
Όταν ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι συνάντησε τη Μόνα Λίζα Τζοκόντα!
– Ναι, γεια σας, ο κύριος Ντα Βίντσι ;
– Όχι, ο Ζαν Τζάκομο είμαι, υπηρέτης, μαθητής και ενίοτε ποζάρω και σαν μοντέλο στον κ. Λεονάρντο. Ποιος τον ζητεί παρακαλώ;
– Είμαι ο Φραντσέσκο ντι Μπαρτολομέο ντι Ζανόμπι ντελ Τζοκόντο, πολύ επιτυχημένος έμπορος υφάσματος και μεταξιού και θέλω να του κάνω μια επαγγελματική πρόταση.
– Μάλιστα, να μαντέψω; Χρειάζεστε τις μαθηματικές του γνώσεις να δείτε αν φτάνουν τα μεταξωτά σας να καλύψουν όλους τους επιδέξιους ή κάποια εφεύρεση να τυλίγονται τα τόπια με το ύφασμα…
-Συγγνώμη που διακόπτω, του Νταβίντσι του Ζωγράφου δεν είναι εδώ; Εκείνου που έκανε τον «Μυστικό Δείπνο»; Που όταν τον γυρίσει ταινία ο Τομ Χανκς, θα γίνει χαμούλης;

-Εμ, σας έχασα, ποια ταινία, ποιος Χανκς, τι χαμούλης;
– Καλέ, στον «Κώδικα DaVinci» αναφέρομαι, στο σινεμά!
– Ναι, δε σας καταλαβαίνω αλλά εν πάση περιπτώσει, είστε στο σωστό μέρος! Ο κ. Ντα Βίντσι εκτός από ζωγράφος, είναι και αρχιτέκτονας, γλύπτης, μηχανικός, εφευρέτης, μαθηματικός, ανατόμος, ποιητής, αστρονόμος και πολλά ακόμα. Ανήκει στο 2% της mensa, αν έχετε ακουστά.
– Α μάλιστα, χαρισματικός! Θα ήθελα να κάνω δώρο γενεθλίων στη γυναίκα μου, το πορτραίτο της! Το αξίζει και με το παραπάνω ένα τέτοιο δώρο, είναι πρότυπο ηθικής, σύμφωνα με τα στάνταρ του 15ου και του 16ου αιώνα. Θέλω να χρησιμοποιήσει σκούρα χρώματα για τα ενδύματά της και να της φτιάξει κι ένα μαύρο πέπλο, ξέρετε είναι πολύ της ισπανικής υψηλής μοδός! Γνωρίζω από αυτά, όπως καταλαβαίνετε, λόγω επαγγέλματος!
– Αυτά θα τα πείτε με τον καλλιτέχνη. Καθίστε παρακαλώ, πάρτε ένα απεριτίφ μέχρι να ειδοποιήσω τον κύριο.
– Κύριε Νταβίντσι, συγγνώμη που ενοχλώ…
-Τι θες πάλι διαβολάκο; Σαλαΐνο Ζαν Τζάκομο, ανάθεμα την ώρα που σε πούλησε σε μένα ο πατέρας σου.
-Ένας περίεργος τύπος είναι στο σαλόνι, υφασματέμπορας, ρέει το χρήμα, μήπως να τον δείτε; Δεν πετάτε τη σκούφια σας για ιδιωτικές προσωπογραφίες το ξέρω, αλλά επί του παρόντος, Άνοιξη του 1503, τρώμε από τα έτοιμα. Τζοκόντα τον λένε σαν τα σοκολατάκια στη φοντανιέρα στο σερβάν!
-Ναι, τον έχω ακουστά. Ευκαιρία να εξασκήσω τη νέα μου τεχνική σφουμάτο (sfumato)!
…
-Κύριε Τζοκόντο, καλησπέρα, μου είπε ο Σαλαΐνο μου ότι θέλετε να ζωγραφίσω τη γυναίκα σας;
– Ναι, θα ήθελα να της κάνετε ένα πορτραίτο και να το κάνετε και μεγάλο, γιατί λεφτά υπάρχουν! Το μέγεθός της να το ζηλέψουν όλοι, αφενός γιατί εγώ είμαι ο Τζοκόντας αφετέρου η Λίζα μου δεν είναι και καμιά τυχαία, είναι γόνος της αριστοκρατίας, του Γκεραρντίνι βεβαίως βεβαίως!
