-
Το You στο Netflix σε ρωτάει: Πόσο καλά ξέρεις τον άνθρωπό σου;
Ένας από τους βασικούς πρωταγωνιστές του Gossip girl μεγάλωσε και έγινε βιβλιοπώλης κάπου στο κέντρο της ΝΥ! Γοητευτικός, μυστηριώδης, κουλτουριάρης, έξυπνος, ευγενικός, προστατευτικός, με χιούμορ, εεε κάποιο λάκκο έχει η φάβα; Ναι! Πολλούς λάκκους. Που τους ανοίγει αυτός! Το περίεργο είναι ότι δεν τον αντιπαθείς… Εγώ τουλάχιστον! Αυτό εν τω μεταξύ, μου συμβαίνει και με άλλους «κακούς» βλέπε Dexter και κύριο Walter White ! Να το κοιτάξω αυτό; Είμαι καλά γιατρέ μου; Είμαι στην τέταρτη σεζόν και το παρακολουθώ με πάθος! Το ξεκίνησα πριν κανά διβδόμαδο αλλά τα επεισόδια τα βλέπω τέσσερα τέσσερα, οπότε κάλυψα το χαμένο έδαφος! Στην πρώτη σεζόν, κάνει ένα μικρό αλλά σημαντικό πέρασμα κι ο Τζον…
-
Το δέρμα που κατοικώ – Σάικο ή αριστούργημα;
Δεν έχω αποφασίσει ακόμα αν το “δέρμα που κατοικώ” του Αλμοδοβάρ είναι σκέτο σάικο θρίλερ ή και αριστούργημα, πάντως, τόσα χρόνια μετά, δεν την έχω ξεχάσει και σίγουρα με έκανε να δω τον Αντόνιο Μπαντέρας με άλλο μάτι! «Το Δέρμα που Κατοικώ», αγγλιστί «The Skin I Live In», ισπανιστί «La Piel Que Habito», πες το σε ό,τι γλώσσα θες, είναι η πιο σάικο ταινία που έχω δει ποτέ! Ισπανικό ψυχολογικό θρίλερ σε σκηνοθεσία και σενάριο του Πέδρο Αλμοδόβαρ! Εντάξει, γνωστό ότι είχε τα θέματα του ο Πέδρο! Θα μου πεις πού τη θυμήθηκες τώρα αυτήν την ταινία; Μα δεν την ξέχασα ποτέ! Τόσα χρόνια έχουν περάσει και μου χει “μείνει”, σε κάθε καινούρια ταινία του Αλμοδοβάρ που…
Μπορεί να σας αρέσει
Δέκα αγαπημένες μου ταινίες – Part 2
BlacKkKlansman
Οι 10 καλύτερες ταινίες του Ryan Gosling!
-
Πίστεψέ με – Εκδόσεις Ψυχογιός
Το αγαπημένο μου είδος λογοτεχνίας! Αστυνομικοψυχολογικοθριλεροειδές! Το “Πίστεψέ με” το διάβασα μέσα σε μία νύχτα, μονοκοπανιά! Ξεκίνησα στις 11 το βράδυ και μέχρι τις 3 το ξημέρωμα το είχα τελειώσει! Σε κάποια φάση το διάβαζα με ένα μάτι μόνο ανοιχτό, αλλά ήταν τόσο ενδιαφέρον, είχα τόση αγωνία και περιέργεια να δω τι θα γίνει, που δεν το άφηνα από τα χέρια μου. Καιρό είχα να πορωθώ τόσο με ένα βιβλίο! Και το συγκεκριμένο μυθιστόρημα από τις εκδόσεις Ψυχογιός είναι συναρπαστικότατο! Απορώ γιατί ο συγγραφέας Τζ. Π. Ντιλέινι, γράφει με ψευδώνυμο! Μεγάλο ταλέντο. Είχε ανατροπή -στην ανατροπή- σασπένς, αγωνία. Πώς λέμε προβλέψιμη πλοκή; Καμία σχέση. Μπράβο του, καλογραμμένο και καλοδουλεμένο! Άνετα…
