Ο Ερρίκος Ντυνάν ήταν το κολιμπρί που ίδρυσε τον Ερυθρό Σταυρό

Μοιραστείτε το :

Η μάχη του Σολφερίνο είχε τελειώσει, εκείνος όμως έβλεπε κάθε βράδυ εφιάλτες. Πώς αλλιώς; Άνθρωπος ήταν όχι ρομπότ. Πώς να σβήσει από το μυαλό του τους χιλιάδες άντρες, πεσμένους στο χώμα, ο ένας να φωνάζει «μάνα», ο άλλος «νερό», να μένουν εκεί αβοήθητοι.

Θα έκανε κάτι, ναι, αυτός, ένα άτομο. Θα γινόταν το μικρό κολιμπρί, που κατά τη διάρκεια της μεγάλης πυρκαγιάς στο δάσος, πήγαινε μπρος-πίσω κουβαλώντας σταγόνες νερό στο ράμφος του για να βοηθήσει στην κατάσβεσή της.

Κι όταν οι υπόλοιποι θα του έλεγαν ότι η προσπάθειά του ήταν μάταιη, εκείνος θα απαντούσε: «Κάνω αυτό που μου αναλογεί».

Αυτά έλεγε τώρα στους πέντε φίλους του που κάθονταν στον καναπέ του.

«Κάτσε στα αυγά σου Ανρί, θα μπλέξεις, θα σου πατάνε «αίσχος» στις αναρτήσεις, μπορεί να σε κεράσουν κάνα «ψόφα», εσύ είσαι ευαίσθητος, είσαι ένα μικρό κολιμπρί, όχι κάνας γεραπετρίτης, δεν έχεις στομάχι για τέτοια», είπε ένας φίλος του.

«Κύριοι, μπορεί να είμαστε Ελβετοί αλλά δε θα παραμείνουμε ουδέτερη Ελβετία».

«Κάποια στιγμή πρέπει να γράψεις ένα κείμενο για την Ελβετία που παραμένει πάντα ουδέτερη και ισαποστασάκιας», σχολίασε ένας άλλος.

«Συγκέντρωσε τη σκέψη σου, κάνε φόκους σε αυτό που λέω τώρα. Πώς θα δράσουμε ανθρωπιστικά; Ακούω ιδέες, εμπρός, να κάνουμε μπρέινστόρμινγκ!»

«Εσύ έχεις ανθρωπιστική δράση, διοργανώνεις διεθνείς διασκέψεις για την κατάργηση του δουλεμπορίου, όπως αυτή στο Λονδίνο το 1875», παρατήρησε σωστά κάποιος από την παρέα.

«Ναι, καλά λέει ο φίλος μας! Θα σου δώσουνε το πρώτο Νόμπελ Ειρήνης το 1901», είπε και ένας που δεν είχε μιλήσει ως εκείνη τη στιγμή.

«Μη λέτε Νόμπελ, μη λέτε Νόμπελ, είδατε τι έπαθε η Νουαζέτα , δύο αναρτήσεις πιο κάτω», είπε ανήσυχος ο Ανρί.

«Τι έπαθε; Η ανάρτηση της είχε 280 χιλ προβολές, άπειρες κοινοποιήσεις και ήρθαν 500 καινούρια άτομα στην παρέα της. Αντί να κοιτάζει αυτό, κόλλησε στα 14 άγρια ιμότζι και στους ελάχιστους που δεν άρεσε»

«Να είμαστε Ελβετοί επιχειρηματίες και κοινωνικοί ακτιβιστές ταυτόχρονα, μου αρέσει» σχολίασε ο πρώτος από τους πέντε φίλους της Ενίντ Μπλάιτον, θυμίζοντάς τους γιατί είχαν συγκεντρωθεί.

«Πρέπει να αποκτήσουμε ένα διακριτικό σήμα, το κατατεθέν μας!»

«Τι λέτε για έναν κόκκινο σταυρό σε άσπρο φόντο; Να θυμίζει την ελβετική σημαία μας;» πρότεινε ο Ανρί.

«Ωραία ιδέα! Και να μας ονομάσουμε “Ερυθρός Σταυρός!»

«Κι αν οι Μουσουλμάνοι μας δημιουργήσουν θέμα για το σταυρό;»

«Ας έχουμε μια εναλλακτική με το μισοφέγγαρο στη σημαία. Ο σκοπός μας είναι η ανακούφιση του πόνου στον πόλεμο, χωρίς φυλετικές ή θρησκευτικές διακρίσεις» βρήκε αμέσως τη λύση ο Ανρί.

«Μα, δε θα γίνεται συνέχεια πόλεμος!» πετάχτηκε κάποιος.

«ΜΑΚΑΡΙ! Μακάρι κάποια στιγμή να υπάρχει παντού ειρήνη σε όλον τον κόσμο και παγκόσμιος αφοπλισμός που εύχονται και στα καλλιστεία.

Σε περίοδο ειρήνης, θα προσφέρουμε φιλανθρωπική, ανθρωπιστική βοήθεια και ψυχοκοινωνική στήριξη σε ευάλωτες ομάδες, όπως οι ηλικιωμένοι, μετανάστες, κλπ».

«Κάποτε όλοι θα ξέρουνε το όνομά σου κι ότι ίδρυσες την πρώτη μη κυβερνητική οργάνωση με δράση σε κάθε γωνιά του πλανήτη», είπε με θαυμασμό ο κολλητός του.

Και πράγματι, ο Ανρί έγινε διάσημος και δεκτός με μεγάλες τιμές από αρχηγούς, βασιλείς και πρίγκιπες των διαφόρων κρατών.

Όμως αφιέρωνε όλον του τον χρόνο στις φιλανθρωπίες, παραμελώντας τις δουλειές του με αποτέλεσμα να χρεοκοπήσει.

Αυτό έφερε την καταστροφή στη ζωή του, μέχρι που έφτασε να κοιμάται στα παγκάκια για ένα διάστημα. Μετά βέβαια, τη βρήκε κάπως την άκρη.

ΥΓ: Ο Ανρί, που εμείς αποκαλούμε Ερρίκο, Ντυνάν πέθανε στις 30 Οκτωβρίου 1910, σε ηλικία 82 ετών.

Ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός ιδρύθηκε στις 10 Ιουνίου 1877 υπό την προστασία της Βασίλισσας Όλγας και στις 6 Οκτωβρίου του ίδιου χρόνου αναγνωρίστηκε από τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό.

ΥΓ: Οι διάλογοι και τα σκηνικά είναι μυθοπλασία, όμως οι πληροφορίες που μεταφέρονται είναι αληθινές! Βλέπουμε το περιεχόμενο της ιστοσελίδας!