Βλέπω παντού Δημοτικούς Συμβούλους!

Τι σου έχω σήμερα; Ιστορία γυμναστηρίου! Σφηνάκι ιστορία, δε θα διαβάσεις τα συνήθη κατεβατά! Και δεν είναι δική μου, αλλά θα ‘ναι σαν να είναι δική μου!

Μιλώ με γρίφους γέροντα;

Το παρακάτω περιστατικό έχει πρωταγωνίστρια τη φουντουκονονά, αλλά άνετα θα μπορούσε να είμαι εγώ στη θέση της!

Εμ, αν δεν ταιριάζαμε δε θα συμπεθεριάζαμε!

Που λες, η κουμπάρα πάει κι εκείνη γυμναστήριο και κάνει Pilates Reformer, αυτό με τα κρεβάτια -πλατφόρμες που πάνε πέρα δώθε μέσα σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο και έχουν κάτι ελατήρια / ιμάντες που τραβάς και σπρώχνεις κλπ. Έχει το ζόρι του,  όπως φαντάζεσαι.

Χθες, όπως είναι όλο το team στο κρεβάτι του μόχθου ανάσκελα και βογκάνε και κάνουνε και ράνουν, μισανοίγει η πόρτα της αίθουσας και μπαίνει μέσα μια άλλη γυμνάστρια αγκαζέ με μια κυρία.

Της κάνει μια μίνι ξενάγηση στον χώρο εξηγώντας ψιθυριστά ότι «εδώ γίνεται το μάθημα πιλάτες». Μη θέλοντας να αποσπάσουν ή να ενοχλήσουν την αυτοσυγκέντρωση των μοχθέντων κι ιδρωμένων πάνω στα “κρεβάτια”, αποχωρούν όσο διακριτικά εισχώρησαν.

Κι η ίδια η φουντουκονονά την πρώτη φορά που πάτησε το πόδι της στο συγκεκριμένο γυμναστήριο, είχε περάσει από την ίδια διαδικασία. Την είχαν κάνει δηλαδή ένα τουρ σ’ όλες τις αίθουσες για να δει τι παίζει και να αποφασίσει αν θέλει να αφήσει τον οβολό της!

Με το που κλείνει η πόρτα τους ρωτάει η προπονήτρια του Πιλάτες:

-Ήσασταν καλές; Το δείχνατε ότι το παλεύατε; Τα δώσατε όλα; Γιατί αυτή ήταν υποψήφια!

Την ερώτηση αυτή απάντησε μόνο η κουμπάρα μου που είναι κι ευγενής κι έχει και τρελές αντοχές. Οι υπόλοιποι ήταν λαχανιασμένοι και δεν έβγαινε ανάσα από την προσπάθεια του τράβα – σπρώχνε αντιστάσεις, όχι να πιάσουν και κουβέντα.

Ακολούθησε ο παρακάτω διάλογος μεταξύ τους:

-Υποψήφια; Έλα Παναγία μου, καλά, πάνε καλά; Πιάσανε και τα γυμναστήρια τώρα;

-Ε, ναι, δεν πρέπει να το δει; Πώς αλλιώς;

-Εντάξει, θα μπορούσε κάποιος να μην το σκεφτεί

-Ε, όχι, το λογικό είναι να το κάνουν όλοι όσοι θέλουν καλό αποτέλεσμα

-Για να μαζέψουν ψηφοφόρους, ε ; Πω πω τι κάνει ο κόσμος για μερικές ψήφους…

-Εμ, δεν είναι υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος, δεν έχει σχέση με τις εκλογές. Υποψήφια πελάτης για το γυμναστήριο, εννοούσα!

Εντάξει, έλιωσαν όλοι, εξφενδόνισαν ελατήρια, ιμάντες, δεξιά και αριστερά και κάναν κοιλιακούς από τα γέλια!

Εν τω μεταξύ η φουντουκονανά πρέπει να είναι η αγαπημένη τους εκεί μέσα! Και τις προάλλες, πάλι έκανε το θαύμα της! Στην απόλυτη ησυχία, εκεί που κάνανε ασκήσεις και δεν ακουγόταν το παραμικρό πέραν των φυσημάτων ξεφυσημάτων, ξαφνικά ακούγεται ένα βροντερό:

«Ιιιιιιι, ξέχασα το θερμοσίφωνο»!

Όπου αυτό μας θυμίζει και μια άλλη ιστορία θερμοσίφωνου, δικιά μου, την οποία μπορείς να διαβάσεις εδώ.

Εμείς, το παρεάκι το αγαπημένο, γελούσαμε σαν τρελές πρωί πρωί που ακούσαμε το περιστατικό στα βαιμπεροβίντεο που ανταλάσσουμε μέχρι να φτάσουμε γραφείο!

Εύχομαι να χαμογέλασες κι εσύ! Καλημέρα!

About Author

Νουαζέτα

See author's posts