-Βεβαίως! Θα καθίσετε να φάμε και να συζητήσουμε τις λεπτομέρειες; Είμαι βετζιτέριαν και σας διαβεβαιώ ότι θα ξετρελαθείτε με τα μανιτάρια στα κάρβουνα που έχουμε σήμερα! Είναι η σπεσιαλιτέ μας! Και τα λαχανικά, είναι του κήπου μας, άλλη γεύση!
-Ευχαριστώ, δε θα κάτσω με περιμένει καρμπονάρα σπίτι, απλώς, να σας δώσω μια προκαταβολή και να σας πω ότι ο πίνακας θα ονομαστεί «La Gioconda» από το επίθετό μου προφανώς αλλά και από τη λέξη «gioconda» που σημαίνει «ευτυχισμένη»! Τα υπόλοιπα τα συζητάτε με τη Λίζα μου! Να της πω να κατέβει από την άμαξα;
-Δε θέλω προκαταβολή προς το παρόν, αλλά ναι, ας έρθει η γυναίκα σας δύο λεπτά ναι, να τη δω!
(Εισέρχεται η σύζυγος σεμνή και ταπεινή εις την οικία του Ντα Βίντσι)
-Κυρία Λίζα Τζιοκόντα του Γκεραρντίνι βεβαίως βεβαίως, ΤΙ πρόσωπο, ΤΙ μάτια, ΤΙ στόμα, θα σας κάνω μία προσωπογραφία αριστούργημα! Επιθυμία και δώρο του γενναιόδωρου συζύγου σας!
-Ναι, το ξέρω με λατρεύει! Ξέρετε εδώ υπάρχει ένας πολύς μεγάλος έρωτας. Αλλιώς δε θα με «έπαιρνε» με τόσο μικρή προίκα, τη οποία ούτως ή άλλως το 1537, θα μου την επιστρέψει!
-Θα σας την επιστρέψει; Πράγματι, πολύ ασυνήθιστο!
– Ναι ναι, τα ρούχα, τα κοσμήματα, τα πάντα όλα μου κι ακόμα παραπάνω, θα μου τα δώσει όταν θα πάω στην κόρη μας Λουντοβίκα στο μοναστήρι της Σάντα Όρσολα, αλλά αυτό δεν είναι του παρόντος!
– Ναι, ας έρθουμε στα δικά μας! Που λέτε, δε θα τον κάνω μεγάλο, γιατί το μέγεθος δε μετράει αλλά θα τον κάνω τον πιο διάσημο πίνακα του κόσμου!
– Για το μέγεθος έχω τις αμφιβολίες μου αλλά για τα υπόλοιπα σας εμπιστεύομαι!
– Πίστεψέ με, θα μιλάνε όλοι για σας, ο πίνακας θα γυρίσει όλο τον κόσμο!
– Θα ταξιδέψει ο πίνακάς μου;
– Καλέ, θα βρεθεί από Ασία μέχρι και τη Βόρεια Αμερική εκεί γύρω στο1960! Τη δεκαετία του 1970 δε, η φήμη του θα εκτοξευθεί!!
Θα έχει μέχρι και δικό του γραμματοκιβώτιο για να δέχεται γράμματα αγάπης, ερωτικά γράμματα και λουλούδια από διάφορους θαυμαστές.
-Εγώ πάντως θα τον κρεμάσω στο σαλόνι μου, διέκοψε το παραλήρημα η Λίζα
-Μην είστε κοντόφθαλμη σινιόρα ντελ τζιοκοντο
-Και πώς θα κάνουμε τη φάτσα μου τέτοια παγκόσμια επιτυχία δηλ;
-Θα εφαρμόσω μια νέα τεχνική, που λέγεται sfumato
-Τι είναι αυτό;
– Μη σας απασχολεί! Θα πετύχω μια αινιγματική έκφραση στο πρόσωπό σας και από όποιο σημείο και αν σας κοιτάνε, θα πιστεύουν ότι τους κοιτάτε! Επίσης, θα σας ζωγραφίσω ένα ελαφρύ μειδίαμα, θα είστε τόσο ελκυστική αλλά και απρόσιτη, ταυτόχρονα!
– Πότε θα το έχω στα χέρια μου;
-Για να δούμε τι ημερομηνία έχουμε σήμερα; Μπορώ να ξεκινήσω απόψε κιόλας 1503-1504 την πρώτη πινελιά και εικάζω, εικάζω….χμ , λογικά θα την αφήσω ημιτελή για πολλά χρόνια, τακτική που συνηθίζω ως τελειομανής, χμ μούμπλε μούμπλε, θα την τελειώσω λίγο πριν πεθάνω το 1519.
