Τους αδερφούς Φαν τους αγαπώ πολύ, σας τα λεγα στον «Μπάρναμπους», σας το ξαναλέω τώρα στη «Λίζι και το σύννεφο», το νέο τους βιβλίο.   Τους αγαπώ γιατί οι ιστορίες τους, χωρίς πολλά πολλά λόγια, μεταφέρουν το μήνυμά που θέλουν και το κάνουν με ξεχωριστό τρόπο ακολουθώντας το μονοπάτι της φαντασίας & των συμβολισμών κι όχι του ρεαλισμού και της πραγματικότητας.  Και η εικονογράφησή τους, ω, η εικονογράφησή τους, είναι τόσο ιδιαίτερη, σαν να βλέπεις όνειρο. Οι εικόνες στις σελίδες είναι -σαν- σκίτσα που έγιναν με μολύβι και στη συνέχεια επιλεκτικά μπήκαν πινελιές χρώματος σε συγκεκριμένα σημεία! Όσο πιο πολλή χαρά υπάρχει στη σελίδα, τόσο πιο πολλές οι πινελιές χρώματος. Αυτό…