Βρισκόμαστε στο 1912 σε μια παραλία της Μασαχούσετς. «Ποια είναι η μικρή»; ρώτησε ο Άρτσι τον κολλητό του χωρίς να πάρει τα μάτια του από την σέρφερ που δάμαζε τα κύματα σαν αμαζόνα του ωκεανού. «Όχι, όχι, οχι. Άρτσιμπαλντ, ξέχνα το» «Γιατί;» «Γιατί είναι η μικρή αδερφή της Μαρτζ και εσύ κάνεις συλλογή από γυναίκες» «Αυτή είναι ξεχωριστή» σχολίασε εκείνος, συνεχίζοντας να θαυμάζει την επιδεξιότητα της πάνω στη σανίδα. «Δεν έχει καμία σχέση με τίντερ και όλα αυτά τα ντέιντινγκ απς που χρησιμοποιείς» «Ακριβώς» σχολίασε εκείνος χαμογελώντας. Ε φιου άορς λέιτερ η Σέρφερ διέσχιζε τον κήπο του παραθαλάσσιου σπιτιού της. «Ενδιαφέρεται για σένα ο Άρτσιμπαλντ Κρίστι, αξιωματικός του Βασιλικού Πυροβολικού»,…