Όπως ξέρεις πλέον καλά, έχω δύο Ζυγάκια η Ζυγίνα, γιατί δεν του έφτανε ένας Ζυγός του φουντουκοπατέρα, είπαμε να γίνουμε περισσότεροι!  Στο θέμα μας: Γενέθλια παιδιών! Των δικών μου παιδιών!  Μάδησα μαργαρίτες να κάνουμε να μην κάνουμε πάρτι λόγω του Κορώνα Βάιρους, που έχει μπαστακωθεί και δεν μπορούμε να τον ξεφορτωθούμε!  Αφού πάλεψα σκληρά να πάρω μια απόφαση πριν περάσουν τα γενέθλια, μία μέρα πριν, το λες και τελευταία στιγμή, αποφάσισα  ότι ναι, μπορούμε να τα γιορτάσουμε με δόξα και τιμή εφόσον διαθέτουμε 4μισι χιλιάδες και βάλε, τετραγωνικά μέτρα μάντρα με υλικά για δόμηση, μόνωση και διακόσμηση! Πόσο περισσότερο σόσιαλ ντίστανς; Στο είπα και στα σόσιαλ, αν δε χρειάζεσαι χρώματα να…

Οι ιστορίες με το αυτοκίνητό μου δεν τελειώνουν εδώ, αλλά συνεχίζουν ακάθεκτες! Περπατούσα αμέριμνη από τη βόλτα μου στο κέντρο -κι όταν λέω κέντρο, εννοώ λιγότερο την Πλάκα, περισσότερο το Μεταξουργείο- κουβαλώντας και κάτι τσάντες με καινούρια βιβλία που είχα αγοράσει -γιατί ακόμα χωράμε μωρέ στο σπίτι, να, αν βγάλω και πετάξω τα τάπερ από το ντουλάπι, αυτά τα χωρίς καπάκι, αμέσως βρίσκεται χώρος, ΌΤΑΝ όπως είμαι με τις τσαντάρες, βλέπω μπροστά μου άτσαλα παρκαρισμένο, με αλάρμ, ένα ταλαιπωρημένο (γρατζουνιές, τρακαρίσματα, κουλουπού) αυτοκίνητο ΟΛΟΙΔΙΟ με το δικό μου. Το μισό πάνω στο πεζοδρόμιο, το άλλο μισό από κάτω, πάνω σε στροφή. Που και το δικό μου έτσι το χα παρκάρει,…

Με αυτά και με εκείνα, στο τέλος θα μάθω να οδηγώ!  Όλο αυτό το διάστημα του κόβιντ, είναι κομβικό ως προς τη σχέση μου με το τιμόνι.  Κι αυτό γιατί λόγω του ακατανόμαστου, δε χρησιμοποιώ πλέον τα ΜΜΜ στα οποία αραχτή και λάιτ ρέμβαζα ή έγραφα, και πηγαίνω στη δουλειά μου καθημερινώς με το γιώτα χι μου. Κι όπως καταλαβαίνετε, τσίτα τα γκάζια. Όχι του αυτοκινήτου, τα δικά μου. Όπου σε αυτό το διάστημα ο Μέρφυ ο τριτοξάδερφος, μου έχει προσφέρει με λαρτζοσύνη μια ποικιλία περιστατικών! Για μένα το κάνει ο συγγενής, για να έχω υλικό για το Blog! Που λέτε, δεν πτοήθηκα όταν:  Ηλεκτρικά πατίνια, που είναι πολύ της…

Μπακ το μπέισις!   Επιστρέψαμε από τις διακοπές μας, μαυρισμένοι, φΧαριστημένοι και …κουρασμένοι! Οι Διακοπές άλλωστε, ποτέ δεν ισοδυναμούσαν με ξεκούραση στο δικό μου ρεπερτόριο! Στα παλιά τα χρόνια, τα Π.Π. (Προ Παιδιών), διασκέδαζα μέχρι τελικής πτώσης και πήγαινα κατευθείαν από το όποιο λιμάνι /αεροδρόμιο βρισκόμουν, για δουλειά. Στη Μ.Π. (Μετά Παιδιών) εποχή, που δεν μπορείς να ξεκουραστείς είτε κάνεις διακοπές, είτε δεν κάνεις, επιστρέφουμε μία μέρα νωρίτερα, ώστε να ανασυντάξουμε δυνάμεις και να πάμε στο γραφείο την επόμενη! Τα τελευταία χρόνια ήμασταν μόνο κουρασμένοι και αδιακοπάριστοι. Φέτος, αλλάξαμε παραστάσεις, ξεφύγαμε λίγο, δημιουργήσαμε -εύχομαι- όμορφες αναμνήσεις στα παιδιά μας! Ναι, αυτό το παράδοξο καλοκαίρι, που είχε /έχει απ’ όλα, κυρίως…