Μόλις τελείωσα το YOU, στο Netflix για το οποίο θα ανεβάσω ξεχωριστή ανάρτηση, αφού στο παρόν ποστ, θέλω να γράψω για τις αδερφές Μπροντέ!

[και σκέφτομαι ταυτόχρονα και τις αδερφές Καλουτά, πρέπει να συγκρατήσω κάπως το μυαλό μου, που τρέχει σε κατηφόρα χωρίς φρένα. Ακολουθούν σπόιλερς για Τζέιν Έιρ και Ανεμοδαρμένα Ύψη!]

«Τζέιν, πάμε για μπραντς; Κερνάω»

«Είχες και στο χωριό σου μπραντς, ρε Κάθριν»

«Φυσικά και είχα! Και Χάλογουίν, φαντάσματα και σκελετούς στη σοφίτα» της απάντησε στο ίδιο ύφος!

«Ένιγουέι, δεν έρχομαι, θα με πρήξεις πάλι με τον Χίθκλιφ… Εδώ ο κόσμος καίγεται…»

«Ναι, εσύ όταν μας πρήζεις με τον Ρότσεστερ, είναι καλά. Έγινε το «μοιραίο;» τη ρώτησε πονηρά. Κάτι είχε η Τζέιν, την καταλάβαινε από τη φωνή, σαν να ήταν αδερφή της.

«Δε θα γίνει…»

«Αφού θα παντρευτείτε, τι περιμένεις, τη μέρα του γάμου, να απλώσεις το σεντόνι; Πού ζεις στον 19ο αιώνα» ξεφύσησε αποδοκιμαστικά εκείνη.

«Εμ, ναι; Όσον αφορά στην πρώτη σου ερώτηση, όχι. Δε θα γίνει ποτέ. Θα στα πω από κοντά. Ραντεβού στο γνωστό μέρος, σε δέκα» άλλαξε ξαφνικά γνώμη εκείνη.

Έπρεπε να μοιραστεί με κάποιον τον πόνο της. Από μικρή τον κατάπινε.

Έλεγε συνέχεια στον εαυτό της ότι έπρεπε να ξεχάσει το παρελθόν και να κοιτάει το μέλλον. Άλλωστε, το είχε χτίσει πετραδάκι πετραδάκι αυτό το μέλλον, βγάζοντας εκείνη την απαίσια σχολή που της επέτρεψε ως γκουβερνάντα να ζει σε αυτό το υπέροχο σπίτι.

Σε αυτό το σπίτι που η καρδιά της χτύπησε δυνατά. Και ας μην έπρεπε. Εκείνος ήταν ο εργοδότης της και αριστοκράτης.

Εκείνη ήταν η γκουβερνάντα, μεγαλωμένη ορφανή, με μια θεία που την κλείδωνε στο πατάρι και αργότερα κλεισμένη σε ίδρυμα.

Ωστόσο, η τύχη της χαμογέλασε, διάπλατα, αφήνοντας να φανούν όλα τα δόντια της, βέβαια, με τα οποία την δάγκωσε όταν εκείνη αφέθηκε.

Έπρεπε πρώτα να ξορκίσει το παρελθόν, να κάνει ειρήνη μαζί του, για να μπορέσει να προχωρήσει δυναμικά χωρίς αλυσίδες στα πόδια.

Η ίδια όριζε τη μοίρα της. Και θα είχε τον κύριο Ρόντσεστερ όπως έπρεπε, όπως ήθελε, όλα ή τίποτα. Είχε πεισμώσει, ήδη ένιωθε καλύτερα. Ήταν εύθραυστη αλλά και σκληρή ταυτόχρονα.

«Ώπα! Έχω χάσει επεισόδια;» την επανάφερε στην κουβέντα τους η Κάθριν. «Αν φτάσεις πρώτη, παρήγγειλε μας ένα κροκ μαντάμ αλά Άκη Πετρετζίκη. Το τραγανό ψωμί, με το λιωμένο τυρί, το ζαμπόν, την μπεσαμέλ και ένα τέλεια μαγειρεμένο αυγό, είναι ό,τι πρέπει για να μας φτιάξει το κέφι», πρόσθεσε.

