5 χρόνια Blogger! - Νουαζέτα με φουντούκι και καραμέλα

Μοιραστείτε το :

5 χρόνια Blogger! Ένα πάθος που ξεπήδησε ξαφνικά, και ως γνωστόν τα απρόοπτα είναι πάντα τα καλύτερα, και με οδήγησε σε υπέροχους δρόμους που δε φανταζόμουν!

Στο ταξίδι μου αυτό, που είναι ακόμα στην αρχή και το απολαμβάνω όσο τίποτα άλλο, εύχομαι:

“να είναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις…

Πολλά τα καλοκαιρινά πρωϊά να είναι που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους·

να σταματήσεις σ’ εμπορεία Φοινικικά, και τες καλές πραγμάτειες ν’ αποκτήσεις,

σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ’ έβενους, και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής, όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά·…”

Αγαπημένος Καβάφης!

Όχι που θα άφηνα ανεκμετάλλευτη την ευκαιρία να αναφέρω κάποιο ποίημα!

Παρεμπιπτόντως, η πρώτη σε επισκεψιμότητα ανάρτηση του Blog, και με μεγάλη απόσταση από τη δεύτερη, είναι τα “20 ερωτικά ποιήματα που με συγκλονίζουν”!

Είμαστε πολλοί τελικά!

Σας ευχαριστώ όλους μέσα από την καρδιά μου που με τιμάτε και περνάτε από το κατώφλι του “Νουαζέτα με φουντούκι”, χωρίς να ξέρετε ούτε τι, ούτε πότε θα ανεβάσω κάτι καινούριο!

Είμαι το Blog Kinder έκπληξη,
το Blog που σας κρατάει σε σασπένς,

το Blog που γράφει κατεβατά,

το Blog που δεν προγραμματίζει,

δεν έχει newsletter,

το Blog που είναι… Νουαζέτα Έφη, πιο προσωποκεντρικό δε γίνεται!

Στέλνω σε όλους ένα μεγάλο φιλί! (Με το απαραίτητο σόσιαλ ντίστανσινγκ, οφ κορς!)

ΥΓ: Βλέπω την περυσινή γενέθλια ανάρτηση και αν την έγραφα φέτος, δε θα άλλαζα ούτε λέξη! Θα έδινα όμως έμφαση στο υστερόγραφο 3. Διότι χωρίς τον φουντουκοπατέρα, Blog δε θα υπήρχε, ούτε τίποτα από όλα όσα ακολούθησαν. Είναι ο άνθρωπος που με βοήθησε να κάνω τα όνειρά μου πραγματικότητα.