To know us better!Κείμενο που αρχικά πήγαινε για λεζάντα στο Instagram!

Μοιραστείτε το :

Να κάνουμε ένα «αζμπέτε» (αγαπώ Χρόνη Εξαρχάκο) με την ευκαιρία που γίναμε περισσότεροι; Πιο τζούσι, με καμιά λεπτομέρεια, πιο χοτ!

Ότι είμαι love and married with children, το χρώμα μου είναι το κόκκινο και λατρεύω τις σοκολάτες και τα ταξίδια, τα γνωρίζετε ήδη, τα γράφω και στο προφίλ!

Θέλετε; Ναι;

Εντάξει, θα το κάνω! Όμως λίγο διαφορετικά απ’ ότι συνηθίζεται!

Θα έχω και παρέα την κολλητή που αγκαλιάζω στη φωτό, παρά το social distancing (ήμασταν 3 μήνες καραντίνα, δεν αγκαλιάζω όποιον κι όποιον, έτσι;)

Άλλωστε, είμαι και sociable και social person και ταιριάζει ένα αντίστοιχο #toknowusbetter!

Αυτήν την ταμπέλα μου βαλε με το έτσι θέλω το ζώδιο μου, ο αρμονικός και δίκαιος Ζυγός, αν κι έχω μια αίσθηση ότι όσο μεγαλώνω, αυτό αλλάζει. Ίσως να αναλαμβάνει από κάποια ηλικία και μετά ο ωροσκόπος. Δεν ξέρω και δε θέλω να σε γελάσω.

Αν και πολλοί πιστεύουν ότι ξέρω και κρατώ τα μυστικά του Σύμπαντος για πάρτη μου, επειδή έγραψα δυο χουμοριστικά κείμενα ζωδιακής φύσεως, εδώ και εδώ!

Γενικά, μ’ αρέσει να γράφω! Είναι να μην ξεκινήσω να πληκτρολογώ, μετά το ποπ, δεν έχει στοπ, όπως θα χεις καταλάβει από τις μικρές λεζάντες που συνοδεύουν τις φωτογραφίες μου στο Insta!

Το ζώδιο μου επίσης με ευνοεί με μακροχρόνιες και σταθερές φιλίες και ειδικά με τους Ιχθείς μπορώ να γίνω εκπληκτικά καλή φίλη! Αυτό δεν το έβγαλα από το κεφάλι μου, το διάβασα σε έγκυρη πηγή εδώ!

Ιχθείς λοιπόν η νεαρή ξανθιά αιθέρια ύπαρξη δίπλα μου, Ζυγός εγώ, ήταν μοιραίο όταν γνωριστήκαμε στα sweet sixteen ή κάπου εκεί γύρω τέλος πάντων, να κολλήσουμε φορέβα!

Ήταν -και ακόμα είναι- κολλητή της κολλητής μου στο φροντιστήριο δέσμης, της Κατερίνας -αν η λέξη «δέσμη» σου είναι άγνωστη, γκούκλαρε, αγαπητέ μου τινέιτζερ- και ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά, που λέει ο λόγος.

Να επισημάνω ταιριάξανε και κουμπαριάσανε και με τη δική μου κολλητή από το σχολείο -φροντιστήριο αγγλικών – γειτονιάς και αγαπημένης πιτσαρίας Pappas, να κάνουμε και ένα γρήγορο product placement, την οποία σου έχω αναφέρει και σε άλλο ποστ, την Ειρήνη.

Κι εγώ με τη σειρά μου ταίριαξα και κουμπάριασα με τη δική της συμμαθήτρια και φίλη, την έτερη Αρσακειάδα, δικηγόρο παρ’ Αρείω Πάγω, Μαρία.

Ας κάνουμε φόκους όμως στη συγκεκριμένη φίλη – κολλητή- αδερφή, Σοφία – Χλόη του Θεμιστοκλέους βεβαίως βεβαίως.

