αδερφή της την Ρένα. Την είχαν πάρει υπό την προστασία τους οικογενειακώς, αφού ο πατέρας της δούλευε συνεχώς και ασταμάτητα, επτά μέρες την εβδομάδα κι η μητέρα της τους είχε εγκαταλείψει όταν ήταν μωρό ακόμα. Το λουναπάρκ ήταν το αγαπημένο τους μέρος. Εκεί τις πήγαιναν οι γονείς της τα Σαββατοκύριακα, εκεί βγαίνανε τα Σαββατόβραδα μόνες τους, όταν μεγάλωσαν. Όλα μαζί τα κάνανε. Μόνο στο…

  • Να σου πω μια ιστορία;

    Ντέιτ ε ντούκι!

    Το τελευταίο μισάωρο ένιωθε η μουσική να της τρυπάει τον εγκέφαλο. Τα μπάσα να της ζουλάνε το μυαλό. Ποτέ δεν άντεχε τη μουσική στη διαπασών, ακόμα και τα καλύτερα τραγούδια  μετατρέπονταν σε ηχορύπανση. Δε βοηθούσε και το είδος που έπαιζε ο ντιτζέι του μαγαζιού, ιλέκτρο σάμθινγκ ήταν; Κάτι τέτοιο. Βέβαια, από το να άκουγε τραπ, και θέλω κότερα και ελικόπτερα, χίλιες φορές αυτή. Ήταν το στέκι του της είχε πει, τους ήξερε όλους καλά, και, αν έκρινε από τη γλώσσα του σώματος, την κοπέλα που τους σέρβιρε, καλύτερα! Εκείνος διασκέδαζε χωρίς να δείχνει ότι έχει αντιληφθεί τη δική της δυσαρέσκεια. Ή την είχε αντιληφθεί και δεν τον ένοιαζε; Ήταν θέμα…

  • Να σου πω μια ιστορία;

    Πρόχειρος τίτλος: Ο γείτονας

    Κοιμόταν. Έναν βαθύ ύπνο χωρίς όνειρα, όπως άλλωστε το συνήθιζε τους τελευταίους μήνες. Σε αυτό, βεβαίως, συνέβαλε και η βοήθεια της χημείας. Ζήτησε τη συνδρομή της γιατί χρειαζόταν ξεκούραση από τις σκέψεις και να χάσει τον έλεγχο του ονείρου. Γιατί, ακόμα και όταν ονειρευόταν, σχημάτιζε τον χώρο, διάλεγε τους πρωταγωνιστές και τις καταστάσεις που συμμετείχαν και ας μην ήταν εφικτά στην πραγματικότητα. Ξυπνούσε κάθιδρη. Τα ζούσε στον ξύπνιο της, θα τα ζούσε και στον ύπνο της; Παρόλο που ο βαθύς ύπνος λειτουργούσε κι ως συσκευή ακύρωσης του θορύβου, ένας ενοχλητικός επίμονος ήχος από μακριά που ολοένα και πλησίαζε, κατάφερε να εισχωρήσει και να φτάσει στο συνειδητό της. Ανακάθισε στο κρεβάτι…

  • Να σου πω μια ιστορία;

    Χριστουγεννιάτικος έρωτας στο Κορακοβούνι;|Part 2

    Χριστουγεννιάτικος έρωτας στο Κορακοβούνι, η συνέχεια του Part 1 «Λοιπόν, αρχικά θέλω να με πιστέψεις ότι δεν είμαι διαρρήκτης και ότι είμαι εντελώς ακίνδυνη!»  «Παρόλο που βρίσκεσαι σε ξένο σπίτι, χωρίς τον ιδιοκτήτη του και αν μου φερνες το τηγάνι στο κεφάλι προηγουμένως, θα με άφηνες στον τόπο Χριστουγεννιάτικα! Φαντάζομαι όμως, ότι δεν είσαι ούτε το ξωτικό των Χριστουγέννων και αναρωτιέμαι, όπως καταλαβαίνεις, πώς βρέθηκες μόνη εδώ πάνω, στα βουνά με τους λύκους!»  «Έχει λύκους έξω;» Ρώτησε εκείνη έντρομη. Ο νεαρός δεν της απάντησε αλλά την κοίταξε με ένα σκανταλιάρικο βλέμμα.  Η κοπέλα έβγαλε ένα βαθύ αναστεναγμό. Αν έκρινε από το ύφος του μάλλον την πείραζε. «Λοιπόν, η αλήθεια θα…

  • Να σου πω μια ιστορία;

