-
Κρίστοφερ Μάρλοου και Ουίλιαμ Σαίξπηρ
«Και πώς σε λένε;» τον ρώτησε η ξανθιά πίνοντας προκλητικά μια γουλιά από την μπίρα του. «Μάρλοου. Κρίστοφερ Μάρλοου», της είπε εκείνος και πλησίασε το πρόσωπο του κοντά στο δικό της. «Κατάσκοπος κι έτσι;» τον ρώτησε αυτή παιχνιδιάρικα. «Έτσι, αλλά σσσσ, μην το πεις σε κανένα. Από μένα εμπνεύστηκαν τον Μποντ, τον Τζέιμς Μποντ», της είπε συνωμοτικά εκείνος. Στοίχημα ότι σε λιγότερο από πέντε λεπτά θα έπαιρνε την ξανθιά αιθέρια ύπαρξη και θα πηγαίνανε σπίτι του, σπίτι της ή και κάπου αλλού. «Ποιος είναι κατάσκοπος καλέ; Ο γιος του παπουτσή; Τι λέει ο άνθρωπος για να…» ξέσπασε σε βροντερά γέλια ο νεαρός που ήρθε εκείνη τη στιγμή στην παρέα τους,…
-
Το δεύτερο καλύτερο κρεβάτι του Σαίξπηρ
Η Αν Χάθαγουέι περίμενε τον συμβολαιογράφο να τοποθετήσει τα γυαλιά χαμηλά στη μύτη του, να καθαρίσει τον λαιμό του και να αρχίσει να διαβάζει!Ικανό τον είχε να της αφιέρωνε στη διαθήκη του κάποιο ποίημα ή ίσως ένα θεατρικό έργο ή μήπως ένα σονέτο;Χαμογέλασε κρυφά στη σκέψη να δει τον σοβαρό συμβολαιογράφο να απαγγέλει!Οι γείτονες είχαν μαζευτεί γύρω της για στήριξη όπως είπαν, προς Θεού όχι από περιέργεια να μάθουν τι της άφησε ο διάσημος ποιητής και θεατρικός συγγραφέας.Γιατί, ο άντρας της δεν ήταν όποιος κι όποιος, ήταν ο εθνικός τους ποιητής.Με σπουδές στο Σχολείο του Βασιλιά Εδουάρδου του 6ου, με πνευματική ιδιοκτησία σε έργα σαν τον Άμλετ, τον Ρωμαίο και…
-
Caravaggio, διάσημος, μπαρόκ και επικηρυγμένος
Οι δύο γυναίκες, πίνανε τις σαμπούκες τους, το ιταλικό λικέρ, στο χαμαιτυπείο της Ρώμης που συχνάζανε και μέχρι να πιάσουν δουλειά, συζητούσανε τα νέα τους. «Φιλενά, γνώρισα κάποιον…» «Πες τα μου όλα!» «Έχει κορμί φέτες, το έμπειρο μάτι μου τον σκάναρε κάτω από τα μαύρα ρούχα που φορούσε, σίγουρα γυμνάζεται, έχει μαύρα μάτια κάρβουνο, είναι μυστηριώδης, σκοτεινός, σημαδεμένος, σέξι! Μου είπε ο Μπαμπίνος ο Σουγιάς ότι τον ξέρει, κάνανε ένα φεγγάρι μαζί φυλακή». «Κατάλαβα, είναι κάτι χαρακτήρες, τελειωμένοι αναπτήρες…» «Ε, είναι μπαντ μπόι! Ξέρεις το στιλ μου! Αλλά δε σου είπα το καλύτερο! Είναι ζωγράφος!» «Σώπα! Έχει ταλέντο; Ή απλώς μουτζουρώνει χαρτιά;» «Ήταν μαθητής των μαθητών του Τιτσιάνο και άλλων…
-
Ογκίστ Ροντέν και Καμίλ Κλοντέ
