Οι δύο γυναίκες, πίνανε τις σαμπούκες τους, το ιταλικό λικέρ, στο χαμαιτυπείο της Ρώμης που συχνάζανε και μέχρι να πιάσουν δουλειά, συζητούσανε τα νέα τους. «Φιλενά, γνώρισα κάποιον…» «Πες τα μου όλα!» «Έχει κορμί φέτες, το έμπειρο μάτι μου τον σκάναρε κάτω από τα μαύρα ρούχα που φορούσε, σίγουρα γυμνάζεται, έχει μαύρα μάτια κάρβουνο, είναι μυστηριώδης, σκοτεινός, σημαδεμένος,  σέξι! Μου είπε ο Μπαμπίνος ο Σουγιάς ότι τον ξέρει, κάνανε ένα φεγγάρι μαζί φυλακή». «Κατάλαβα, είναι κάτι χαρακτήρες, τελειωμένοι αναπτήρες…» «Ε, είναι μπαντ μπόι! Ξέρεις το στιλ μου! Αλλά δε σου είπα το καλύτερο! Είναι ζωγράφος!» «Σώπα! Έχει ταλέντο; Ή απλώς μουτζουρώνει χαρτιά;» «Ήταν μαθητής των μαθητών του Τιτσιάνο και άλλων…