-
Θέλω απλώς τη μαμά μου
Ναι, τι; (νετι που λέει κι η νεολαία!) Επειδή είμαι μεγάλη ή επειδή είμαι κι εγώ μαμά; Κι οι μαμάδες έχουμε ανάγκη τη μαμά μας, αυτό κατάλαβα το προηγούμενο διάστημα. Η ηλικία δε, δεν παίζει κανένα ρόλο σε αυτό. Ήταν ένα πολύ μεγάλο διάστημα που ένιωθα ότι είμαι άρρωστη. Είχα τρομερές ζαλάδες, δυνατούς, πολύ δυνατούς, πονοκεφάλους, η όραση μου θόλωνε, τα μάτια τσούζανε, ταχυκαρδία, η κοιλιά μου πονούσε, τα πόδια μου πονούσαν, όλα πονούσαν. Πέρα από τα παραπάνω, ένα πολύ ισχυρό αίσθημα κόπωσης και μια αίσθηση ότι τώρα θα σωριαστώ κάτω, μου είχαν κάνει αρμένικη βίζιτα και δε λέγανε να εξαφανιστούν. Πίστεψα λοιπόν ότι όντως κάτι έχω, δεν είναι δυνατόν…
-
Η μαμά τα ‘χει παίξει (Vol 2)
Οι μαμάδες ως γνωστόν, είμαστε συνήθως κουρασμένες. Βρισκόμαστε σε μία κλίμακα από το «νυστάζω, είμαι κουρασμένη» έως το «σέρνομαι, κοιμάμαι όρθια, υπολειτουργώ». Προσωπικά, το τελευταίο δίχρονο έχω δώσει ρεσιτάλ κούρασης. Μπορείς να δεις το Vol 1 εδώ. Στο τρέξιμο, όχι μόνο μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά, για να προλάβω τους χρόνους, που δεν τους προλαβαίνω και είμαι συνέχεια τελευταία και καταϊδρωμένη, έχω κάνει διάφορα που προκαλούν το γέλιο όσων τυγχάνει να είναι μπροστά ή το σήκωμα του φρυδιού τους. Εξαρτάται από τι είδους παράσταση δίνω εκείνη τη στιγμή. Ευτυχώς υπάρχουν και πολλά που μένουν μεταξύ εμού της ιδίας και δεν έχω κοινό, όπως το χθεσινό που είναι κι η αφορμή για…
-
Όταν ήρθε το δεύτερο μωρό σπίτι μας
Το να αποκτήσεις δεύτερο παιδί, είναι προχωρημένη πίστα στο οικογενειακό παιχνίδι, φέρνει πολλές αλλαγές στην ισορροπία της οικογένειας, ανάμεσα στο ζευγάρι και στο πρώτο παιδί. Τα πάντα όλα, αγάπη, υποχρεώσεις, οτιδήποτε, πολλαπλασιάζονται, ΕΚΤΟΣ από το χρόνο που μοιράζεται κι άρα λιγοστεύει. Ο ελεύθερος δε χρόνος που έχει ένα ζευγάρι μεταξύ του, αλλά και ατομικά ο κάθε γονιός, που αντικειμενικά υπάρχει με ένα μόνο παιδί, μειώνεται πάρα πολύ για να μην πω εκμηδενίζεται και τρομάξω εκείνους που σκέφτονται να αποκτήσουν δεύτερο. Για παράδειγμα, όταν υπάρχει ένα μόνο παιδί, θα το ταίσει /κοιμίσει /πλύνει ο ένας γονιός, όσο ο άλλος δουλεύει/ κοιμάται/ κάνει μπάνιο/ κάποιο χόμπι, ενώ με δύο, ο ένας θα…
-
Αχ πόσο μου λείπει ένας καλός ύπνος…
Ο διακοπτόμενος ύπνος, όπως κάθε τι διακοπτόμενο, ελλοχεύει κινδύνους. Μπορεί το πρώτο διάστημα να μην καταλαβαίνεις την επικινδυνότητα του, να νιώθεις απλώς λίγο κουρασμένη, να σκέφτεσαι «εντάξει, θα συμπληρώσω ύπνο άλλη στιγμή και θα συνέλθω», αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Όπως το κύμα σκάει στο βράχο αργά – αργά κι απλά μια μέρα ξαφνικά βρίσκεται μισός, έτσι και κάποιος που δεν κοιμάται συνεχώς για επαρκές χρονικό διάστημα, καταλήγει μισός άνθρωπος. Οι μαμάδες βέβαια, που είμαστε κατεξοχήν άυπνες, ειδικά αν έχουμε βρέφος – μικρό παιδί, το περιμένουμε και είμαστε προετοιμασμένες ότι μαζί με τις χαρές της μητρότητας πάνε κι άλλα πακέτο. Με το μητρικό ένστικτο και τις σούπερ ορμόνες…