«Είμαι ο Ροντέν και ο Ροντέν είναι εγώ» έλεγε η κοπέλα και τα μάτια της λάμπανε σαν ηλιόλουστος γαλανός ουρανός! «Καμίλ μου, κορίτσι μου εσύ, χρυσά μου χεράκια, ξέρεις ότι είμαι πάντα με το μέρος σου», της έλεγε ο πατέρας της. «Μμμ, τέτοια λέγε της να παίρνουν τα μυαλά της αέρα. Ποια μυαλά δηλαδή» φώναζε η μητέρα της από την κουζίνα. «Έχω περισσότερα χρόνια ζωής και πείρας και δε νομίζω ότι τα αισθήματα είναι αμοιβαία» συνέχισε ο πατέρας της κοπέλας, μη δίνοντας σημασία στη γυναίκα του. «Εσύ τη χάλασες και μας σχολιάζει όλη η κοινωνία με τα καμώματά της. Πού ακούστηκε γυναίκα να φτιάχνει…γυμνούς άντρες και γυμνά ζευγάρια και να…
-
Φρεντερίκ Σοπέν και Γεωργία Σάνδη
«Μου την έκανε η Μαρία Βοντζίνσκα…Την περίμενα ένα χρόνο για να με παντρευτεί, και εκείνη έπαιξε το χαρτί στρίβειν δια του αρραβώνος» έλεγε ο ασθενικός άνδρας κλαίγοντας και βήχοντας στους φίλους του. «Δε φταίει αυτή, αλλά η μάνα της, Φρεντερίκ. Να σου πω, γλίτωσες… Είναι δύσκολες οι υπερπροστατευτικές πεθερές», τον παρηγόρησε ο ένας. «Ναι, αλλά εγώ την είχα ερωτευτεί, ρε Ντελακρουά». «Δεν μπορώ να σε βλέπω έτσι. Είσαι ο Φρεντερίκ Σοπέν. Επανέλαβε μετά από μένα: Είμαι ο ΦΡΕΝΤΕΡΙΚ ΣΟΠΕΝ». «Είμαι ο Φρεντερίκ Σοπέν» επανέλαβε αδύναμα εκείνος. Ο βήχας τον είχε εξαντλήσει. «Το παιδί θαύμα, η μεγαλοφυΐα, το ταλέντο των ταλέντων, που στα 7 μου έγραψα το πρώτο μου έργο «μια…
-
Τουλούζ – Λοτρέκ |Ο Κόμης ζωγράφος που γύριζε στα μπαρ και τα χαμαιτυπεία
«Τι σκάνδαλο, τι ντεκαντάνς, Μον ντιε, Μαρούσκα, το εβιάν!» φώναζε κατακόκκινος από το κακό του, ο Κόμης Λοτρέκ «Έγινε κάτι Κόμη μου;» τον ρώτησε η Μαρούσκα. «Ο γιος μου, έγινε, χρειάζεται να γίνει και κάτι άλλο; Δε φτάνει αυτός;» της φώναξε εν εξάλλω εκείνος. «Εννοείτε που έχει διαφορετική εμφάνιση;» «Δε φτάνει που είναι έτσι όπως είναι, αλλά γυρνάει στα καταγώγια και στα σκορπιός μπαρ είναι για σένα, παμ». «Μα, κύριε Κόμη, αφού παντρευτήκατε την πρώτη σας ξαδέρφη και όλοι στην οικογένειά σας παντρεύεστε ανάμεταξύ σας, μην τυχόν μπει κανας ξένος στην περιουσία σας, λογικό δεν είναι να υπάρξει κάποια ανωμαλία στο ντι εν έι;» «Και σε αυτά τα χαμαιτυπεία με…
-
Τα αριστουργήματα του Antoni Gaudi
«Πού πάτε κυρία μου εκτός σειράς;» «Δεν είναι αυτό που νομίζετε…» «Τι, δεν είναι αυτό που νομίζω, αφήστε αυτά που ξέρετε» «Μα…» «Αφήστε τα μα και τα μου σε μένα, εμείς που περιμένουμε τόση ώρα μaλάkες είμαστε;» Χαμός κακό, έξω από το «Κάζα Μπατλό» στη Βαρκελώνη που είναι πόλος έλξης τουριστών αλλά σε κάποια από τα διαμερίσματα μένουν οι (τυχεροί) κληρονόμοι των πρώτων ιδιοκτητών. Μία από αυτούς ήταν η κυρία με τις σακούλες του σουπερμάρκετ που προσπαθούσε να μπει σπίτι της και όχι να κλέψει την σειρά. Τα ίδια ζούσαν κάποιοι κληρονόμοι της πελούσιας οικογένειας Μιλά, στην «Κάζα Μιλά», που δεν έχει ούτε μία ευθεία γραμμή, όλο το κτίριο είναι…