Ξέρει τα πάντα για μένα, όταν λέμε τα πάντα, τα πάντα όλα, με όλες τις λεπτομέρειες! Από αυτές που ξεχνάω εγώ και μου τις θυμίζει εκείνη, όταν θέλω -κι όταν δε θέλω!

Έχουμε ζήσει μαζί όλη την -μέχρι τώρα- ενήλικη ζωή μας.

Έχουμε μοιράσει μαζί φυλλάδια πιτσαρίας σαν φοιτήτριες για να βγάλουμε χαρτζιλίκι.

Με χει σαπορτάρει με την παρουσία της στο rock cafe που δούλευα σερβιτόρα. Ερχόταν και καθόταν να πιει μια κόκακόλα λαιτ και μου έκανε παρέα όταν δεν υπήρχε κόσμος. Με την παρουσία της έπαιρνα θάρρος και “αέρα” και δεν έμενα σαν καλαμιά στον κάμπο, μιας και δε με παίζανε οι συνάδελφοι που ήταν πιο τρέντι και κουλ από μένα.

Έχουμε κάνει οι δυο μας κάμπινγκ στην Πάρο σαν Young and the Restles“, σε σκηνή κατάχαμα στο χώμα- μόνο τον τίτλο είχαμε κοινό από τη σειρά που έβλεπε η γιαγιά μου, σίγουρα όχι τα λεφτά!

Έχουμε κάνει με τους συζύγους μας “Love and Married” κάμπινγκ στη «σαν τη Χαλκιδική δεν έχει» σε καλύβες/σκηνές που διέθεταν και κρεβάτια -ο άντρας μου από τότε δε θέλει να ξανακούσει τη λέξη κάμπινγκ!

Έχουμε ταξιδέψει μαζί από Χανιά – Πάρο – Σκιάθο – Ίο -Μύκονοοοοος μέχρι Γερμανία, Ιταλία και φυσικά ΣΤΑΘΜΟΣ ΖΩΗΣ, το Leeds στην Αγγλία, τότε που σπούδαζα και ήρθε επίσκεψη και για να μου μάθει λίγη γεωγραφία, πέριξ, πχ το Hull, ξέρει εκείνη.

Ντάξει, το Leeds είναι ένα κεφάλαιο από μόνο του. Μπήκε και η Κύπρος στο χάρτη μου τότε. Δε λέω κάτι άλλο, θα κοιμηθώ στο χαλάκι!

Μου έχει κουρέψει τα μαλλιά αφέλειες, μου τα έχει ισιώσει, ήταν παρούσα όταν κάποτε στο Τέξας, μου έβαφαν όλη την καούκα κατακόκκινη.

Έχει οδηγήσει άπειρες εργατοώρες, με την αφεντιά μου συνοδηγό, αφού είμαι άμπαλη με το τιμόνι.

Έχει οδηγήσει προς και από τα κλαμπάκια της παραλιακής στα οποία έχουμε χορέψει μέχρι τελικής πτώσης και αποχωρήσει αφού έλαμψε ο ήλιος στον ουρανό.

Έχει οδηγήσει για χάρη μου, Αθήνα – Θεσσαλονίκη και πίσω, για ένα Σαββατοκύριακο επειδή εμ, είχα ένα επείγον έκτακτο ραντεβού στο οποίο έπρεπε να παρευρεθώ. Κι είχε ημικρανία εκείνο το ΣΚ, να τα λέμε κι αυτά!

Έχει οδηγήσει με βροχή α λα κατακλυσμό του Νώε γιατί το χρειαζόμουν, έχει οδηγήσει σε διακοπές, έχει οδηγήσει άπειρες φορές σπίτι μου από τότε που μετακόμισα από το καραμελένιο σπιτάκι μου και απομακρύνθηκα από τα πάτρια βόρειοανατολικά προάστιά μου, για να ακολουθήσω τον σύζυγο στα δικά του.

