Μια φορά και έναν καιρό στην Κολομβία, ένα αγόρι που το λέγανε Φερνάντο Μποτέρο,κρατώντας στο χέρι του σφιχτά το κόκκινο πανί, που του είχε δώσει ο θείος του, περνούσε το κατώφλι της μεγάλης των ταυρομάχων σχολή. Δεν πέρασε πολύς καιρός όταν χτύπησε το τηλέφωνό του θείου του, και εκείνος είδε στην αναγνώριση τους καθηγητές της σχολής. Μαύρα φίδια τον ζώσανε. Έχε γούστο να τον χτύπησε κάνας ταύρος! Και τι θα ‘λεγε στη μητέρα του; Είχε χάσει τον άντρα της, είχε τρία παιδιά να θρέψει, κι αυτός την είχε πείσει ότι, αν ο γιος της γίνει ταυρομάχος, η οικογένεια θα έπαιρνε οικονομική ανάσα, θα έμπαινε ένας σταθερός μισθός στο σπίτι. «Ναι,…