Προλάβατε θυρωρούς στη πολυκατοικία σας; Ή σε πολυκατοικία φίλων σας; Ή τους έχετε δει μόνο σε ταινίες, τύπου «Παπατρέχας» με τον Θανάση Βέγγο; Τα παλιάαα τα χρόνια, τα οποία πρόλαβα βεβαίως βεβαίως η μεσήλιξ, ένα διαμέρισμα της πολυκατοικίας, συνήθως ήταν υπόγειο ή ισόγειο, παραχωρούνταν στον Θυρωρό που έμενε εκεί με την οικογένειά του. Τα καθήκοντά του ήταν κυρίως να φυλάει το κτίριο, ποιος μπαίνει ποιος βγαίνει, αν δεν ήταν ένοικος τι δουλειά είχε στην πολυκατοικία, κρατώντας τους κλέφτες μακριά, να μοιράζει την αλληλογραφία, τη συντήρηση στα διάφορα, αν δεν χρειαζόταν ειδικός επαγγελματίας γι αυτά! Σαν ένας διαχειριστής της πολυκατοικίας μαζί με σεκιούριτι, αλλά στο πολύ πιο ενισχυμένο και στο αποκλειστικό!…

You know what i did last night! Τα είδες στα στόρις! Παρευρέθηκα σε Secret dinner για λίγους! Να, αυτά είναι τα τυχερά των Bloggers & για κάτι τέτοια πετάω τη σκούφια μου! Πόσο μάλλον όταν στο dinner παρευρίσκεται μια συγγραφέας που χει γράψει ένα από τα πιο αγαπημένα μου βιβλία έβερ, το «Έρωτας σαν Βροχή» -ναι, περισσότερο και από το σπίτι δίπλα στο ποτάμι- που ζω, στο Νέτφλιξ να το δω, Παπακαλιάτης ακούει; Στη Lena Manta αναφέρομαι, που είναι χείμαρρος, προσιτή, ούτε καλάμια, ούτε μύτες ψηλά, ευγενέστατη και για τις σαρανταδώδεκα φωτογραφίες που της ζητήσαμε, άνετη, γελαστή, μας είπε …και τι δε μας είπε! Και όλα αυτά με τη μουσική…

Τυχεροί όσοι έχουν ανθρώπους – βράχους διαχρονικά στη ζωή τους, πόσο μάλλον αν είναι μέλη της οικογένειας τους,  γιατί τους φίλους, και λοιπούς στη ζωή μας, τους επιλέγουμε! Οπότε ως ένα μεγάλο βαθμό έχουμε λόγο στην τύχη μας, δεν παίζει μπάλα μόνη της! Αυτό το ποστ είναι για τον  ξάδερφο μου τον Γιώργο. Από το σόι της Μάνης, όχι του Αϊ Στράτη, διότι είμεθα κατά το ήμισυ Μανιάτισσες και αυτό  -στερεότυπο ξεστερεότυπο αλέρτ- με δυσκολεύει πολύ στο θέμα «υπομονή», που δεν συγκαταλέγεται μέσα στις αρετές μου και που ώρες ώρες θέλω να βάλω σε όλα τα παράλογα και άδικα ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ! Στο θέμα μας! Αυτό το ποστ λοιπόν είναι δήλωση αγάπης, επειδή έτσι, επειδή…