«Και να μας φράξουν οι αρτηρίες. Μόνο αυτό δεν έχουνε πάθει από τις επτά πληγές του Φαραώ».

«Ποιος είναι αυτός;» απόρησε η Κάθριν. Όχι ότι γνώριζαν και πολλούς, θα τις έλεγες κοινωνικά απομονωμένες.

«Ένας, δεν τον ξέρεις. Τα λέμε σε δέκα, εκεί».

Πράγματι, οι δύο πρωταγωνίστριες των αδερφών Μπροντέ, διότι δεν ήταν μία η Μπροντέ που έγραφε μυθιστορήματα με αρσενικό νικ νέιμ, βρέθηκαν σε μια καφετέρια κάπου ανάμεσα στα Ανεμοδαρμένα Ύψη και στο Θόρνφιλντ.

Το οίκημα ήταν Γοτθικού στιλ, βίνταντζ διακόσμησης, Βικτωριανού ρυθμού, και το είχαν χτίσει στην παρθένα, άγρια, πανέμορφη φύση που πάντα είναι μια καλή επιλογή για σκηνικό μυθιστορήματος!

«Πιστεύω ότι ο Χίθλιφ θα γυρίσει κρατώντας ένα πιάτο με εκδίκηση που σκοπεύει να τη σερβίρει κρύα σε όλους σας. Στο τέλος θα φάει και αυτός, βέβαια. Φύγε μακριά, ή μείνε εδώ, πάντως, ξέχασέ τον», ξεκίνησε να της λέει η Τζέιν που ήξερε ότι ο καημός της Κάθριν ήταν ότι ο Χίθκλιφ έφυγε βιαστικά.

Από τότε είχαν περάσει σχεδόν τρία χρόνια. «Δε σε ορίζει αυτός. Εσύ αποφασίζεις για σένα», πρόσθεσε.

«Άσε τώρα τον Χίθκλιφ που φαγωθήκατε όλοι δεν είναι και δεν είναι αντάξιός μου λες και είμαι η Κουίν Σάρλοτ. Λέγε τι έγινε με τον Ρόντσεστερ;»

«Τέλος ο κύριος Ρόντσεστερ», της είπε αποφασιστικά.

«Μα, τι συνέβη; Νόμιζα ότι τα μεγάλα σου προβλήματα και οι περιπέτειες είχαν τελειώσει. Μένεις σε ένα Πύργο, αγαπάς τον ιδιοκτήτη του, σε αγαπάει κι αυτός».

«Ναι όλα τέλεια, εκτός από τη λεπτομέρεια ότι μια γυναίκα, η δική του γυναίκα βρίσκεται κλεισμένη στη σοφίτα του πύργου».

«Ωχ. Του μίλησες; Και τώρα τι θα κάνεις;»

«Θα φύγω με τον πάστορα, Τζον. Θα τον ακολουθήσω στην Ινδία, θυμάσαι τον Μαχαραγιά της Νουαζέτας, πέντε ποστ πιο κάτω;»

«Πολύ καλά»

«Καμία σχέση, με το παλάτι του. Θα μένουμε σε κάτι παράγκες και θα κάνουμε μαζί ιεραποστολικό»

«ΜΩΡΗ;;»

«Ιεραποστολικό έργο. Αν και είναι καλός άνδρας, θα ήταν εύκολο να ήμουν μαζί του»

«Αν είναι καλός να τον κεράσεις μια πάστα, λέω εγώ», είπε η Κάθριν και κοίταξε το ρολόι της.

Την περίμενε ο Έντγκαρ. Ήταν καλός, ευγενής και δε πέρφεκτ ματς, που θα έλεγε και η Κουίν Σάρλοτ του Μπρίντζερτον.

Τα δύο κορίτσια χαιρετήθηκαν και φιλήθηκαν σταυρωτά, και η Τζέιν, υποσχέθηκε ότι θα ξαναγυρίσει.

«Το ξέρω, γιατί Έρως ανίκατε μάχαν» της φώναξε η Κάθριν ενώ η Τζέιν απομακρυνόταν.

«Θα χάσεις τον πόλεμο» της αποκρίθηκε εκείνη. «Και θα έχετε και πολλά θύματα».

