Κυκλοφορώ και αρθρογραφώ,  Σκέφτομαι και γράφω

Έγιναν οι δεσμοφοβικοί μόδα της εποχής;

Μοιραστείτε το :

Δεσμοφοβικός, η λέξη καραμέλα στο στόμα όλο και περισσότερων. Δεν υπάρχει παρέα σε καφετέρια, μπαρ ή σε όποιο στέκι που να μην την έχει αναφέρει στη κουβέντα της. Δεσμοφοβικός, όπως υποδηλώνει κι η λέξη, είναι κάποιος που φοβάται τις δεσμεύσεις, τα «δεσμά» μιας σχέσης.

Κι ενώ υπάρχουν κάποιοι που όντως πάσχουν από μια φοβία που δεν τους αφήνει να αφεθούν, να εμπιστευθούν, να δεσμευτούν με κάποιον και με το που σοβαρεύει η σχέση, τρομάζουν κι απομακρύνονται, οι υπόλοιποι το χρησιμοποιούν σαν δικαιολογία για να ‘χουν και το σκύλο χορτάτο και την πίτα ολόκληρη. Πιο ωραία άλλωστε ακούγεται το δεσμοφοβικός απ’ το μπερμπάντης.

Αυτό το είδος ανθρώπου, συναντάται και σε άντρα και σε γυναίκα, οποιασδήποτε σεξουαλικής προτίμησης ή ηλικίας, μπορεί να είναι στην πρώτη νιότη, μπορεί και στην τελευταία και πολλαπλασιάζεται με τέτοιους ρυθμούς που έχει καταντήσει επιδημία. Σε κάνει να αναρωτιέσαι αν είναι κολλητικό κι αν χρειάζεται να προνοήσει η πολιτεία κι οι φορείς υγείας για κάποιο εμβόλιο.

Βοηθάει κι η εποχή μας σε αυτό, που έχει μια γενικότερη λογική fast food, δε θεωρείται ταμπού ή αμαρτία να κάνεις σεξ χωρίς σχέση κι όλοι γίναμε προχώ. Οι πιο παραδοσιακοί -ρομαντικούς πες τους, συντηρητικούς πες τους, όπως θες ονόμασέ τους- που θέλουν σχέση με τα όλα της και δε συμβιβάζονται με κάτι λιγότερο από αυτό, είναι είδος προς εξαφάνιση.

Αυτός λοιπόν ο άνθρωπος, ο δεσμοφοβικός ντε, για τον οποίο εσύ ενδιαφέρεσαι, αποφεύγει να κάνει σχέση, κανονική, κατ’ αποκλειστικότητα μαζί σου. Τα σημάδια που σου στέλνει είναι ξεκάθαρα και μη παρεξηγήσιμα με πρώτο και κύριο ότι μπαινοβγαίνει στη ζωή σου, δε βρίσκεται σταθερά εκεί κι όταν πας να διεκδικήσεις κάτι παραπάνω, εξαφανίζεται.

Εσύ παρ’ όλα αυτά, εκεί κεράκι αναμμένο, υπομένεις και περιμένεις να αλλάξουν τα πράγματα υπέρ σου, να γυρίσει κάπως μαγικά όλο αυτό στη σχέση που επιθυμείς- άτιμε Κοέλιο, έχεις κάψει κόσμο με την περιβόητη δήλωση για το σύμπαν.

Δεν μπορείς να πιστέψεις ότι η απλή εξήγηση που συνήθως είναι κι η πραγματικότητα, ισχύει και στην περίπτωσή σου και βαυκαλίζεσαι ότι δεν είναι ότι δε σε θέλει πολύ και γι’ αυτό σ’ έχει μία ζέστη, δύο κρύο, απλά να μωρέ, ένας βαθύτερος φόβος, υποσυνείδητος, τον κρατάει πίσω απ’ το να προχωρήσει μπροστά μαζί σου.

Αντί λοιπόν να μαζέψεις τα κουβαδάκια σου γι’ άλλες παραλίες, κάνεις υπομονή και βάζεις στόχο να γιατρέψεις εσύ αυτή την ευαίσθητη και τρυφερή ψυχή που κάποιος ή κάποια στο παρελθόν σίγουρα πλήγωσε και διέλυσε και γι’ αυτό διστάζει τώρα να ξαναμπεί σε σχέση.

