-
Easy Rider στην Αττική Οδό!
Με βλέπεις χαμογελαστή στο αυτοκίνητο, ε; Το πήρε το κολάι, σκέφτεσαι! Το κολάι πήρα, μια τρομάρα πήρα, τους δρόμους πήρα; Σίγουρα πήρα το αυτοκινητάκι μου χθες και πήγα στη φουντουκονονά που είχε γενέθλια! Θα μου πεις, οκ, εχεις ξαναπάει! Ναι, αλλά έχω πάει μέσω Καλαμάτας, έχω πάρει τάπερ με κεφτεδάκια, έχω διασχίσει φιλαδέλφειες, χαλάνδρια, αγίες παρασκευές, γέρακες, γλυκά νερά και μετά απο αυτά, έχω φτάσει στην Παιάνια. Χθες όμως, δεν είχα πολυτέλεια χρόνου, είχα δύο με δυόμισι ώρες μάξιμουμ, στις οποίες έπρεπε να πάω, να κάτσω και να γυρίσω σπίτι. Οπότε, η επιλογή της Αττικής Οδού ήταν μονόδρομος, αφού έβγαινα πρώτα στην Εθνική οδό βέβαια. Μπαίνω στο αυτοκινητάκι μου τρέμοντας…
-
Νέα απο το μέτωπο της οδήγησης!
Τα νέα από το μέτωπο της οδήγησης είναι ενθαρρυντικά! Χθες, έκανα το μεγάλο βήμα και πήρα το φουντουκάκι και πήγαμε στο μαγαζί του φουντουκομπαμπά! Θα με ρωτήσεις, “δεν έχεις ξαναπάει”; Θα σου απαντήσω “λίγες φορές” και αυτές σαν συνοδηγός, οπότε, αν και εύκολη η διαδρομή, είχα το άγχος της πρώτης φοράς συν του μη χαθώ μέσα στα χωράφια (είναι κάπως εξοχικά εκεί). Όπως θα έχεις διαβάσει και σε άλλες αναρτήσεις μου, το gps δεν παίζει σαν επιλογή, γιατί δεν με συμπαθεί και με στέλνει οπουδήποτε αλλού εκτός από τον προορισμό που θέλω, οπότε και δεν το άνοιξα καν! Σε κάποιο σημείο που είχα μια αμφιβολία, η συνδρομή του φουντουκιού, ήταν καταλυτική: “ναι, ναι,σωστά…