«Μα τι έχουν πάθει όλοι με τον Χίθκλιφ», αναρωτήθηκε και πήγε στην πιο κοντινή βιβλιοθήκη.

Πήγε στο ράφι με τα αριστουργήματα, την κλασσική λογοτεχνία και τράβηξε έξω τα «Ανεμοδαρμένα ύψη» το πρώτο και μοναδικό μυθιστόρημα που έγραψε η Έμιλυ Μπροντέ και κυκλοφόρησε το 1847, μετά την επιτυχία της αδερφής της, Σάρλοτ Μπροντέ, τη Τζέην Έιρ, που όλοι νομίζω δώσαμε κείμενό της για λόουερ!

Εκεί διάβασε ότι ο Χίθκλιφ είχε κρυφακούσει μια κουβέντα της στο τηλέφωνο ότι ο Έντγκαρ της έκανε πρόταση γάμου, ότι ταιριάζανε ταξικώς και σκεφτόταν να του πει I do.

Εκείνος τα είδε όλα κόκκινα και έφυγε χωρίς να ακούσει τη συνέχεια της κουβέντας ότι εκείνη όμως αγαπούσε αυτόν.
Από κει και πέρα τραγουδούσε σαν ινγκλούριους μπάσταρντ:
[See these eyes, so green
I can stare for a thousand years
Colder than the moon
It’s been so long
Feel my blood enraged
It’s just the fear of loosing you
Don’t you know my name?
Well, you’ve been so long
And I’ve been PUTTING OUT THE FIRE
With GASOLINEEEEEEEEE
See these eyes, so red…] και ετοίμαζε την εκδίκησή του.

Έξι μήνες μετά τον γάμο της Κάθριν επέστρεψε πλούσιος –να ναι καλά το καζίνο.

Το πρώτο πράγμα που έκανε, ήταν να την πέσει στην αδερφή του Έντγκαρ. Για να τιμωρήσει και τους δυο, να τους κάνει να υποφέρουν. Και τους τρεις μάλλον. Τέσσερις, αν υπολογίσεις και τον ίδιο.

Από κει και πέρα, όλα ήταν μαύρα και άραχνα. Βασικά δεν υπάρχει χάπι εντ εδώ και αν και είμαι πάντα με το μέρος του έρωτα, ομολογώ ότι δεν μου αρέσουν οι έρωτες αυτού του βιβλίου, ούτε της πρώτης γενιάς, ούτε της δεύτερης, με αδέρφια και ξαδέρφια.

Δηλαδή στο δίλημμα Τζέιν Έιρ ή Ανεμοδαρμένα ύψη, προσωπικά δεν έχω δίλημμα!

Ανπόπιουλαρ οπίνιον, αλλά τη δεύτερη δεν την θεωρώ τόσο μια ιστορία αγάπης όσο μια ιστορία εκδίκησης -εξού και τα ύψη είναι ανεμοδαρμένα και δεν επικρατούν άλλες καιρικές συνθήκες, από την αρχή έως το τέλος του βιβλίου.

Πολλοί όμως προτιμάνε, λατρεύουν, το δεύτερο. Εδώ οι γονείς του Χηθ Λέτζερ και της αδελφής του, Κάθριν, δώσανε τα ονόματά των πρωταγωνιστών στα παιδιά τους.

Εσείς τι λέτε;

ΥΓ: Να πω ότι είμαι Τζέιν Όστιν πέρσον και όχι τόσο Μπροντέ φαν!
Πάρα είναι σκοτεινή, η Μπροντέ -λογικό, αν σκεφτούμε πώς μεγάλωσαν- και ταιριάζει πολύ στην πρωταγωνίστρια του τελευταίου κύκλου του «Υου» να πάρει το όνομα της!

Καλέ, ένωσα το τέλος της ανάρτησης με την αρχή, δεν το περίμενα ούτε κι εγώ!

Αναρωτιέμαι αν θα διαβάσετε και τις τέσσερις σελίδες γουόρντ που έγραψα που είναι και σουρεάλ και μιξ εντ ματς, μπικόζ;
Μπικόζ συγγραφέας! Αναμένω τα σχόλιά σας! Και εύχομαι να μη μου κάνετε ντου, αν αγαπάτε Ανεμοδαρμένα Ύψη!

About Author