    Χριστουγεννιάτικος Έρωτας στο Κορακοβούνι;|Part 1

    Πλησίαζε, σύμφωνα με το GPS σε πέντε λεπτά θα έβλεπε την ταμπέλα «Ορεινό Κορακοβούνι». Το ήλπιζε δηλαδή, γιατί συχνά αυτό το μαραφέτι της έδινε παραπλανητικές οδηγίες! Της είχε δώσει ραντεβού στην είσοδο του χωριού, στη μαρμάρινη βρύση της μικρής πλατείας. «Δεν υπάρχει περίπτωση να χαθούμε», της είχε πει γελώντας. Ένιωθε μια αδιόρατη ενόχληση, δεν ήξερε γιατί ακριβώς. Έπρεπε να πετάει από τη χαρά της. Του ζητούσε εδώ και πολύ καιρό να πάνε εκδρομή οι δυο τους. Τώρα μια ανάσα πριν τα Χριστούγεννα, της έκανε το “χατήρι”… Πράγματι, μπαίνοντας στο χωριό που δέσποζε η εκκλησία της Παναγίας είδε το γκρι φορντ φόκους παρκαρισμένο μπροστά στην ταβέρνα – καφενείο του χωριού. Σταμάτησε…

  • Να σου πω μια ιστορία;

    Το τσίμπημα της σφήκας

    Ο ήλιος τρύπωνε σιγά σιγά αλλά δυναμικά μέσα στο μικρό υπνοδωμάτιο, ανέβηκε στο κρεβάτι της Μελίνας και χάιδεψε με το φως του το πρόσωπό της. Ακόμη μία φορά που είχε ξεχάσει να τραβήξει τις βαριές κουρτίνες αποβραδίς. Σήμερα όμως δεν ενοχλήθηκε και δεν έβρισε, αντιθέτως, ένα χαμόγελο σχηματίστηκε διάπλατα στο πρόσωπό της. Με μισόκλειστα ματια γύρισε το κεφάλι της δεξιά να δει το ρολόι πάνω στο κομοδίνο. Οι κόκκινοι αριθμοί του αναβόσβηναν 9.30! Αχ, τι ωραία, σκέφτηκε, και δίνοντας μία στο πάπλωμα που τη σκέπαζε, σηκώθηκε όρθια! Αυτό το πρωινό ήταν ξεχωριστό. Περίμενε τις καλύτερες της φίλες, οι οποίες θα προσγειώνονταν στις 10.30, τοπική ώρα, στο αεροδρόμιο. Είχε μια ολόκληρη…

  • Να σου πω μια ιστορία;

    Το κορίτσι με το γατάκι

    Η Δώρα έκλεισε ακόμη πιο σφιχτά τα μάτια της κάνοντας ότι κοιμάται κι ότι δεν ακούει το επίμονο κουδούνισμα από το θυροτηλέφωνο. Η μαμά της ξαπλωμένη δίπλα της σηκώθηκε και περπατώντας στα δάχτυλα των ποδιών της πήγε κι έκλεισε την πόρτα του υπνοδωματίου. Ο ήχος τώρα ερχόταν πιο αχνός αλλά ακόμη ξεκάθαρος. Η μικρή την ένιωσε να ξαπλώνει πάλι δίπλα της και να της χαιδεύει τα μακριά της μαλλιά, αλλά παρέμεινε με κλειστά τα μάτια. Δεν ήθελε να καταλάβει ότι είναι ξύπνια και να τη στενοχωρήσει. Είχε ένα αίσθημα όχι ακριβώς φόβου, αλλά σίγουρα δυσάρεστο. Σκέφτηκε τον μπαμπά της. Αν εκείνος ήταν εδώ, τώρα αυτό το κουδούνι δε θα χτυπούσε…

  • Να σου πω μια ιστορία;

    Το πάρτι

    Πολλά νεαρά άτομα φορώντας μπλουζάκια σε έντονα φωσφοριζέ χρώματα κι έχοντας μαλλιά αντίστοιχης απόχρωσης, στέκονταν στη μεγάλη ουρά και περίμεναν να έρθει η σειρά τους να πλησιάσουν στην είσοδο, να πληρώσουν για να μπούνε  στον χώρο που γινόταν το πάρτι. Ανάμεσα τους κι η Δήμητρα, μέσα στο απλό λευκό αμάνικο μπλουζάκι και το ξεβαμμένο τζιν της, είχε βρεθεί σε αυτά τα χωράφια που θα γινόταν το πάρτι σχεδόν άθελά της. Εκείνη νόμιζε ότι θα περνούσε μια ήρεμη βραδιά με τον αγαπημένο της, όταν ετοιμαζόταν νωρίτερα για να τον συναντήσει και δεν είχε ιδέα πού θα πήγαιναν. Με τον Μάριο έβγαιναν λίγο καιρό αλλά η Δήμητρα του είχε παραδοθεί ψυχή και…