Το δεύτερο βιβλίο της Δέσποινας Λιαράκου μιλάει για τα συναισθήματα, αυτάπου κρατάμε μέσα μας και δεν εκφράζουμε. Ένα σπιρτόκουτο γίνεται παιχνίδι, κάποιο απομεσήμερο ενός καλοκαιριού.Χωράει μέσα ένα τζιτζίκι, αλλά και πολλά άλλα! «..Η ηρωίδα της ιστορίας κλείνει στο δικό της τα πιο απίθανα πράγματα – αυτάπου της αρέσουν πολύ κι άλλα που μπορεί να μην της αρέσουν ιδιαίτερα. Όταν όμωςτο σπιρτόκουτό της γεμίσει και δεν ανοίγει πια, δεν ξέρει τι να κάνει…» Εκτός από αντικείμενα ο καθένας μας στο «σπιρτόκουτό» του μπορεί να βάλει ταόνειρα,  τις προσδοκίες, τις απογοητεύσεις, τις ματαιώσεις, τη θλίψη, τονθυμό, τα προβλήματα του, τα συναισθήματά του. Πολλοί άνθρωποι είμαστε εσωστρεφείς. Δεν εκφραζόμαστε εύκολα, γιατί δεθέλουμε να…