Ποτέ δε μαλώσαμε για αγόρια, εκείνης της άρεσε ο Τομ Κρουζ, ο κοντοπίθαρος και εμένα ο Μπραντ Πιτ, ο αψεγάδιαστος, που άκουσον άκουσον, δεν της έκανε “κλικ”!

Βαριέται να διαβάζει Blog αλλά το δικό μου, το nouazetamefountouki.gr και το διαβάζει και κοινοποιεί τις αναρτήσεις μου!

Λατρεύουμε τη θάλασσα αλλά και στο βουνό να μας βάλεις, στη ραχούλα, στην αυλή, στο παγκάκι, θα περάσουμε τέλεια!

Έχουμε πιει -εκείνη ουίσκι εγώ ρούμι– κοιμηθεί, ξυπνήσει, χορέψει, φάει, μαγειρέψει, κλάψει, γελάσει, γελάσει πολύ, παααααρα πολύ, ξενυχτήσει και λόγω διασκέδασης και παιδιών, αργότερα μαζί. Έχουμε συνεφέρει, ενθαρρύνει, στηρίξει, παρασύρει, μαλώσει, η μία την άλλη.

Έχουμε κάνει τατουάζ μαζί, μου χει τακτοποιήσει και οργανώσει τα δωμάτια του σπιτιού μου και τις ντουλάπες ουκ ολίγες φορές, μου χει καλλιτεχνήσει, μου χει βάλει φρένο, της έχω πατήσει γκάζι και τούμπαλιν, πιστεύει σε μένα πιο πολύ απ’ ότι έχω εμπιστοσύνη εγώ εμού του ιδίου εαυτού μου, φυλάει τα νώτα μου.

Όταν πάω να κάνω μαλακία, μου λέει θα κάνεις μαλακία, όταν την κάνω την μαλακία και κλαίω, δε μου λέει “στο ‘χα πει “, αλλά με παρηγορεί. She stands by me.

Είναι η πρώτη που διαβάζει ό,τι γράφω, μα παραμύθι, μα μυθιστόρημα -Σοφία, πες αλεύρι!- , μα κείμενο, η ίδια είναι η πρώτη μου ανάρτηση στο λατρεμένο μου Blog!

Με επηρεάζει τρελά. Την επιρροή που έχει πάνω μου, την έχει μόνο η μαμά μου.

Φουντουκοπατέρα, μη ζηλεύεις, εσύ είσαι εκτός συναγωνισμού!

Με πάντρεψε, μου βάφτισε, μου λατρεύει τα παιδιά μου και το δείχνει σε κάθε ευκαιρία.

Είμαι πολύ περήφανη που σήμερα, out of the blue, ο γιος μου μου είπε για εκείνη «η νονά μου είναι η καλύτερη, είναι το δεύτερο αγαπημένο μου κορίτσι»!

Ξέρω ότι τα διαβάζει τώρα και κλαίει, ευτυχώς έχει πάντα στην τσέπη της ένα χαρτομάντηλο να σκουπίζει αυτό το ρουθούνι στο γαλλικό μυτάκι που πάντα τρέχει -πάντα όμως, ελαττωματικό κι έτσι.

Το πρώτο αγαπημένο του κορίτσι είμαι εγώ, έτσι; Να καλύψω όλες τις απορίες.

Την αγαπώ με τρέλα, δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς αυτήν. Και έχω τόσα που σκέφτομαι αυτή τη στιγμή, με κατακλύζουν σκέψεις, εικόνες, συναισθήματα, αλλά δεν είναι για τα ίντερνετς.

Ξανθιά μου, #my white. Πάντα δίπλα μου. Πάντα δίπλα σου.

ΥΓ: Βγήκε μακρύτερο απ’ ότι υπολόγιζα, δε χωράει στο Ίνσταγκραμ! Αυτή τη φορά ξεπέρασα τον εαυτό μου! Να το βάλω ανάρτηση στο Blog; Θα το βάλω!