Ο Σεφέρης διάβαζε στο σαλόνι όταν μπήκε μέσα με ορμή η Μαρώ, όπως την αποκαλούσε εκείνος. «Είσαι έτοιμος να ανοίξουμε σαμπάνιες;» τον ρώτησε και κάθισε στα γόνατά του. Από στιγμή σε στιγμή θα ανακοινώνονταν τα βραβεία Νόμπελ. «Δεν ξέρω αγάπη μου. Έχω να ανταγωνιστώ τον Σατρ, τον Νερούντα και πόσους άλλους», της είπε, πετώντας την εφημερίδα στο πάτωμα. Με εκείνη στην αγκαλιά του, η καρδιά του χτυπούσε δυνατά σαν να ήταν έφηβος. «Θα το πάρεις. Ωραίες οι κερασιές του Νερούντα αλλά έχει έρθει η στιγμή σου. Και το χρωστάνε και στην Ελλάδα από τότε που το αρνήθηκαν στον Καζαντζάκη και τον Σικελιανό» είπε και κοίταξε την ειδοποίηση στο κινητό της.…