-
Γλυκιά ανάμνηση από τη Μανιάτισσα γιαγιά μου!
Χθες βράδυ, κατά την καθιερωμένη και αγαπημένη μας συνήθεια, διάβαζα στο γιο μου –η κόρη μου είχε προ πολλού κοιμηθεί- κάποιο από τα βιβλία της «Βιβλιοθήκης» μας. Ήμουν κομμάτια από την κούραση -τι κομμάτια, πες καλύτερα χαρτοπόλεμος κι ας τελείωσαν οι Απόκριες- είχα πάρει και κάτι χάπια για τις αλλεργίες που έχω στις κάμπιες και με το ζόρι με κρατούσα ξύπνια! Σελίδα τη σελίδα, κατέβαλα υπεράνθρωπες δυνάμεις να μην αποκτήσω μάτια ερμητικά κλειστά! Όσο και να το προσπαθούσα όμως, στην πορεία της ανάγνωσης, κατέληγα να διαβάζω με ενάμισι μάτι ανοιχτό, στη συνέχεια το ενάμισι γινόταν μισό, μέχρι που έκλεινε κι αυτό και για κάποια δευτερόλεπτα κοιμόμουν κανονικά! Τα δευτερόλεπτα αυτού…