-Τι μουρμουράτε κύριε Νταβίντσι;
-Τίποτα, τίποτα, ξεκινάμε και βλέπουμε! Μην ανησυχείτε, δε θα σας χρειαστώ να ποζάρετε έως το τέλος! Θα τελειοποιήσω μόνος μου τις τελευταίες του λεπτομέρειες!
ΝΤΡΙΝ ΝΤΡΙΝ
ΝΤΡΙΝ ΝΤΡΙΝΝΝΝΝΝΝΝΝ
– Σαλαΐνο;; Σαλάααααινόοοοοοο;;;;;Μα πού είναι ο διαβολάκος… Με συγχωρείτε κυρία Μόνα Λίζα, πρέπει να ανοίξω την πόρτα.
-Παρακαλώ;
-Ο κύριος Λεονάρντο Ντα Βίντσι;
-Ο ίδιος
-Θα θέλαμε να σας αναθέσουμε και να σας πληρώσουμε προκαταβολικά το έργο που θα αφορά στην «Έναρξη της Μάχης του Ανγκιάρι», η οποία είναι μία πολύτιμη παραγγελία όπως καταλαβαίνετε και θέλουμε να χει ολοκληρωθεί μέχρι το Φεβρουάριο του 1505.
-Ω, μα είναι η τυχερή μου μέρα σήμερα! Φυσικά και δέχομαι με μεγάλη μου χαρά! Μαλιστα, θα είναι η πρώτη μου προτεραιότητα!
Με αυτά και με κείνα η Τζοκόντα, δεν κρέμασε ποτέ στο σαλόνι της τον διάσημο πίνακα που παρήγγειλε.
Ο Ντα βίντσι προφανώς δεν πληρώθηκε για το έργο που δεν παρέδωσε στον Τζοκόντα, το οποίο έργο κουβαλούσε μέσα στις βαλίτσες του στα διάφορα ταξίδια του! Κάποια στιγμή, λίγο πριν πεθάνει, έβαλε και την τελευταία του πινελιά, δε θα μπορούσε να κλείσει τα μάτια του γνωρίζοντας ότι ο πίνακας έμεινε μισοτελειωμένος!
-Έτοιμη, είπε στον μαθητή του
-Έχει πολύ ιδιαίτερο χαμόγελο, δάσκαλε…
-Ναι, μου χει κολλήσει από το πρωί το «Nobody knows it but you ve got a secret smile and you use it only for me»
-Εμ, δάσκαλε, με όλο τον σεβασμό, μήπως ξέχασες να της κάνεις φρύδια;
-Όχι μια χαρά είναι έτσι, υπάρχει λόγος
-Ναι αλλά θα ναι εκτός μόδας το 2020
-Καταρχάς, ο συγκεκριμένος πίνακας, δε θα ναι ποτέ εκτός μόδας!
Έπειτα, θα θεωρηθεί τόσο πολύτιμος που θα τον φυλάνε στο μουσείο του Λούβρου, μέσα σε μια ειδική κατασκευή από αλεξίσφαιρο γυαλί, σε μια ξεχωριστή αίθουσα μόνο του, με συγκεκριμένη θερμοκρασία δωματίου.
Κατά δεύτερον, και να της ζωγραφίσω φρύδια, μέχρι το 2020 θα χουν σβηστεί!
Έτσι που λέτε…Σε όλα έπεσε μέσα ο μεγάλος Λεονάρντο ντα Βίντσι για τον συγκεκριμένο πίνακα!
Η Μόνα Λίζα δεν μπορεί να κοστολογηθεί, διότι η αξία του πίνακα θεωρείται ανεκτίμητη. Για τον ίδιο λόγο δεν μπορεί ούτε καν να ασφαλιστεί!
Και σίγουρα δεν είναι εκτός μόδας, ακόμα και όσοι δεν έχουν ιδέα από Τέχνη, γνωρίζουν το πρόσωπό της και το όνομά της από τα σοκολατάκια και τις αμέτρητες πάμπολλες διαφημίσεις που πρωταγωνιστεί, έως τα διάφορα προϊόντα (φούτερ, θήκες i phone, θερμός, παζλ, σουβέρ, οτιδήποτε μπορεί να φανταστεί κάποιος, βλέπε Φρίντα Κάλο, Κλιμτ κ.α.) και τα αστεία memes που κυκλοφορούν στα σόσιαλ μίντια!
Ψάξτε τα, μερικά είναι πολύ πετυχημένα! Ok, ναι μεν, ιεροσυλία, από την άλλη, ομολογώ ότι γελάω!
Nα βάλω κανα δυο επίκαιρα; Ας βάλω!

About Author

