-
Απιστία και κουνέλι στιφάδο
Η απιστία είναι τζιζ, κάτι κακό, όλοι το ξέρουμε κι όλοι το καταδικάζουμε, ωστόσο, μπορεί να συμβεί και στις καλύτερες οικογένειες. Δε θα εξετάσω τώρα τα γιατί και τα πώς, θα το πάρω σαν πραγματικότητα και θα εκφράσω μια απορία που εννοείται κανείς δε θα μου τη λύσει, όχι τουλάχιστον δημόσια, για ευνόητους λόγους. Πέρα από το ηθικό κομμάτι, το αυτονόητο, ότι δεν είναι σωστό να κοροϊδεύουμε τη σχέση μας, η ερώτηση που δεν αφορά στους κατά συρροή άπιστους, αυτοί είναι ειδική κατηγορία από μόνοι τους, αλλά στους άλλους, είναι η εξής: Δε φοβάστε μήπως βρείτε το κουνέλι σας στην κατσαρόλα; Τώρα αν δεν καταλαβαίνετε τι ρωτάω, μάλλον δεν είστε…
-
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν η θάλασσα και ο ουρανός…
Γράφει η Λιάνα Σαγιάννη… – Σε θέλω… – Είσαι διαφορετικός, απέραντος, δεν ξέρω που τελειώνεις. Φοβάμαι· σε φοβάμαι Ουρανέ μου! – Είμαι έτσι, για να σε συμπληρώνω. Εκεί που εσύ τελειώνεις, θα συνεχίζω εγώ. – Υπάρχουν στεριές μπροστά μου, θα μας χωρίζουν. – Δεν πειράζει. Όλοι χρειαζόμαστε χρόνο για τον εαυτό μας. – Κρύβω μυστικά στα βάθη μου. Δεν τα ξέρεις, δεν τα βλέπεις, είσαι ψηλά. – Κρύβεις θησαυρούς! Όταν σε φωτίζει ο ήλιος μου, λάμπουν. Όταν τ’ άστρα μου καθρεφτίζεις, μπορώ τους δω. – Θυμώνω… αγριεύω… μπορώ να πνίξω τους άλλους. Δε θα με αντέξεις. – Μπορείς να τους γαληνέψεις κιόλας. Αν αντέχω ή όχι όμως, πρέπει να το…
-
Σ’ αγαπώ γιατί…
Όταν έχεις βρει αυτόν τον ένα ή τη μία που είναι ο άνθρωπος σου, είσαι πολύ τυχερός. Μπορεί να ακούγεται «κάπως» αυτό το «ένας» ή η «μία», λίγο αναχρονιστικό κι όμως, όταν τον συναντήσεις θα το καταλάβεις. Είναι ο άνθρωπος που μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί του χωρίς να μιλήσεις, που θα σε καταλάβει με μια ματιά. Εκείνος, που ενώ είστε δύο ξεχωριστές οντότητες βλέπετε και αντιμετωπίζετε τον κόσμο, σαν ένας. Εσείς μαζί και οι υπόλοιποι γύρω σας. Αυτός ο άνθρωπος που στέκεται βράχος δίπλα σου και δε σε νοιάζει πια ό,τι στραβό και να τύχει. Γιατί έχεις εκείνον ή εκείνη. Μπορείς να ακουμπήσεις πάνω του, να πάρεις από την ενέργεια του, και αυτό αρκεί.…
Μπορεί να σας αρέσει
Halloween
Ποιήμα στους φίλους. Χόρχε Λουίς Μπόρχες
Αχ πόσο μου λείπει ένας καλός ύπνος…