Την αλήθεια όμως την ξέρεις όσο κι αν δεν την παραδέχεσαι στον εαυτό σου. Το ενδιαφέρον του για σένα είναι τόσο, όσο. Ναι, μπορεί να σε θεωρεί ενδιαφέρων άνθρωπο και να ταιριάζετε τόσο στις προσωπικές στιγμές, όσο και στις διαπροσωπικές σας επαφές, αλλά κάτι λείπει και γι’ αυτό δεν μπορεί να αφοσιωθεί σε σένα μόνο. Θα το κάνει όταν συναντήσει αυτόν που θα του το βγάλει άνετα, αβίαστα, αβασάνιστα. Και για να γίνει αυτό, βλέπει προφανώς κι άλλο κόσμο εκτός από σένα, όσο κι αν δε θες να το παραδεχτείς.

Σίγουρα θα ήταν πιο εύκολο να ξεκολλήσεις από αυτή την άρρωστη κατάσταση που δεν οδηγεί πουθενά εκτός από σένα να χτυπιέσαι στα πατώματα, αν είχες μια στρατιωτική, τσεκουράτη δήλωση του τύπου: «Δε σε θέλω τόσο, ώστε να δεσμευτώ μαζί σου». Μα δε θα στο πει αυτό, θα ήταν μεγάλη αγένεια να πει κάποιος κάτι τέτοιο. Στο δείχνει, όμως, άλλο αν εσύ κοιτάς αλλού.

Όσο πιο πολύ εσύ ενδιαφέρεσαι στο μεταξύ και δένεσαι περνώντας χρόνο μαζί του, τόσο εκείνος αγχώνεται και φρικάρει και στο τέλος την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια. Μένεις πίσω εσύ να σου ρίχνεις και το φταίξιμο, ότι τον έπνιξες με το ενδιαφέρον σου, τον πίεσες, τον τρόμαξες κι ότι έπρεπε να το πας πιο χαλαρά.

Δε φταίει το ενδιαφέρον και το νοιάξιμό σου, ούτε οι δόσεις που τα πρόσφερες αυτά. Όποια στρατηγική κι αν ακολουθούσες, για παράδειγμα να το ‘παιζες αδιάφορος κι όχι πάντα διαθέσιμος για να τον κάνεις να κολλήσει,  τσάμπα χρόνο θα έχανες. Ακόμα κι αν ενοχληθεί από αυτή τη στάση σου, πιο πολύ το εγωιστικό κομμάτι θα άγγιζες παρά το κομμάτι που σε ενδιαφέρει εσένα, της καρδιάς του. Άσε που όταν το παίζουμε αδιάφοροι ενώ στην πραγματικότητα καιγόμαστε, το καταλαβαίνουν. Κανείς δε γνωρίζει πώς συμβαίνει αυτό, αλλά ισχύει.

Όπως και να συμπεριφερόσουν λοιπόν, το αποτέλεσμα θα ήταν το ίδιο. Γιατί ο δεσμοφοβικός, δεν είναι σχεσοφοβικός γενικά, αλλά ειδικά. Αν ήσουν αυτός που ήθελε, θα ξεπερνούσε το φόβο του και σε χρόνο dt θα δεσμευόταν με τρέλα μαζί σου. Και θα το κάνει στο μέλλον, μπορεί και με το επόμενο άτομο που θα γνωρίσει μετά από σένα κι εσύ θα μείνεις πίσω να αναρωτιέσαι τι παραπάνω είχε από σένα αυτός που έγινε το ταίρι του.

Άσε που πάντα υπάρχει η περίπτωση να έχει ήδη σχέση με κάποιο άλλο άτομο κι απλά να ήθελε λίγη ανανέωση.

Επειδή είναι πόλεμος χαμένος ακόμη κι αν κερδίσεις κάποιες μάχες, αν δε θες να πληγωθείς και να μείνεις ερωτευμένος με την καρδιά στο χέρι, απομακρύνσου με γοργά βηματάκια. Δε θες να σε βλέπουν σαν δεσμοφύλακα και δεν υπάρχει τίποτα ωραιότερο απ’ το να είσαι με κάποιον που σε θέλει, σε ποθεί και τρελαίνεται για σένα, όπως εσύ για εκείνον. Τίποτε λιγότερο, τίποτα περισσότερο.


Άρθρο μου στο pillowfights.gr

About Author

Μοιραστείτε το :