-
Η αδερφή του Μότσαρτ
«Πατέρα, σε παρακαλώ να το ξανασκεφτείς και να με αφήσεις να συνεχίσω τις περιοδείες…» εκλιπαρούσε το παιδί τον πατέρα του«Σιωπή Μότσαρτ. Μην αντιμιλάς στον πατέρα σου», έμενε ασυγκίνητος εκείνος.«Ήξερα σολφέζ πριν μάθω καν να μιλάω…Με σύστησες σε όλο τον κόσμο σαν παιδί θαύμα…» ψιθύρισε εκείνο με παράπονο.«Πατέρα, είναι κρίμα να χαραμιστεί τέτοιο ταλέντο, μόνο και μόνο επειδή είναι κορίτσι» πετάχτηκε και ο αδερφός της που βρισκόταν στο ίδιο δωμάτιο.«Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, στις παρτιτούρες σου εσύ. Κοίτα να με βγάλεις ασπροπρόσωπο στην αυλή της Αυτοκράτειρας Μαρίας Θηρεσίας», γύρισε σε αυτόν βλοσυρά.«Θέλω να έρθει και η αδερφή μου», επέμενε το αγόρι.«Η αδερφή σου από εδώ και μπρος, θα μένει σπίτι. Θα μάθει…
-
Νικόλαος Γύζης: Ο διάσημος Έλληνας Ζωγράφος του 19ου αιώνα
«Μαργαρίτα, πού είναι ο Νίκος;» «Πού να ‘ναι, Ονούφριε μου; Ζωγραφίζει στην κάμαρή του» «Φώναξε τον! Κι αυτόν και τα πέντε αδέρφια του. Θέλω να σας μιλήσω» Πράγματι η μητέρα τους βγήκε στη βεράντα και έβαλε μια φωνή που ακούστηκε σε όλο το Σκλαβοχώρι Τήνου: «Γυζάαααακια, γρήγορα σπίτι». Στη συνέχεια, μπήκε μέσα και πήγε στο δωμάτιο του μικρού της γιου. «Νικόλα μου, αγόρι μου, μας θέλει ο πατέρας σου». Το μικρό αγόρι υπάκουο, σηκώθηκε, άφησε τα πινέλα και ακολούθησε τη μητέρα του. Στο μεταξύ είχαν μαζευτεί και τα αδέρφια του στη σάλα. «Πήρα μια απόφαση…» είπε. «δε μας φτάνουν οι παράδες από την καλλιέργεια της γης. Θα πάμε στην πρωτεύουσα…
-
O Τζάκσον Πόλοκ και το πινέλο που έσταζε!
Δεν είμαι τιμωρία στη γωνία του τοίχου, απλώς διαβάζω πληροφορίες για τους πίνακες του Τζάκσον Πόλοκ που βρίσκονται στην έκθεση «Peggy Guggenheim. The Last Dogaressa» στη Βενετία! Αν και μου αρέσει η μοντέρνα τέχνη, δεν είμαι φαν του Πόλοκ, είμαι όμως σούπερ φαν της Guggenheim, που τον έκανε διάσημο, η γυναίκα είναι έμπνευση, θα της κάνω ξεχωριστό αφιέρωμα! Που λέτε, εκεί που ζωγράφιζε ένα απόγευμα, του έσταξε μπογιά από το πινέλο του πάνω στον καμβά, χαλώντας αυτό που είχε στο μυαλό του. «Ω, να σου γaμhς» ήταν η πρώτη του αντίδραση. Όταν όμως το ξανακοίταξε είπε «για μισό λεπτό… δεν είναι κακό!» Άρχισε να στάζει το πινέλο του επίτηδες αυτή…