Μερικά βιβλία σε κερδίζουν από το εξώφυλλο! Καλή ώρα, σαν τη Θεία Μπέμπα που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός!   Το διάβασα μονορούφι! Η γραφή της Ισμήνης Μπάρακλη που ρέει σαν νερό, το λεξιλόγιο, η υπόθεση, το βίνταντζ στιλ, που είναι το αγαπημένο μου, όλα μαζί, μου το έκαναν εύκολο να διαβάσω 288 χορταστικές -και κυρίως απολαυστικές- σελίδες, την ίδια μέρα!   Συναισθηματικό, συγκινητικό, γλυκό, σαν σοκολατάκι νουαζέτα -see what I did here?- με χιουμοριστικές πινελιές, είχα ένα χαμόγελο καθ’ όλη τη διάρκεια που το διάβαζα!  Να σας συστήσω τους πρωταγωνιστές του βιβλίου;   Η θεία Μπέμπα! Πρώτη και καλύτερη και η κεντρική ηρωίδα, όπως φαίνεται κι από τη μαρκίζα, τον τίτλο δηλαδή!  Η Μπέμπα ήταν οικονόμος του αρχοντικού των Ροδοπουλέων στην Προκυμαία…

Το βιβλίο «Μην ενοχλείτε τη Μις Κάλλας» είναι νέα κυκλοφορία των Εκδόσεων Ψυχογιός, Το διάβασα μέσα σε μία μέρα γιατί και είναι καλογραμμένο από τους ηθοποιούς Αλέξανδρο Αντωνόπουλο και Μιχάλη Ρέππα, σε μορφή «αγαπητό μου ημερολόγιο» του πρώτου, αλλά και γιατί ο παππούς μου με πήγαινε μικρή στη Λυρική σκηνή και η θεματολογία μου έκανε κλικ! Ο ίδιος ο Αλέξανδρος Αντωνόπουλος μου ήταν πάντα ένας συμπαθής ηθοποιός και τον παρακολουθώ από τότε που πρωταγωνιστούσε στο Δις εξαμαρτείν. Δεν είχα ιδέα ότι η γιαγιά του ήταν η θρυλική Κατίνα Παξινού και ο Αλέξης Μινωτής! Ως εκ τούτου είχε την ευκαιρία να γνωρίσει πολλές και σπουδαίες προσωπικότητες! Μία από αυτές ήταν η Μαρία…

Θέλω να κάνω φίλη μου τη συγγραφέα Ειρήνη Τσαλή! Λες και γράφει για μένα και τις φίλες μου. Λες και μας έχει βάλει κάμερα! Μου θυμίζει τόσο πολύ τα νιάτα μου, τότε που ήμουνα πουλί και μ’ αγαπούσανε πολλοί! Αυτό το ένιωσα και με το πρώτο της βιβλίο, το έχω παρουσιάσει εδώ αλλά και τώρα με το δεύτερο μυθιστόρημά της, το «Σκέτο»! Το απόλαυσα και το λάτρεψα γιατί είναι σύγχρονο, αληθινό, κι όπως καταλαβαίνεις από την εισαγωγή που έκανα, ένιωσα μια κάποια ταύτιση σε πολλά σημεία. Η γραφή της δε, είναι τέτοια, που διαβάζω και τηλεμεταφέρομαι σε καφετέρια, μπαρ ή στον καναπέ του σπιτιού μου και μιλάω με τις κολλητές…

Διάβασα το Μινόρε της σιωπής.  Μυθιστόρημα που αφορά στον Πειραιά μιας άλλης εποχής, που έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Η συγγραφέας Έφη Βατανίδου «δένει» αριστοτεχνικά τη μυθοπλασία με το ιστορικό υπόβαθρο και τα αληθινά γεγονότα που αφορούν στους μουσικούς θρύλους του ρεμπέτικου λαϊκού τραγουδιού του τότε. Έχει κάνει την έρευνά της και αυτό φαίνεται στις λεπτομέρειες της αφήγησης και στη γλαφυρή απεικόνιση της ελληνικής κοινωνίας του τότε. Η γλώσσα της απλή και προσαρμοσμένη στον κάθε ήρωα, -αλλιώς μιλάει και γράφει ο αγράμματος πατέρας, αλλιώς ο σπουδασμένος μοναχός στο Άγιο όρος, αλλιώς η ιερόδουλη στα σπίτια με τα κόκκινα φωτάκια. Υπάρχουν και σημεία μέσα στο βιβλίο που μας κλείνει το μάτι και απευθύνει…